معاونت پژوهشی دانشگاه سوره، وبینار علمی – تخصصی تجارب شهرهای جدید ایران؛ سه شنبه 22 مهرماه ساعت 17الی 19 به همت دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه سوره، به دبیری زینب عادلی برگزارشد؛ در این وبینار پس از بیان مقدمه ای توسط حیدر جهان بخش رییس دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه سوره ، پیرامون شکلگیری شهرهای جدید در ایران آغاز شد.

حیدر جهانبخش در ابتدا افزود: در ايران، رشد سريع جمعيت شهري در شهرهاي بزرگ كشور و لزوم هدايت سرريز جمعيت و فعاليت هاي اقتصادي در آينده از شهرهاي بزرگ مانند تهران، اصفهان، تبريز، شيراز و مشهد به سوي شهرهاي جديد، ايجـاد آنهـا را ضـروري ساخته است. علاوه بر اين، براي جلوگيري از تخريب زمین های زراعـي پیرامون  شـهرها، حـل مشكل مسكن و نارسايي هاي خدمات زيربنايي و روبنايي و همچنين تمركززدايي از مادرشهرها و كـاهش بـار فعـاليتي و اقتصادي آنها، احداث شهرهاي جديد در دستور کار قرار گرفته است .

 در ادامه وبینار ، سخنرانان کلیدی این جلسه، زهره داوود پور عضو هیات علمی دانشگاه آزاد قزوین و عضو هیات مدیره شرکت مادر تخصصی شهرهای جدید ایران، نکات ارزنده ای پیرامون مسائل اجتماعی – کالبدی مطرح در شهرهای جدید ارائه دادند.

زهره داوودی در ابتدا به مساله چرایی و نحوه شکل گیری شهرهای جدید در ایران پرداخت. در این راستا در پاسخ به مساله عدم موفقیت شهرهای جدید ایران در رسیدن به افق جمعیتی طرح های خود، به عدم تحقق پیش بینی های کلان کشور در بحث جمعیت اشاره کرد و گفت:  عدم تحقق این پیش بینی در سطح کلان کشور، در مقیاس شهرهای جدید به صورت عدم تحقق سقف جمعیت پذیری آن ها براساس آنچه در طرح هایشان برنامه ریزی و براساس آن طراحی شده بودند، شد.

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد قزوین ، احداث شهرهای جدید و شهرک های زیرمجموعه را از سیاست های کلان شهرنشینی کشور دانسته و بیان کرد:  مانند هر سیاست کلان دیگری می بایست تحقق اهداف آن را در بلند مدت جستجو کرد.  این سیاست در دوره پیش از انقلاب نیز به چشم خورده و پس از انقلاب در سال 1368 شرکت مادر تخصصی عمران شهرهای جدید نیز تحت همین عنوان و برای پیگیری اهداف سیاست های کلان کشوری تشکیل شده است. این شهرها در کوتاه مدت شکل گرفته اند و ما به اشتباه انتظار داریم جمعیتی که در طول 200 سال می بایست در یک منطقه ساکن شود، طی 10 سال در این مناطق اتفاق بیفتد.

در ادامه داوود پور اذعان کرد: تلاش های مجدانه ای در راستای پیشبرد این سیاست و تحقق جمعیت پذیری شهرهای جدید آغاز شده است. از سویی دیگر شرکت عمران شهرهای جدید افزایش سطح کیفی زیست و رفاه ساکنین را در اولویت دستور کار خود قرار داده است. اکنون شهرهای جدید گزینه بسیار مطلوب تری برای زیست شهروندان نسبت به دیگر سکونتگاه های حاشیه ای و خودرو هستند و نقش بسزایی در تعادل بخشی به پهنه سرزمین و سیاست گذاری های کلان بخش مسکن ایفا می کنند.

در پایان این وبینار، داوود پور به نسل دوم شهرهای جدید در ایران به خصوص در جنوب کشور اشاره کردند و الزامات شکل گیری و برنامه ریزی آن ها را مطرح نمودند.

* پس از صحبت سخنران اصلی،  شنوندگان پرسش هایی را مطرح کردند و سخنرانان به این سوالات پاسخ دادند. 

انتهای پیام/