به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره_ پنجمین وبینار تخصصی با عنوان «عالم امکان دراماتیک انیمیشن» از مجموعه نشست‌های «انیمیشن جهانی و جهان انیمیشن» به مناسبت گرامیداشت روز جهانی انیمیشن، به همت دانشکده هنر دانشگاه سوره و با همکاری معاونت پژوهشی؛ با ارائه و سخنرانی دکتر فرزان سجودی، نشانه‌شناس و استاد تمام دانشگاه هنر و حضور دکتر کیارش زندی، مدیر گروه آموزشی کارشناسی ارشد انیمیشن و استادیار دانشکده هنر دانشگاه سوره به عنوان دبیر نشست؛ روز پنج‌شنبه مورخ 6 آبان‌ماه 1400 ساعت 10 الی 12 در سامانه آموزش مجازی دانشگاه سوره برگزار شد.

در ابتدای جلسه، کیارش زندی با بیان مقدمه‌ای در باب موضوع، به معرفی فرزان سجودی پرداخت. سپس، فرزان سجودی در آغاز سخنان خود گفت: این پیش‌فرض وجود دارد که دنیای ممکن را در برابر نوعی تجربه زیسته ما به مثابه دنیای واقعی قرار می‌دهد. در هر حال به دلیل ساز و کارهای ایدئولوژیک متنی و نشانه‌ای؛ ما دنیایی را به اصطلاح واقعی و دنیای دیگر را دنیای ممکن تلقی می‌کنیم.

فرزان سجودی عنوان کرد: هنگامی که صفت ممکن به دنبال دنیا قرار می‌گیرد، به این معنا است که بر اساس فرض وجود، یک تجربه زیسته از دنیای واقعی آن دنیای دیگر را در تعارض و در همبستگی با دنیای ممکن تعریف می‌کند. زیرا از سویی آن دنیای ممکن تجربه زیسته‌ی ما نبوده و در تقابل با آن است. از سوی دیگر نیز، ممکن نمی‌شد اگر به واسطه این تجربه زیسته امکان درک آن را به دست نمی‌آوردیم.

سجودی در تعریف دنیای ممکن اظهار داشت: دنیای ممکن دنیایی است که توانسته وجود داشته باشد. اما تحقق وجودی آن در یک ساز و کار نشانه‌ای حاصل شده است. وی افزود: اشتیاق ما به تماشاگری در حقیقت ناشی از اشتیاق ما به تماشای دیگری است. همیشه تماشای دیگری است که می‌تواند به موضوع هیجان انگیز تماشا تبدیل شود.

در ادامه نشست، فرزان سجودی با اشاره به عملیات جهان آفرین، گفت: عملیات جهان آفرین به این معنا که مکان، زمان، شخص، روابط بین فردی و مفهوم گذر زمان؛ همه این‌ها مؤلفه‌هایی هستند که جهان دیگر را شکل می‌دهند.

سجودی خاطر نشان کرد: دنیای فانتزی دنیایی است که قواعد و قراردادهای خاصی بر آن حاکم و ناظر است. ما با وضعیت تشابه و تمایز با یک جهان دیگر مواجه می‌شویم. همچنین، وجود همین شباهت‌ها به آن تفاوت‌ها و افتراق‌ها معنا می‌بخشد. همچنین، هر ناممکنی می‌تواند بالقوه ممکن باشد. تجلی متنی بخشیدن به خیال؛ این امکانی است که به واسطه انتزاع نظام‌های نشانه‌ای به وجود می‌آید. زبان انتزاعی‌ترین نظام نشانه‌ای است. هرچه انتزاع نظام نشانه بیشتر شود، امکانات خیال‌پردازی در آن گسترش پیدا می‌کند.

فرزان سجودی در رابطه با انیمیشن اذعان کرد: زمانی که انیمیشن را در قیاس با فیلم قرار می‌دهیم، آن نقاشی متحرک می‌تواند یک درجه بالاتر از فیلم و یک درجه پایین‌تر از زبان وارد جهان‌های خیالی شود که هر ناممکنی را ممکن می‌سازد. وی اضافه کرد: انیمیشن واقع‌گرا و شبه واقعیت، انیمیشن داستانی را به تصویر می‌کشد.

سجودی در پایان یادآور شد: انیمیشن که تولید شبه واقعیت می‌کند و این نشانه‌ها شمایلی دیداری تقلیدی از جهان داستانی است. این شمایل‌ها چیزی را با امکانات انیمیشن از جهان زیسته‌ی ما باز می‌تابانند. وی گفت: در نشانه‌های بصری که در معرض دید ما هستند قرار است آن نشانه‌های شمایلی وجود داشته باشند که مرجع‌های آن مابه‌ازاء هایی در آن جهان دارند که آن جهان‌ها نیز جهان‌های خیالی هستند. همچنین، رمزخوانی و رمزگشایی در این حیطه به‌گونه‌ای است که نقش حاضر در انیمیشن فراموش شده و گویی خود شخص در آن جهان خیالی سیر می‌کند.

در انتهای جلسه نیز، به تمامی سؤالات علاقه‌مندان در این حوزه پاسخ داده شد.