به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره_ دومین نشست موسیقی با محوریت «حیات موسیقایی شهیدآوینی در حوزه هنری انقلاب اسلامی» با ارائه سید امین موسوی سرپرست حوزه ریاست و روابط عمومی به‌عنوان دبیر نشست و با حضور سید علیرضا میرعلینقی روزنامه نگار، پژوهشگر ومنتقد هنری و رضا مهدوی پژوهشگر، منتقد و برنامه‌ساز رادیو وتلویزیون، روز شنبه ۲۱ فروردین ماه ۱۴۰۰ از ساعت ۱۳ الی ۱۵ به صورت مجازی در دانشگاه سوره برگزار شد.

در ابتدای جلسه، سید امین موسوی ضمن عرض خوش‌آمدگویی به تمامی حاضران در جلسه، جهت برگزاری این کرسی از معاونت پژوهشی دانشگاه سوره و مشارکت برای گرامیداشت سالروز شهادت شهیدآوینی تشکر و قدردانی به عمل آورد.

سپس سیدعلیرضا میرعلینقی، به معاشرت ۲ ساله خود با شهید آوینی درسال ۶۹ اشاره کرد و گفت: در همراهی با ایشان یک شتاب در آموختن و عصاره را شاهد بودم؛ علاقه اصلی شهید آوینی در گام ابتدایی به ادبیات، گام دوم به سینما و گام سوم معماری بود و در زمینه موسیقی نیز جسته وگریخته حضور داشتند باوجود اینکه نوازنده ویولون بودند ولی تا سالها بعد از شهادت هیچ کس نمی دانست .

وی حیات موسیقایی شهید آوینی را به3 دوره تقسیم بندی کرد و افزود: اولین حضور شهید آوینی غریزی و روشنفکری بود ولی نه به معنای امروزی حاضر که با سطحی نگری همراه است بلکه به طور عمیق ودانسته به رگه های موسیقی کلاسیک وایرانی آن دوره می پرداخت؛ شهید آوینی، زنده یاد فرهاد مهراد و فریدون فروغی با برداشت از لئورنارد مک لوهان وامثال او یک برداشت ایرانی از موسیقی جهان ارائه دادند.

میرعلینقی در ادامه اذعان کرد: شهید آوینی در دومین دوره تحول موضع خود درباب موسیقی با یک نوع افراط و بدبینی همراه است که با فقهای متشرع آن دوره هم قدم بودند ولی شهید والامقام آرمان خواهی مطلق درذهن داشتند و این مطلق خواهی را از حضور در میادین جنگ می توان دانست. سومین دوره ،دوره تحول حیات فکری شهیدآوینی نیز بود که درکنارشناخت موسیقی،تفکیک وتعالی فکر انسان را مهم می دانستند .

در ادامه این نشست نیز، رضامهدوی با اشاره به  شعور انقلابی شهید آوینی او را به الگویی جسورانه وآزاد اندیشانه تبدیل کرد و گفت: روز شهادت و شییع پیکر او با حضور رهبر فرزانه انقلاب ملموس بود و در ذهن من جای پرسش است اگر ایشان زنده می ماندند حوزه هنری الان به چه شکل بود.

وی خاطر نشان کرد: شهیدآوینی نه به عنوان فیلسوف، نویسنده وکارگردان بلکه وسعت دهنده افکار جوانان آن دوره درحوزه هنری بودند و البته برای جذب حداکثری جوانان مخالفان سفت و سختی داشت .

وی در ادامه اذعان کرد: شهید آوینی با عزم راسخ مدیریتی وانگیزه کارکنان به یک شاخصه بی بدیل برای نظاره گران تبدیل شد و این شهید والا مقام در دهه ۶۰ نشان داد که با موسیقی بی کلام  نیز می شود هدف را القا کرد. ایشان شخص روشن فکری دراین زمینه بود.

