به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، به نقل از معاونت پژوهشی دانشگاه، دومین نشست از سلسله نشست‌های سمپوزیوم سینمای ملی با عنوان «چالش‌های پیش روی سینمای ملی ایران» به همت دانشکده هنر دانشگاه سوره و با همکاری معاونت پژوهشی، روز دوشنبه ۲۴ آبان ماه ۱۴۰۰ از ساعت ۱۱ الی ۱۳ به صورت مجازی در سامانه‌ی سیباد دانشگاه سوره برگزار شد.
در این وبینار دکتر اعظم راودراد، استاد جامع شناسی دانشگاه تهران، به عنوان مدعو علمی؛ غلام رضا موسوی، تهیه کننده و روزنامه‌نگار، به عنوان مدعو حرفه‌ای؛ دکتر سید محمد بهشتی، از مسئولین سینمایی کشور به عنوان مدعو مسئول فرهنگی و دکتر رامتین شهبازی، مدیر گروه سینما دانشگاه سوره به عنوان دبیر نشست حضور داشتند.
در ابتدای جلسه، رامتین شهبازی ضمن خوش‌آمدگویی به حاضران در جلسه به معرفی مدعوین و سخنرانان پرداخت و مقدمه‌ای در باب موضوع جلسه ارائه کرد. همچنین برای شروع مباحث از دکتر راودراد خواسته شد تا به عنوان اولین سخنران نظرات خود را در باب چالش‌های سینما بیان کنند.
دکتر اعظم راودراد ضمن تشکر از کانون فیلم و انجمن علمی سینما و معاونت پژوهشی دانشگاه سوره برای برگزاری این نشست‌ها، این‌طور آغاز کرد: تأکید من در حوزه سینما بیشتر بر روی مخاطب هست و مخاطب نقش مهمی در سینمای ملی دارد و باید دید رابطه مخاطب با سینمای هر جامعه چگونه است. در ادامه تأکید کرد مخاطب باید جذب فیلم شود و اگر سینمایی جذاب باشد مخاطب را جذب می‌کند. زمانی سینما به ایده‌آل‌ها نزدیک می‌شود که هر فیلمی که در سینما قرار دارد حاوی پیام‌هایی باشد و یا حرفی برای گفتن داشته باشد!
راودراد با اشاره به اینکه سینماگران باید آگاهی کافی از علوم فلسفی، اجتماعی، جامعه شناسی و... داشته باشند، سؤالی را بیان کرد: آیا سینمای ایران تصویر درستی از جامعه ایران نشان می‌دهد؟!
وی پاسخ سؤال خود را اینگونه بیان کرد: هم بله و هم خیر. پژوهش‌های زیادی در مورد سینمای ایران انجام شده است و در مجموع به این نتیجه رسیدند که بعضی مسائل در جامعه وجود دارد که هیچ فیلم سینمایی راجع به آن‌ها طرح نشده است. اعظم راودراد گفت: طلاق در سینمای ایران اولویت دارد و مورد توجه قرار دارد، ولی در پژوهش‌های جامعه شناسی و تحقیق‌های میدانی، اهمیت و موضوع طلاق رتبه ششم را دارد. مسائل اجتماعی در سینمای ایران قابل ردیابی است. برخی مسائل هم در واقع در سینما وجود ندارند.
در ادامه جلسه اعظم راودراد به مسائل زنان در سینمای ایران هم پرداخت. زنان در جامعه‌ی امروز ما دارای روابط اجتماعی خوب، تحصیلات عالی و.... هستند ولی در سینمای ایران آن‌ها را فقط افرادی نشان می‌دهند که تحصیلات کم دارند و فقط خانه‌داری می‌کنند.
وی ادامه داد: ما برای اینکه جامعه خودمان را بهتر بشناسیم بهتر است مطالعه کنیم. فقط۲۲ درصد از جمعیت است که به سینماها می‌روند و دلایل دوری افراد از سینما برای ۷۸ درصد دیگر بدین گونه است: ۱.نبودن فیلم خوب و جذاب ۲.عدم نمایش فیلم خارجی ۳. پایین بودن کیفیت سینماها ۴.مبتذل بودن فیلم‌ها. دکتر راودراد با این سخن که باید در کار سینمایی و فرهنگی مطالعات دقیق صورت گیرد و مسائل روز جامع مورد توجه باشد صحبت‌های خود را پایان داد.
دکتر رامتین شهبازی ضمن تشکر از خانم راودراد از آقای غلامرضا موسوی دعوت کرد تا نظرات خود را در باب موضوع و مسائل طرح شده بیان کند.
آقای موسوی از سینمای ملی این‌طور صحبت کرد: سینمای ملی سینمایی است که مسائل مردم و فرهنگ‌های هر قشر را مطرح می‌کند. وی گفت: مردم تا زندگی خودشان را نبینند سینما را جدی نمی‌گیرند! این سینما باید سینمای بدنه باشد تا مخاطب را جذب کند.
موسوی عنوان کرد که مسائل قانونی بی‌شمار و دست و پا گیر یکی از مشکلات و چالش های سینما در جامعه امروز است و هر گروهی از دید خود برای سینما قانونی طرح می‌کند.
قانون گذاران و مجریان قانون سعی می‌کنند با قوانین و خط قرمزهایی که مشخص می‌کنند، محدودیت (سانسور)ها را افزایش دهند.
وی در همین مبحث بیان کرد که اغلب سانسورها منطقی نیست و اغلب دقایقی از هر فیلم را ممیزی می‌کنند، ولی وقتی دقایق ممیزی را می‌بینیم دلیل قانع کننده‌ای برای آن پیدا نمی‌کنیم.
غلامرضا موسوی در ادامه‌ی بحث سینمای ملی گفت: سینمای ملی می‌تواند خیلی از مسائل اجتماعی را بیان کند و سینمای ایران مدیون زحمات کارکنان این حوزه و هنرمندان است که این فضا را حفظ کردند.
در بخش سوم سخنرانی‌ها دکتر محمد بهشتی در باب مسائل سینمای ملی ایران توضیح داد: سینمای ملی از جنبه‌های مختلفی قابل تعریف است. از جنبه اقتصادی اگر سینمایی بتواند پایه‌هایش را محکم کند در این صورت یک کشور دارای سینمای ملی خواهد بود. تعداد زیادی از کشورها عملاً نمی‌توانند سینمای ملی داشته باشند؛ مثل دانمارک و..... وی توضیح داد که از نظر جنبه صنعتی، سینما نیاز به نیروی انسانی و تجهیزات و امکانات دارد و کشورهایی هستند که این امکانات را ندارند.
بهشتی در ادامه عنوان کرد که ایران تنها کشور در خاورمیانه است که دارای سینمای ملی است ولی حال سینمای ایران خوب نیست! به لحاظ صنعتی شرایط امروز ایران با دهه۶۰ خیلی خیلی فرق دارد ولی نوع نگاه ما به سینما هنوز هم همانند نگاه به سینما در دهه ۶۰ است. و در جامعه امروزی تعداد زیادی از مخاطبان ما طرفدار سریال‌های کره‌ای و ترکیه‌ای شده‌اند.
بهشتی در پایان افزود: وقتی راجع به جنبه‌ی فرهنگی و هنری صحبت می‌کنیم به سینمای اجتماعی می‌رسیم.
و در آخر هم به سوالات دانشجویان و حاضران پاسخ داده شد.
نظر خود را بنویسید