در سومین نشست از سلسله برنامه‌های هفته هنر انقلاب دکتر غلامرضا اسلامی، دکتر امیرعلی جوادیان، دکتر طیبه عزت‌اللهی و دکتر پرویز اقبالی به‌عنوان سخنران و دکتر امیررضا نوری‌پرتو در جایگاه دبیر نشست حضور داشتند.
به گزارش روابط‌عمومی دانشگاه سوره به نقل از معاونت پژوهشی، سومین جلسه از سلسله نشست‌هایی با موضوعیت هنر انقلاب اسلامی توسط دانشگاه سوره با همکاری مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد. این جلسات در راستای گرامیداشت یاد سید شهیدان اهل‌قلم، سید مرتضی آوینی و پاسداشت هفته هنر انقلاب اسلامی برگزار می‌شوند. در سومین روز از هفته هنر انقلاب، نشست تخصصی با محوریت «هنر در دهه ۶۰ شمسی ایران» در تاریخ 21 فروردین‌ماه 1402 از ساعت ۱۰ تا ۱۳ برگزار شد.
در این نشست در ابتدا دکتر امیررضا نوری‌پرتو به معرفی موضوع و سخنرانان نشست پرداخت و برای شروع از دکتر یوسف خجیر، قائم‌مقام دانشگاه سوره، درخواست کرد تا با سخنان خود شروع‌کننده این جلسه باشد.
دکتر خجیر با اشاره به اینکه امسال، سومین سالی است که دانشگاه سوره نشست‌هایی برای گرامیداشت شهادت شهید آوینی ترتیب داده است، از زحمات تمامی عوامل برگزاری آن تقدیر و تشکر کرد. همچنین افزود که امسال تلاش ما بر این است که جلسات ماهیت هنر انقلاب و آنچه نماد و سمبل هنر انقلاب اسلامی است را نشان دهد و این مهم را به لحاظ گفتمانی بررسی کند.
دکتر پرویز اقبالی به‌عنوان اولین سخنران در خصوص کاریکاتورهای بعد از انقلاب اسلامی صحبت کرد و گفت: موضوع انقلاب بسیار موضوع بااهمیتی است. اولین بحث در جامعه‌ای که در آن انقلاب اتفاق می‌افتد این است که این انقلاب بر اساس تغییرات درونی انسان‌ها شکل می‌گیرد و در اساس یک مبحث انسانی است. نحوه تفکر انسان بر اساس دل‌آگاهی یا عقل‌آگاهی است. البته که گسترش عقل بسیار زیاد است. از دل معمولاً به قلب تشبیه می‌شود. همان‌طور که خدا به انسان بشارت داده است تغییر در خود انسان نیز یک انقلاب است و انقلاب در سطح جامعه از تغییرات تک‌تک افراد شکل می‌گیرد.
اقبالی افزود: هنر قبل از تمام عناصر دیگر جامعه با مردم همراه می‌شود. کاریکاتورها از مهم‌ترین آثار هنری مؤثر در جامعه انقلاب ۵۷ است. کاریکاتورها به‌طورمعمول باید با آثار قبل از انقلاب مقایسه شوند. قبل از انقلاب اسلامی عامه کاریکاتورها با توقیف روبه‌رو می‌شدند. موضوعات کاریکاتورها معمولاً دو جنبه درونی و بیرونی دارند که حوزه بیرونی دربرگیرنده عوامل مختلفی مثل اقتصاد، سیاست، فرهنگ و جنگ است.
دکتر غلامرضا اسلامی با پرداختن به تفکر انقلابی و مدیریت هنری در دهه ۶۰ سخنان خود را آغاز کرد و اظهار داشت: باهم بودن هنرها اتفاقی است که بعد از انقلاب اسلامی افتاده و باعث شد هر فرد با استفاده از هنر درونی خود از هر فرم هنری برای ابراز تفکرات انقلابی استفاده کند. هنرمندان مختلفی از سال‌ها قبل از انقلاب در ایران فعالیت می‌کردند که بعد از انقلاب نیز به کار خود ادامه دادند اما آنچه باعث ماندگاری یک اثر انقلابی می‌شود روح هنر انقلابی در یک هنرمند است.
وی همچنین ادامه داد که ازلحاظ مدیریتی لازم است که تمامی بازیگران عرصه هنر در کشور برای بهبود شرایط هنری اقدام کنند. تفکر انقلابی برای مدیریت هنری باید با همکاری همگان عملی شود. بحث منفک کردن دین، علم و هنر بسیار غلط است. کثرت در عین وحدت هدف یک تفکر انقلابی است.
