به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، به نقل از معاونت پژوهشی دانشگاه، دومین فصل از نشست‌های «دوشنبه‌های نقد سوره» با موضوع نقد کتاب «نظریه‌ها و گفتمان‌های سینمای مستند»، به همت دانشکده هنر دانشگاه سوره و با همکاری معاونت پژوهشی در روز ۱ آبان ماه ۱۴۰۰ ساعت ۱۸ الی ۲۰ در سامانه سیباد دانشگاه سوره به صورت مجازی برگزار شد.
در این جلسه دکتر شهاب‌الدین عادل به عنوان سخنران، دکتر احمد ضابطی جهرمی به عنوان نویسنده کتاب و دکتر رامتین شهبازی به عنوان دبیر نشست حضور داشتند.
در آغاز جلسه دکتر شهبازی ضمن خوش‌آمدگویی به حاضرین در جلسه به معرفی کتاب و موضوع جلسه پرداخت. همچنین از دکتر ضابطی جهرمی تقاضا شد تا دیدگاه‌های خود را ارائه کنند.
ضابطی جهرمی گفت: این کتاب را در شرایط دشوار و بحرانی به پایان رساندم و این لطف خدا بود که به سرانجام رسید. ایده‌ی اولیه کتاب از مدت‌ها قبل با من بود و در طی زمان مباحث آن شکل گرفتند. در بحث‌‌های علمی و مباحث آموزشی در کلاس‌ها مسئله شکل و ساختار در فیلم مستند مطرح و به پیشنهاد دانشجویان این موضوعات به مباحث کتاب افزوده شد. در واقع رویکردم این بود که مستندسازی را به مثابه یک حرفه‌ی فرهنگی گسترش بدهم. همچنین به یاد بزرگانی که در سال گذشته آنها را از دست داده‌ایم و خاطره آنها همواره با من بوده آقایان اکبر عالمی، خسرو سینایی، منوچهر طیاب و چند تن از شاگردانم که از دست دادنشان بسیار غمگینم کرد، کتاب را به این عزیزان تقدیم کرده‌ام.
در ادامه دکتر عادل ضمن تبریک برای به پایان رساندن کتاب و تقدیر از حسن نیت دکتر جهرمی از تجربه‌ی خود در حوزه‌ی تدریس فیلم مستند صحبت کرد و گفت: کتاب شامل ۱۹ بخش است که هر بخش اطلاعات و پژوهش‌های دقیق و کاملی را به خواننده منتقل می‌کند. به واسطه‌ی تنوع و گسترده بودن موضوعات باید کتاب‌ها و پژوهش‌هایی به رشته تحریر در بیاید که تقسیم‌بندی منطقی از کلیات فیلم مستند و گونه‌های آن و نظریه‌های پیرامون فیلم مستند ارائه دهد.
عادل در ادامه افزود که این کتاب به طور گسترده از فیلم برداری لومیرها به عنوان مخترعین سینما تا متأخرترین نمونه‌ها را در بر می‌گیرد و امکان مطالعه و پژوهش را در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهد. با توجه به شناخت و آشنایی با نوع نگاه دکتر ضابطی و علایق و شیوه نگارش ایشان می‌توان گفت کتاب کاملاً تألیفی و حاصل پژوهش‌های شخصی دکتر است. به طور کلی هردانشجوی رشته‌ی سینما می‌تواند به عنوان مرجع آن را در کنار خود داشته باشد.
شهاب‌الدین عادل از اهمیت اخلاق در حوزه فیلم مستند صحبت کرد که در کتاب به خوبی به آن اشاره و تیترهایی ذکر شده که به خوبی می‌توان از آن استفاده کرد. وی اذعان کرد که گاهی به دانشجویان توصیه می‌کنیم که از خود و زندگی خود کار را شروع کنند تا با نوع نگاهشان نسبت به پدیده‌های اجتماعی و فرهنگی و ... آشنا شوند.
وی همچنین در پاسخ به این پرسش که چرا تألیفات در حوزه مستند اندک هستند، پاسخ داد: تمایل به تآلیف و پژوهش در حوزه مستند حتی در قالب پایان‌نامه کم است. خوشبختانه در بخش پایانی کتاب به پژوهش اشاره شده که بسیار قابل اتکا است، چون پژوهش در فیلم مستند بسیار اهمیت دارد و کاری وقت گیر است و نیاز به دقت و تلاش و صبر دارد. به طور کلی اگر بخواهیم امر پژوهش و ترجمه آثار ارتقا پیدا کند باید پژوهشکده‌های مرتبط و میان رشته‌ای تأسیس شود و حمایت بیشتری از این فعالیت‌ها صورت گیرد. در کتاب نکات ظریف و دلنشینی وجود دارد که ممکن است حجم زیادی را به خود اختصاص نداده باشد اما بسیار مهم هستند مثل: زنان فیلمساز در حوزه مستند و خطر پذیری در فیلم مستند. روش‌شناسی که در کتاب پیش‌بینی شده و تقسیماتی که صورت گرفته یک نوع نگاه جامع به سینمای مستند ایران است که آقای جهرمی به خوبی آن را آغاز کرده و قابل بسط و ادامه دادن است.
نظر خود را بنویسید