به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، به همت کانون تئاتر و انجمن علمی نمایش دانشگاه، با همکاری معاونت دانشجویی و فرهنگی سوره، وبیناری تحت عنوان "کارگاه تاریخ هنر" با حضور بابک توانایی، روز پنج‌شنبه 13 خرداد ماه ۱۴۰۰ ازساعت۱۸ الی ۱۹ به‌صورت مجازی در سامانه سیباد برگزار شد.
توانایی در ابتدا ضمن عرض خوش‌آمدگویی، به مبحث خاستگاه هنر و زیبایی باتوجه به تأثیر آنیمیسم بر هنر پرداخت وگفت: آنیمیسم در بحث خاستگاه و شالوده از امور بسیار کلیدی است و در واقع زمانی که از بنیادهای هنر و زیبایی بحث شود، باید درباره جایگاه آنیمیسم دانسته شود.
وی سپس افزود: معنای هنر از معنایی که در جهان برقرار است نشأت گرفت و هنرمند به کسی گفته شد که باید آشفتگی‌های جهان را یه یک سازمان خلاق برساند و آن را معنادار کند. این گزاره معطوف به فُرم است و باید از این طرق به معنا دست پیدا کرد. هنرمند رویکردها و نظرگاه‌های معناشناسی را به هم می‌ریزد و خود آن را به سازمان در می‌آورد، به خصوص در ۵۰۰ سال اخیرکه هنر ازحالت تقلید خروج کرده و این مسأله کلیدی مرسوم است. هدف یک اکتشاف جزئی از جهانی که مداوم درگیر است و در تعریف درست، به معنای درست هستی خود را تبیین کند.
وی خاطرنشان کرد: هنرمند از اسطوره پردازها و اشکال متنوع برای بازتاب استفاده می‌کند. در روزگار کهن، تمایزی میان هنر و متافیزیک وجود نداشت زیرا سعی در انعکاس وجوهی از هستی برقرار بود.
این اسطوره‌های بالقوه با آیین نمایش دیداری و شنیداری به فعلیت می‌رسند؛ پس جهان هنری با دیدن و تماشا شکل می‌گیرد. یک ابزار برای دیدن، هنر تئاتر است که دارای روایت‌پردازی است و همچنین قلمرو حسی را مفهموم می‌کند و به این قلمرو، جان دار پنداری گفته می‌شود که بر جانواران وگیاهان حاکم است؛ البته بسیاری از محورهای جاری در هنر مانند آنیمیسم، هم‌تراز نگاه انسان است و در طول زمان جای خود را به تشبیهات مختلف داده است و در نتیجه بسط آن عملی قرار گرفت.
توانایی تصریح کرد: نکته مدنظر در این باب این است که نگره و نظر ما به هر خاستگاهی، عمل و فکر مورد نظر را تعیین می‌کند و راه روش را به ما نشان می‌دهد.کلمه هنر در شاهنامه فردوسی به معنای کاردان، تلاش و کوشش، لیاقت و در واقع در تقابل با پرهیزکاری همراه است؛ زیبایی تا زمانی که با راستی همراه نشود، وجود آن میسر نخواهد شد.
جغرافیای هنر و فرهنگ، کاربرد و راهی جالب برای تحقیق در باب کارکردها باز می‌کند. نکته کلیدی ارتباط این مسایل با نوع زندگی آن دوره است، در زمانی معیار زیبایی و نفی‌کننده بدی معبد آناهیتا قرار داشت، یا مفهوم اورنگ که فرم‌دهی به نظم وترتیب که مبتنی بر زیبایی است، در مجموع هرکاری که با آراستگی همراه قرار گیرد، معنی زیبایی را می‌رساند.
در انتها بابک توانایی اضافه کرد: هنر در ادوار گذشته با 1. زیبایی ۲. نظم ۳. خیر ونیکی ۴. اهورا همراه بوده است و کلمه هنر به معنای امروزی از سده چهار و پنج هجری رایج و مترادف کلمه (art) قرار گرفت.
در پایان به تمام سوالات، پاسخ داده شد.
نظر خود را بنویسید