به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، سومین وبینار تخصصی با موضوع «روانشناسی روابط انسانی در فیلمنامه» از سلسله نشست‌های «انیمیشن جهانی و جهان انیمیشن»، به مناسبت گرامیداشت روز جهانی انیمیشن، به همت دانشکده هنر دانشگاه سوره و همکاری معاونت پژوهشی، روز ۵ آبان ماه ۱۴۰۰ از ساعت ۱۶ تا ۱۷:۳۰ به صورت مجازی در سامانه سیباد دانشگاه برگزار شد.
در این نشست دکتر امیرحسین ندایی، استادیار دانشگاه تربیت مدرس به عنوان سخنران و دکتر کیارش زندی استادیار دانشکده هنر دانشگاه سوره به عنوان دبیر نشست حضور داشتند.
در ابتدا کیارش زندی ضمن خوش‌آمدگویی به حاضرین در جلسه، به معرفی دکتر ندایی پرداخت و مقدمه‌ای در باب موضوع جلسه ارائه کرد. سپس ندایی اذعان کرد که بازی‌ها از ریاضیات شروع شده و بعد به حوزه‌ی سیاست و روانشناسی و علوم اجتماعی وارد شده است که بازی به سه شکل وجود دارد؛ دسته اول آن‌هایی که کاملا متکی بر شانس هستند مثل بازی ساده‌ی گل یا پوچ؛ دسته دوم بازی‌هایی که مبتنی بر شانس به علاوه‌ی قاعده‌ی بازی هستند مثل تخته نرد و دسته سوم هم بازی‌هایی هستند که شانس اصلا جایی در آن ندارد و وابسته به قاعده‌ی بازی‌اند مثل شطرنج.
وی در خصوص نظریه بازی‌ها گفت: بازی‌ها در حوزه‌ی علوم سیاسی و اقتصاد و علوم اجتماعی اصلا سرگرم کننده نیستند برای مثال جنگ هرچند تلخ است ولی که در شکل خود یک بازی است و اصولا همه‌ی ما در حال بازی هستیم.
دکتر ندایی در مورد اهمیت به کار گیری بازیگر و شخصیت‌ها در فیلم و انیمیشن در قالب قاعده‌ی بازی صحبت خاط نشان کردند که فیلم و انیمیشن‌هایی هستند که از قاعده‌ی بازی استفاده می‌کنند و اگر از قواعد پیروی نشود مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. ما زمانی که قواعد بازی را می‌شناسیم حتی می‌توانیم وارد امر محالی بشویم که باورپذیر است. ما به سه شکل در محیط پیرامون حضور داریم؛ کودک، والد و بالغ. در نظر گرفتن شخصیت‌های داستانی بر اساس روابط بین ایگوها در جذب بیننده تاثیر بسیاری دارد.
در ادامه برای وارد کردن این ایگوها به بازی از شخصیت‌ها استفاده می‌شود. اگر شخصیت نباشد داستانی شکل نمی‌گیرد. در تعامل ایگوها هست که اتفاقات و چالش‌های بین افراد تشکیل می‌شود. این سه ایگو در شخصیت داستان با سه ایگوی تماشاچی ایجاد همذات پنداری کرده و موجب جلب نظر تماشاچی می‌شود.
ندایی در پایان سخنان خود به این نکته اشاره کرد که روابط در نوشتن فیلمنامه اهمیت بالایی دارد و باید در هر موقعیتی مشخص شود که شخصیت داستان در قالب چه ایگویی قرار گرفته است و کدام یک از سه ایگو شخصیت حاکم بر داستان است.
وی همچنین در ارتباط با تاثیر محیط پیرامون بر شخصیت کودکان گفت که شکل گیری شخصیت از تولد تا هفت سالگی و تثبیت آن تا بیست سالگی است که بعد از بیست سالگی تغییر خود یا ایگو ممکن نیست اما امکان تعدیل آن وجود دارد که اگر ایگوی بالغ بر شخصیت فرد حاکم باشد، تعادل رفتاری در او ایجاد می‌شود و تجارب نامناسب کودکی و رفتار والدین می‌تواند سبب شود که افراد در آینده به سمت شخصیت کودک یا والد متمایل شوند، بنابراین سن کودکی مهمترین دوران زندگی است.
در ادامه به تمام سوالات حاضران پاسخ داده شد.
نظر خود را بنویسید