به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، به همت معاونت دانشجویی و فرهنگی و با همکاری گروه سینمای دانشگاه، سومین و آخرین نشست پژوهشی «زیست جدید سینمای ایران در دوران کرونا» به صورت آنلاین در فضای مجازی برگزار شد.
آقای بهنام بهزادی فیلم ساز و مدرس سینما و همین طور آقای دکتر محمود اربابی عضو هیأت علمی دانشگاه صدا و سیما و فیلم نامه نویس میهمانان این نشست بوده که در حضور دانشجویان ، اساتید و علاقه مندان به این نشست، با یکدیگر به بحث و گفت و گو پرداختند.
دکتر رامتین شهبازی مدیر گروه سینمای دانشگاه سوره که هدایت و اجرای این برنامه را به عهده داشت، در مقدمه آغازین، ضمن معرفی میهمانان، خلاصه ای از دو نشست قبل را مطرح نمود و به یادآوری بحث ها و گفت و گوهای میهمانان پرداخت.
در ادامه شهبازی، با اشاره نمودن پست و سمت دکتر اربابی در مقام استادی و مدیریتی در وزارت ارشاد، این پرسش را مطرح نمود که اصولأ زیست سینمای ایران در حال حاضر چه تغییری کرده است؟
اربابی گفت: سینما و کرونا دو مقوله غیرقابل جمع هستند. یعنی در واقع سینما مفهومی است که مخاطب را دعوت می کند به در کنار هم بودن و قرار گرفتن در فضای ویژه ای که چهارچوب هایی را به همراه دارد و در مقابل کرونا این قصد را دارد که همه انسان ها را به نوعی تهدید کرده و آن نگاه جمعی و آیینی را تحت تأثیر قرار دهد.
وی در ادامه عنوان کرد: البته این موضوع منحصرأ مختص سینما نیست بلکه همه آیین هایی که همگرایی مخاطبان و انسان ها را طلب می کنند، در معرض این آسیب قرار می گیرند کما این که شاهد درگیری کل جهان در رابطه با این موضوع هستیم. درنتیجه هیچ آمادگی ای برای رویارویی و مواجه شدن با این موقعیت برای هیچ کس وجود نداشت.
وی در ادامه گفت: ما وقتی می گوییم سینماگران و سینما، باید یادمان باشد که با نوع روش و منشی که سینما با دیگر فعالیت های تصویری دارد، تفاوت قائل شویم.
وی با بیان نگریستن به جهان و فضای ایجاد شده در آن اظهار داشت: شرکت هایی از جمله نتفلیکس که روی ارتباط مخاطب در آثار هنری به صورت آنلاین کار کرده اند، از موضع سینما با این مسأله برخورد نداشته بلکه از موضع تحولاتی که در جهان اتفاق افتاده، عمل کرده اند که ما می توانیم با بهره گیری از بخش اقتصادی به این تحولات مسلط باشیم که در نتیجه امکان فراهم سازی فضای متعادل برای مخاطبین به وجود آید.
بهنام بهزادی دیگر میهمان این نشست، درخصوص اعمال مدیریتی در امور سینما گفت: من معتقدم که مدیریت در سینمای ایران، همانند مدیریت بسیاری از بخش های دیگر نطام حاکمیتی کشور، معطوف به حیطه مدیریت نیست. یعنی در واقع مدیران ما به جای این که به فکر حیطه مدیریتی خودشان باشند، معمولأ به فکر بالادستی های خود بوده که رضایت آن ها را به دست آورند و تنها مسأله ای که به آن توجه جدی ندارند، ساحت و حیطه مدیریتی است.
وی همچنین ادامه داد: در چنین صورتی نباید انتظار داشته باشیم که نگاه کلان نسبت به آن موضوع وجود داشته باشد.
بهزادی خاطرنشان کرد: از نکات بسیار مهم این است که مدیریت فرهنگی همانند الباقی مدیریت ها اصولأ در مواقع غیرقابل پیش بینی و انتظار، هیچ ایده ای ندارند.
وی در ادامه گفت: هیچ کس در هیچ جایی آمادگی مواجهه با کرونا را نداشت و سینما نیز از این قاعده مستثنا نبود. صنعت سینما، جریان تولید و توزیع فیلم و کلیه جشنواره ها غافلگیر شدند. بسیاری در این فرصت به فکر ایده های جدید افتاده و عده ای دیگر نیز معتقد بودند که جشنواره ها را لغو کرده و آن را به جشنواره دیجیتال تبدیل کنند.
وی درباره تجربه شخصی خود در این دوران گفت: سال، ها فرصت تماشای تعداد زیادی فیلم را نداشتم؛ بسیاری از فیلم های ندیده را دیدم و بسیاری از فیلم هایی که دیده بودم را دوباره دیدم و این به نظرم امکان طلایی این دوران بود که می شد همه از آن استفاده کنند.
بحث ها و گفتگوها حدود ۲ ساعت ادامه داشت که با نزدیک شدن به لحظات معنوی اذان مغرب به کار خود پایان داد.
نظر خود را بنویسید