دکتر امیرعلی جوادیان در باب انسان و هنر سخن راند و از عمل انقلابی به‌عنوان اصل اساسی عدالت یادکرد و گفت: عدالت فعل است و تنها با سخن گفتن از مفاهیم عالی نمی‌توان به آن دست‌یافت. شفاف سخن گفتن و عمل مطابق تفکرات متعالی نماد یک هنر انقلابی است. متأسفانه در اعمال دستگاه‌های اجرایی کشور هیچ عمل فکر شده‌ای دیده نمی‌شود و تنها به حرف زدن درباره مسائل مهم اکتفا می‌شود. نبود نمود بیرونی از تفکراتی که مطرح می‌شود و یا حتی برعکس عمل کردن به این تفکرات موجب دلسردی اقشار مختلف شده است.
جوادیان با صراحت ادامه داد: نیاز نیست که هنر را پیچیده نشان دهیم تا آن را بااهمیت جلوه بدهیم. اندیشمندان گاهی در نشان دادن هنر به عامه مردم طوری با پیچیدگی آن را مطرح کرده‌اند که باعث عدم ارتباط هنر و عموم مردم جامعه شده‌اند. این در حالی است که وظیفه هنر نشان دادن مفاهیم در شمایلی است که هر کس بر اساس خصوصیات خود با آن ارتباط برقرار کند و از آن برداشت مختص به خود را داشته باشد. هنرمند در نمایش یک اثر هنری باید سه چیز را نشان دهد. در رأس آن قوای عقلانی، دوم قوای احساسی و سوم قوای اشراقی و ضمیر ناخودآگاه ما است. هنرمند بدون هر یک از این قوا فقط تکنسین انجام کار است و خالق اثر نیست.
دکتر طیبه عزت‌اللهی به‌عنوان آخرین سخنران نشست در خصوص زیبایی‌شناسی نامه‌های رزمندگان دفاع مقدس صحبت کرد و گفت: هدف اساسی از بررسی نامه‌های رزمندگان شناخت بیشتر از آن دوره و البته دوران پسا‌انقلاب است. جای مطالعات انسان‌شناسی هنر در دانشگاه‌های ما بسیار خالی است و اکثر نواقص مدیریتی و ساختاری کشور نیز از همین نقص سرچشمه می‌گیرد. چطور می‌شود بر جامعه‌ای حکومت کرد و افراد تشکیل‌دهنده آن جامعه را به‌درستی نشناخت؟ این امر غیرممکن است.
عزت‌اللهی اذعان داشت: احساسات مختلف در جامعه تربیت و پرورش داده می‌شوند. نوع نگاه هر شخص وابسته به جامعه‌ای که در آن رشد کرده متفاوت است. زمان آن رسیده که جامعه ایرانی و هنر ایرانی را مطالعه کرد و از پس آن به هنر و تفکر افراد جامعه دست پیدا کرد. با مطالعه نامه‌های نوشته‌شده توسط رزمندگان دفاع مقدس از نقش هنر و گرافیک به شکل‌گیری ارزش‌ها و احساسات جوانان آن دوره آگاه می‌شویم. هنر و گرافیک در خدمت تفکرات زمان خود هستند.
در انتها دکتر نوری‌پرتو به‌عنوان دبیر جلسه در خصوص سینمای دهه ۶۰ صحبت کرد و گفت: در اوایل انقلاب این‌طور برداشت می‌شد که سینما برای همیشه تعطیل خواهد شد. اما با تمام اتفاقاتی که افتاد، به‌وسیله سخنرانی امام خمینی (ره) و عدم مخالفت ایشان با سینما ما شاهد بازسازی و شکل‌گیری ساختاری جدید از سینما بودیم.
وی افزود: در ماه‌های ابتدایی انقلاب فیلمی با عنوان فریاد مجاهد ساخته می‌شود که اولین فیلم سینمای پس از انقلاب است. در این دسته از فیلم‌ها مفاهیم بنیادی بسیار ضعیف و ناپخته بودند. با گذشت زمان و قوام پیدا کردن تفکرات هنرمندان، درون‌مایه فیلم با افزایش ژانرهای مختلف در سینما گسترش پیدا کرد. مجید مجیدی و محمدرضا هنرمند از چهره‌های شناخته‌شده سینمای بعد از انقلاب هستند.
نوری‌پرتو در انتها از تمامی استادان، سخنرانان و شرکت‌کنندگان در جلسه سوم هفته هنر انقلاب تقدیر و تشکر کرد.
نظر خود را بنویسید