رضا مهدوی در پاسخ به این سوال که سابقه شکل گیری در حوزه هنری واهداف مدنظر در آن به چه نحوی است، افزود: حوزه هنری در اوایل انقلاب بنیان شد ولی در سال ۱۳۶۰ با حضور آقایان حسام الدین سراج و احمد انوشه  واحد موسیقی حوزه شکل گرفت و  آقای محسن نفر هم بعد از آلبوم های  نینوای 1 و 2 در سال 61 به حوزه ملحق شدند که آثار ایشان و آقای سراج  در راستای اهداف انقلاب و با شور انقلابی شکل گرفت. البته در آن دوره هنرمندان زیادی با حوزه همراهی کردند و برخی از افراد نیز بعدها از حوزه جداشدند و عده ای نیز مهاجرت کردند.

مهدوی افزود: در بخش نشر کتب و نشریه موسیقی ۱۵۰ جلدکتاب، و از سال 77 ، 10 شماره فصلنامه مقام و بعد 9 شماره ماهنامه مقام و از زمان بنده ۴۲ شماره ماهنامه موسیقی با تیراژ وسیع انتشار یافت. همینطور 7 شماره کتاب فصلنامه موسیقی  نیز منتشر کردیم. لازم به ذکر است کتابهای انتشاریافته در زمینه آموزش موسیقی، موسیقی نواحی، مذهبی، آهنگسازی و سایر حوزه های  تخصصی بوده که مورد توجه علاقه مندان  و متخصصین قرار گرفته  است. در خصوص برنامه های زنده نیز باید گفت از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۲ نیز ماهانه، کنسرت های پژوهشی آموزشی با حضور بزرگان موسیقی ایران  در تالار اندیشه برگزار می شد که 52 برنامه اجرا شد و همچنین ۹ برنامه ققنوس ویژه موسیقی نواحی  در کنار 29 جشنواره در سطح ملی برگزار شد که این اقدامات در نوع و در زمان خودش بسیار حرکت سازنده و تاثیر گزاری بوده است.

مهدوی در خصوص استفاده از تالار اندیشه برای علاقمندان توضیح داد:  ما تالار را به گروه‌های موسیقی اجاره نمی‌دادیم، بلکه  از درامد کنسرت  ۷۰ درصد را گروه می گرفت و ۳۰ درصد را حوزه. اگر  از برنامه استقبال نمی‌شد صورت جلسه خوبی  می نوشتیم و بخشودگی می زدیم برای حمایت گروه‌های های نوپا.

ایشان همچنین افزود: اقدامات دیگری که در حوزه موسیقی انجام شد ضبط ۴۰۰ ساعت موسیقی بوده که این کار از آثار دانشجویی تا آثار استادان و آثار ارکستری  را شامل می شد که برخی آثار ارزش مذهبی، دینی و میهنی داشته است.

ایشان گفت: از اقدامات دیگر واحد موسیقی حوزه، کمک به تاسیس هنرستان موسیقی و راه اندازی گروه موسیقی در دانشگاه سوره بوده که در بخش آکادمیک ، این اقدام بسیار خوبی بوده و با توجه به نیاز جامعه ، این دو مرکز توانست جوانان فعال و تاثیر گذاری را تحویل جامعه هنری بدهد که همچنان در سطح حرفه ای مشغول فعالیت هستند و ما هم در بخش نشر آلبوم از برخی از آنها حمایت کردیم

موسوی نیز، جامعه علمی دانشگاه سوره را مورد نظر قرار داد و گفت: دانشگاه سوره تاثیر زیادی در جامعه هنری داشته و دارد و معتقدم  علاوه بر سیستم مدیریتی این اشخاص توانمند هستند که در اقدامات مفید و بهنگام تاثیر گذارند ومی توانند تاثیر مثبتی در جایگاه تخصصی خود داشته باشند.

 میر علینقی نیز در انتهای بحث خود افزود: اصطلاح موسیقی جهانی در گذشته به معنای سرکوب موسیقی ملی ایرانی است ولی اکنون این معنا منسوخ شده و دنیا پذیرفت که موسیقی یک زبان همگانی است و به این معنا نیست که ترویج موسیقی جهانی باعث نادیده گرفتن موسیقی سنتی می شود بلکه ارزش و اعتبار مضاعف دارد.

*در پایان جلسه نیز، سوالات دانشجویان مطرح و به آنها  پاسخ داده شد.

جهت مشاهده کامل این نشست، وارد لینک زیر شوید:

https://www.aparat.com/v/BsFjH