به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، به نقل از معاونت پژوهشی دانشگاه_ به مناسبت بزرگداشت حکیم نظامی گنجوی، پاسدار فرهنگ و هنر ایرانی، وبینار پژوهشی با محوریت «اخلاق، اسطوره و هنر از دیدگاه نظامی گنجوی» به کوشش دانشکده هنر، با همکاری معاونت پژوهشی و معاونت فرهنگی-دانشجویی دانشگاه سوره، کمیسیون ملی یونسکو در ایران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، معاونت فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم تحقیقات و فناوری، روز چهارشنبه ۲۵ اسفندماه ۱۴۰۰ از ساعت ۱۷ الی ۱۷:۳۰ با حضور ۵۰ نفر از علاقه‌مندان در سامانه مجازی دانشگاه سوره برگزار شد.
در این نشست دکتر رضا میرمبین به عنوان سخنران و ارائه‌دهنده و دکتر مهدی محمدی به عنوان میزبان نشست حضور داشتند.
دکتر محمدی ضمن خوش‌آمد گویی به حاضرین در نشست از دکتر میرمبین دعوت کرد تا مطالب خود را ارائه دهند.
دکتر رضا میرمبین در آغاز به شخصیت خاص و پیچیده نظامی اشاره کرد و گفت: تعداد معدودی از شاعران به صفت حکیم وصف شده‌اند. نظامی مخزن‌الاسرار را در برابر حدیقه‌الحقیقه سنایی نوشته است که اثر نظامی حداقل از لحاظ زبانی و بیانی از اثر سنایی سبقت می‌گیرد؛ و از لحاظ زیبایی حکمت نظامی همتا ندارد و بسیار قوی عمل کرده است.
میرمبین درباره مضامین آثار نظامی به دوره‌‌ای که در آن می‌زیسته اشاره و تشریح کرد: نظامی در عصری رندگی می‌کرد که بعضی از نابهنجاری‌های اجتماعی در روابط جنس‌های مذکر به خاطر تغییرات و اتفاقات فرهنگی در حال باب‌شدن بود. نظامی برای جامعه زمان خود احساس خطر کرده و برای معرفی و یادآوری فرهنگ به داستان‌پردازی عاشقانه روی می‌آورد. بنده اصراری ندارم که همه این نظر را بپذیرند اما به عنوان یک فرضیه می‌توان به آن توجه کرد. به طور مثال کسی که با مخزن‌الاسرار آثار خود را شروع کرده با چه توجیهی وارد نظم داستان‌های عاشقانه شده، هرچند حکیمانه باشند و به عشق زمینی پرداخته است.
میرمبین در ادامه عنوان کرد: خیلی از داستان‌های عاشقانه‌ای که در ادبیات وجود دارند اگر به آیین زمان آن‌ها و فرهنگ هند و اروپایی بازگردیم اصولاً اخلاقی نیستند. در این دوران اتفاقاتی این‌چنین رواج داشته است. با گذشت زمان و ورود به زمان ساسانی بود که این داستان‌ها سبکی اخلاقی بر خود می‌گیرد. گاهی این داستان از فیلترهای اخلاقی سراینده‌ها گذشته و برای بیان هر نکته‌ای هدفی را در نظر گرفته‌اند.
وی به قالب شعری هفت‌پیکر اشاره کرد و گفت: در این کتاب نظامی یکی از سخت‌ترین بحرها را یعنی بحر خفیف مسدس را برگزیده تا میزان توانایی خود را نشان دهد. اصولاً شاعران سبک آذربایجانی مثل خاقانی و نظامی بیشتر اهل مفاخره هستند و این از ویژگی‌های این سبک شعری است.
میرمبین در آخر به سخنانی که اخیراً درباره‌ی نظامی و اشعار ترکی منتسب به او رواج یافته پرداخت و گفت: قطعاً ما مشکلی با شعر سرودن نظامی به زبان ترکی نداریم اما واقعیت این است که چنین اشعاری متعلق به نظامی نیستند و با کمی دقت و تحقیق متوجه خواهیم شد که این اشعار متعلق به نظامی قونوی است و شاید تشابه نام‌های این دو شاعر باعث اشتباه مخاطب شده است.
نظر خود را بنویسید