کارگاه «نظریه‌های جدید در مطالعات هنر» با همکاری معاونت پژوهش دانشگاه سوره برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره به نقل از معاونت پژوهشی، دکتر شهبازی در این کارگاه با اشاره به اهمیت نظریه‌های جدید در مطالعات هنر گفت: نظریه به طور کلی، مجموعه‌ای از اتفاقات منطقی و وابسته به هم است که سعی دارند تئوری را مطرح کنند. در تعریف دیگری نظریه، فرضیه یا فرضیاتی است که آزمون‌های اولیه روی آن‌ها انجام شده است ولی نیاز به آزمون‌ها و پژوهش‌های بیشتری دارند. پس می‌توان نتیجه گرفت نظریه امری است آزمایش‌پذیر که پس از انجام آزمایشات می‌توان به این نتیجه رسید که این نظریه درست و صحیح است و یا این که صحیح نیست. حال باید به این نکته توجه داشت که در میان این آزمایشات متغیرهایی وجود دارد که همان‌طور که از نام آن‌ها پیداست، می‌توانند تغییر کنند و این متغیرها نقش تعیین کننده در جواب این پژوهش‌ها دارند.

وی افزود: در برخی از کتب نظریات را به چهار قسمت و برخی دیگر به شش قسمت گروه‌بندی می کنند. این تقسیم بندی عبارت است از: Soft Query ، Hard Query ، نظریات سوری،  نظریات قیاسی یا تمثیلی، نظریات تقلیلی و نظریات تجریدی.

دکتر شهبازی سپس مفاهیم را توضیح داد و گفت: نظریه Soft Query به نظریات نرم معروف هستند که سعی در تکمیل نظریات قبل از خود دارند، پس نظریات قدیم به دلیل نظریات جدید کنار گذاشته نمی شوند.  در مقابل نظریه Hard Query بیشتر در حوزه ی اعداد و ارقام، دقیقه، ریاضی و تجربی کاربرد دارند و به مبحث هنر ارتباط ندارند. نظریات سوری شامل دسته‌ای از نظریات کاملاً وابسته به مشاهدات عینی هستند که با پژوهش و آزمایش بیگانه است و به همین کاملاً تزلزل پذیرند. به این دلیل علم به سوی این نظریات نمی‌رود. در ادامه نظریات قیاسی یا تمثیلی را داریم؛ همان‌طور که از نام این تقسیم‌بندی مشخص است از یک پدیده به عنوان مثال جهت مطرح کردن پدیده ای دیگر استفاده می‌شود. پس از آن نظریات تقلیلی مطرح است؛ به طور کلی در این نظریات آن چه حائز اهمیت است فرآیند و فعالیتی است که انجام می‌شود و نه نتیجه و هدف نهایی موضوع. پس در این دسته‌بندی فرآیند مهم است نه نتیجه‌گیری کلی موضوع. در انتها به نظریات تجریدی می‌رسیم؛ حوادث و اتفاقات پیچیده‌تر را به صورت ساده و قابل فهم‌تر بیان می‌کند و این عناصر هستند که ساده‌سازی در آن‌ها صورت می‌پذیرد.

این استاد دانشگاه سوره در ادامه خاطرنشان کرد: از طریق محصول هنری است که اجتماع یا برخی از طبقات اجتماعی درکی از هنر پیدا می‌کنند. در این جا یک نهاد لازم است تا فردیت به تکثر رسیده و جایگاه هنرمند قربانی شود. علاوه بر آن خود هنرمند هم باید در این میان جایگاهی داشته باشد، پس هنرمند با خلق اثر پا به عرصه می‌گذارد و اثر او به نمایش گذاشته می‌شود. در این جا باید توجه داشت که منظور از عموم، افرادی هستند که اثر هنری را درک کرده و می‌فهمند. جرج دیکی در کتاب خود به این موضوع اشاره کرده و آن را به خوبی تکامل بخشیده است. دیکی در جایی بیان می‌کند، ابتدا گروهی باید اثر هنری را تایید کنند، سپس در نگاه کامل‌تر خود هنرمند اثر موثر واقع می‌شود و در نهایت گروه هنری گسترده‌تری شکل می‌گیرد.

گفتنی است، در پایان این نشست حاضران در جلسه پرسش‌های خود را مطرح کردند.

تهیه و تنظیم: مریم نژادوکیلی