به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، امام خمینی (ره) در سی ام شهریور ماه سال 1367 و پس از پذیرش قطعنامه 598 در پیامی خطاب به هنرمندان و خانواده شهدا به تجلیل از هنر و هنرمندان متعهد پرداختند. ایشان با برشمردن ابعاد هنر اصیل به تقدیر از هنرمندانی پرداختند که هنرشان را در راه مبارزه با استکبار و دشمنان اسلام به کار بستند و خود در جبهه نبرد حق علیه باطل به فیض شهادت نائل آمدند. متن کامل این پیام را می توانید اینجا بخوانید.

   

   

رامتین شهبازی مدیر گروه سینما دانشگاه سوره در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی دانشگاه سوره با اشاره به پیام امام خمینی (ره) خطاب به هنرمندان گفت: این پیام حامل مفاهیم اجتماعی است و هنر را فقط برای هنر نمی خواهد؛ امام خمینی (ره) رسالت هنرمند را رسیدن به نص هنر نمی دانند و این درحالی است که برخی هدف غایی هنر را خلق اثر هنری می دانند و برای هنر هیچ وظیفه دیگری قائل نیستند. 

وی با بیان اینکه در نگاه امام خمینی (ره) هنر وظیفه دارد به مسائل اجتماعی نگاه بیندازد و به اطراف خود با مسئولیت نگاه کند افزود: تاکید ایشان بر این است که هنر بدون مسئولیت، هنر قابل قبولی نیست. امام خمینی(ره) به هنر متعهد اشاره می کنند و تاکید دارند که هنر نه تنها باید اجتماعی بوده بلکه باید متعهد هم باشد و این یعنی فراتر از آن نگاه صرف اجتماعی عمل کند.

استاد دانشگاه سوره با اشاره به اینکه در حوزه مطالعات اجتماعی هنر، دو نگاه وجود دارد افزود: در نگاه اول هنر باید بازتاب جامعه باشد، یعنی بتواند عناصر اجتماعی را بگیرد، در خود منعکس کرده و با زبان هنری به مخاطب ارائه دهد و آنجایی که امام خمینی(ره) به بازتاب وقایع انقلاب و دفاع مقدس می پردازند را می توان در این نگاه دید.

   

   

وی در همین زمینه افزود: در نگاه دوم وظیفه هنر شکل دهی جامعه است، یعنی از نگاه اول فراتر. در این نگاه هنرمند می تواند با اثر خودش جامعه را متحول کند و یا پیام خاصی را برساند. هالیوود سال هاست پیام های سیاسی اجتماعی سردمداران آمریکایی را با زبان سینما منتشر می کند و چون راه و روش آن را می دانند این سیاست ها را بطور پنهان به مخاطب القا می کنند.

   

مدیر گروه سینما دانشگاه سوره افزود: از نظر امام خمینی(ره) هنر باید هنر متعهدِ شکل دهنده باشد که افشاگری نیز انجام دهد، برای مثال عناصر ظلم را نشان دهد و برای مخاطب تبیین کند.

وی با بیان اینکه سطح نگاه امام به هنر بسیار عمیق است گفت: بازنمود این نوع هنر در دهه 60 رخ داد و نهادهایی چون بنیاد سینمایی فارابی سیستمی را شکل داده بودند که این اتفاق بیفتد، حتی در وارد کردن فیلم های خارجی به ایران نیز سعی میشد ارزش های منطبق با ارزش های ما مورد تاکید قرار گیرد. افرادی چون ملاقلی پور، حاتمی کیا و شورجه در همان حال و هوا فعالیت می کردند.

این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: به نظر بنده سینمای دفاع مقدس در جهت رهنمودهای همین پیام حضرت امام (ره) بوده و این جدا از سینمای جنگ است که در جهان وجود دارد. 

   

   

مدیر گروه سینما دانشگاه سوره در پاسخ به این سوال که سینمای امروز ما چه نسبتی با این پیام امام خمینی(ره) دارد گفت: سینمای امروز سینمای متناسب با این پیام نیست، حتی سینمای دهه 70 نیز متناسب با این پیام نبوده و روز به روز این مسیر اشتباه را طی کرد و این تنها نظر بنده و آن هم منوط به این پیام نیست و کارشناسان متعددی نیز بدون در نظر گرفتن این پیام بر این مسیر اشتباه سینما در ایران و جهان اشاره کرده اند.

وی افزود: سینما از جایگاه اصلی خودش دور شده و صرفا به یک ابزار سرگرمی تبدیل شده است و دلیلش هم این است که ما در حوزه هنر، نظریه پردازی نکرده ایم.

شهبازی افزود: جالب است بدانید در چند سال گذشته اصلا صحبتی از این پیام امام خمینی (ره) نشده، یعنی خود پیام اصلا دیده نشده چه برسد به تبیین آن! این پیام می تواند یکی از منشورهای مورد توجه در عرصه هنر برای هنرمند جمهوری اسلامی باشد و اینکه چرا این پیام به فراموشی سپرده شده است جای تامل دارد!

این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه یکی از رسالت های دانشگاه سوره باید عملیاتی کردن این پیام و بازتولید مفاهیم آن در جهت پیاده سازی در محافل آکادمیک و تولید باشد افزود: بازار کار، دانشجوی فارغ التحصیل از دانشگاه را به مسیر دیگری سوق می دهد که اصلا همخوانی با این پیام ندارد. در دانشگاه سوره، دانشجویی داریم که روی پروژه علمی ای کار می کند که اتفاقا هم راستا با این پیام است و البته برخی نیز اینطور نیستند.

مدیر گروه سینما دانشگاه سوره با تاکید بر اینکه ما باید راه های مناسب بیان مفاهیم این پیام را برای دانشجویان پیدا کنیم گفت: اگر احیانا کسی می گوید دانشجویان دافعه دارند به این موضوعات، برای این است که یا این مباحث با روش غیرمناسب مطرح شده و یا اصلا مطرح نشده است، زیرا این موضوعات منطبق با فطرت انسان است. به نظر بنده این مباحث بطور صحیح به جامعه آکادمیک ارائه نشده است که اگر میشد وضع امروز ما بهتر بود.

انتهای پیام//