به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، به نقل از معاونت پژوهشی دانشگاه، اولین نشست از سلسله نشست‌های سمپوزیوم سینمای ملی با عنوان «سینمای ملی؛ تعاریف و اهداف موجود» به همت دانشکده هنر دانشگاه سوره و با همکاری معاونت پژوهشی، روز دوشنبه 24 آبان ماه 1400 از ساعت 8:30 الی 10:30 به صورت مجازی در سامانه‌ی سیباد دانشگاه سوره برگزار شد.

  در این نشست دکتر علی روحانی، دانشیار و عضو هیأت علمی دانشگاه هنر تهران؛ فریدون جیرانی، کارگردان و فیلمنامه نویس؛ دکتر غلامحسین رحیمی، معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم؛ به عنوان سخنران و دکتر رامتین شهبازی، عضو هیأت علمی دانشکده هنر، به عنوان دبیر نشست حضور داشتند.

در ابتدای جلسه دکتر محمدحسین ساعی، رئیس دانشگاه سوره ضمن عرض سلام و خیر مقدم، به نقش تصاویر در زندگی کنونی اشاره کرد و گفت: در دنیایی که ما امروز در آن زندگی می‌کنیم، تصاویر دارای معنای استراتژیک هستند. در این دنیا هر چیزی که نتواند به تصویر تبدیل شود، باقی نخواهد ماند. یکی از حوزه‌هایی که در تصویر‌سازی نقش بسیار جدی ایفا می‌کند، سینما است. رسانه‌ای که نسبت به سایر رسانه‌ها نقش مادری دارد. وی همچنین در خصوص هدف برگزاری سمپوزیوم افزود: هدف از برگزاری این سمپوزیوم، تبدیل ایده‌های ایجاد شده به نوعی خودآگاهی تئوریک است. از طرفی ما در حال حرکت به سمت آینده‌ای هستیم که بسیار ناشناخته است. در چنین شرایطی باید ببینیم آیا در آینده نیز تعاریف امروز برای مباحثی چون سینمای ملی صدق خواهد کرد یا خیر. دکتر ساعی با اشاره به سخنی از شهید آوینی به طرح سؤالی در باب سینمای ملی پرداخت و گفت: آیا می‌توانیم در سینمای ملی به جایگاهی برسیم که سینمای ایران دارای یک زبان بین المللی باشد؟

سپس دکتر غلامحسین رحیمی، معاون پژوهش و فناوری ضمن ارائه‌ی مقدمه‌ای درباره‌ی تمدن‌های بشر و لزوم ایده پردازی درباره‌ی شخصیت‌های بزرگ جهان اسلام اشاره کرد و گفت: اوج درخشش ما ایرانی‌ها در تمدن اسلامی است. ما به مدت 5 قرن بزرگ‌ترین دانشمندان را به دنیا افزودیم. اما متأسفانه نتوانستیم در سینمای ملی به اثرگذاری و جامعیت شخصیت دانشمندان‌مان بپردازیم. یکی از بهترین راه‌ها برای این ایده پردازی، رجوع به ریشه‌های علمی، فرهنگی و دینی خودمان است.

سپس دکتر زکیه سادات طباطبایی، معاونت پژوهشی دانشگاه سوره ضمن عرض سلام و خوش آمدگویی، به هدف برگزاری نشست‌ها اشاره کرد و گفت: ما با برگزاری این نشست‌ها سعی داریم همنشینی مؤثری بین اهالی هنر و رسانه برگزار کنیم تا آموزش‌های دانشگاهی با جامعه پیوند برقرار کنند. این امر می‌تواند برای دانشجویان مثل چراغ باشد و مسیر را به آنان نشان دهد. از طرفی این همنشینی به کسب تجارب بیشتر کمک شایانی می‌کند. وی همچنین افزود: امیدواریم شکافی که بین آموزش و جامعه وجود دارد، در خلال این همنشینی‌ها برطرف شود.

در ادامه فریدون جیرانی ضمن ارائه‌ی مطالبی درباره‌ی هویت و ملیت، به هویت سینمای ایران اشاره و بیان کرد: در ایران مردم از ندیدن محض به دیدن محض منتقل شدند. به محض اینکه سینما وارد یران شد و مردم توانستند تصویر ببینند، رفتار و عمل جایگزین پندها و اندرزها شد و جامعه به سمت بازبینی ارزش‌ها گام برداشت.

سپس دکتر علی روحانی ضمن عرض سلام و خیر مقدم در خصوص سینمای ملی گفت: سینمای ملی برای کشورهای صاحب سینما همواره مورد توجه بوده است و ایران نیز دارای صنعت سینما است و باید این دغدغه را داشته باشد. نظریاتی هستند که بیان می‌کنند گسترش جهانی شدن از طرفی باعث تشدید نقش سینمای محلی می‌شود و این مسئله به تعبیری هویت خواهی جدید است. وی همچنین در خصوص تعاریف سینمای ملی ادامه داد: ما در مطالعات سینمایی با تعاریف متعددی در خصوص سینمای ملی مواجه‌ایم. عده‌ای زبان را عامل وجود سینمای ملی می‌دانند یعنی از زمانی که سینمای ناطق شکل گرفت، ملیت‌ها معنا پیدا کردند. سپس بیان کرد: سینمای ملی در خدمت ملت است. به این دلیل که ما در حال بازتولید یک حافظه‌ی جمعی هستیم و باید ببینیم سینما تا چه حد می‌تواند در بازتولید این حافظه‌ی جمعی مؤثر باشد.

فریدون جیرانی ضمن اشاره به تأثیرات  جهان  پیرامون در سینمای ملی، به سینمای هنری اشاره کرد و افزود: سینمای هنری در زمان قبل از انقلاب خیلی برد نداشت اما الان که تفکرات چپی وجود ندارد، ما می‌بینیم که فیلم هایی مثل «خشت آیینه» بسیار محبوب شده‌اند. سپس دکتر روحانی مطالبی را درباره‌ی مشکلات سینمای ملی ارائه کرد و گفت: شکل دهی باید بر اساس نیازها و بحران‌های جامعه باشد و سینما باید در ابتدا به بحران بپردازد.

در پایان جلسه نیز به سؤالات علاقه مندان توسط دکتر روحانی و فریدون جیرانی پاسخ داده شد.