به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، به نقل از معاونت پژوهشی دانشگاه_ به مناسبت هفته ارتباطات و روابط عمومی وبینار تخصصی «کرانه‌های موضوعی در ادبیات پایداری» به کوشش دانشکده فرهنگ و ارتباطات با همکاری معاونت پژوهشی دانشگاه سوره در روز شنبه 31 اردیبهشت‌ماه 1401 از ساعت 14:30 الی 16 به صورت مجازی در سامانه دانشگاه سوره برگزار شد.
در این نشست دکتر محمدرضا سنگری، دکتری زبان و ادبیات فارسی، به عنوان سخنران و مبینا میرزابیگی، به عنوان دبیر جلسه حضور داشتند.
دکتر سنگری پس از عرض سلام به حاضرین در جلسه سخنان خود را با بیان مفهوم واژگانی مانند ادبیات، پایداری و ادبیات پایداری آغاز کرد و در رابطه با ادبیات گفت:
زبان؛ محمل، مرکز و ارتباط ما با دیگران است. انسان بر اساس فطرت خویش گرایش به زیبایی و کمال دارد و هرگاه که ما زبان و کلام را به سمت زیبایی پیش ببریم به آن ادبیات می‌گویند. پس اینکه چه می‌خواهیم بگوییم مهم نیست، بلکه چگونگی بیان آن مهم است.
ادبیات با چهار عنصر به خلق می‌رسد: *درنگ *رنگ *نیرنگ *فرهنگ
یکی دیگر از ویژگی‌های انسان کمال‌گرایی است. انسان همواره تمایل دارد از موجود به کمال برسد؛ ادبیات نیز ره‌آورد زیبایی و والایی است.
وی درباره پایداری گفت: این واژه زمانی بیان می‌شود که ما با یک عنصر بازدارنده، مزاحم یا مهاجم روبرو شده‌ایم برای اینکه هویت و ارزش خود را حفظ کنیم، پایداری می‌ورزیم.
پس ما زمانی پایداری می‌کنیم که ره‌آوردی برای ایستادن در برابر استبداد داخلی یا تهاجم بیرونی و یا هر عنصری که ممکن است ما را به مخاطره بیفکند، باشد. برای مثال آثاری از جنگ دفاع مقدس خلق شدند همین پایداری را نشان می‌دهد.
سنگری ادبیات پایداری را ترکیب مفاهیم ادبیات و پایداری دانست و به عناصر و سازه‌های ادبیات پایداری پرداخت و گفت:
- ادبیات پایداری صبوری و شکیبایی در برابر سختی‌ها است. برای این ایستادن باید هزینه داد؛ در قرآن و آیات متعدد نمونه آن‌ها را مانند خوف، گرسنگی، از دست دادن ثمرات زندگی و... بیان می‌کند.
- بررسی و پرداخت هر دو طرف ایستادگی: یک طرف مشکل‌ساز و طرف دیگر مشکل زدا است.
- بازتاب‌های چندگانه از موارد رویارویی با مهاجم، دشمن و... مانند بازتاب صدمات فیزیکی
معنوی و فرهنگی و...
- ما شاهد ظالم و در طرف دیگر مظلوم هستیم.
سنگری در خصوص وجوه ادبیات پایداری افزود که ادبیات پایداری دو وجه دارد:
- وجه حماسه: بیان پیروزی حاصل شده و شامل رجز و شعار است.
- وجه تراژدی: به مرگ، سوگ و موارد تاریک‌تر می‌پردازد
برخی در بیان این دو وجه دچار افراط یا تفریط می‌شوند و این خیلی خطرناک است زیرا در ادبیات پایداری ما باید بتوانیم ابعاد و حقایق آن وقایع را ببینیم.
وی در ادامه به بیان دیگر عناصر ادبیات پایداری پرداخت:
- هویت جغرافیایی دارد.
- وجه اجتماعی دارد و اگر هم به فرد می‌پردازد او به عنوان نماینده‌ای از آن جامعه است.
- پایداری در همه ابعاد و ساحت‌های ادبی، سیاسی، هنری و... جلوه‌گر می‌شود ولی اولین ساحتی که پایداری در آن مطرح می‌شود، ادبیات است.
- رها از مرزها و محدوده‌ها است و مرز نژادی، فکری، فرهنگی، جغرافیایی و... ندارد.
- ادبیات پایداری پیشینه در ریشه و دامنه بسیار گسترده‌ای دارد. محال است جامعه‌ای شکل گرفته باشد و در آن پایداری نباشد.
- پایداری منجر به خلق آثار ادبی با ویژگی‌ها و موقعیت‌های همان دوره می‌شود و در همه گونه‌ها و نژادهای ادبی خود را نشان می‌دهد: شعر/ خاطره/ داستان/ سفرنامه/ قطعه ادبی/ مزار نوشته‌ها
- ادبیات پایداری ممکن است قبل، حین و یا پس از حادثه خلق شود.
سنگری در نهایت نیز به بیان برخی از ویژگی‌ها و نمونه‌های ادبیات در ایران و انقلاب پرداخت.
نظر خود را بنویسید