در نشست این هفته دوشنبه‌های نقد کتاب سوره به‌نقد و بررسی کتاب «اخلاق و درام» نوشته نصرالله تابش پرداخته شد. این نشست به میزبانی دانشکده هنر و با همکاری معاونت پژوهشی دانشگاه سوره برگزار شد.

«رامتین شهبازی» به‌عنوان دبیر نشست، «نصرالله تابش» پژوهشگر سینمای دینی به‌عنوان نویسنده اثر و «امیررضا نوری پرتو» به‌عنوان منتقد در این نشست حضور داشتند. این جلسه در روز دوشنبه 21 خرداد، از ساعت 10 الی 12 در سالن کنفرانس دانشگاه سوره واقع در ساختمان مرکزی به‌صورت حضوری و مجازی برگزار شد.

رامتین شهبازی پس از سلام و خوشامدگویی، جلسه را با طرح سال چاپ، ناشر و فصل‌بندی برای آشنایی بیشتر با کتاب آغاز کرد.

نصرت‌الله تابش در ابتدای صحبت به دو نکته به‌عنوان انگیزه خود برای نوشتن این کتاب اشاره کرد: انقطاع روش‌های رسمی آموزشی در حوزه اخلاق با دو مسئله 1-واقعیت جامعه 2- هنرهای مدرن. وی جذاب نبودن نظام آموزشی و همچنین خشک بودن دروس اخلاقی را نتایج این دو اتفاق تلقی کرد. سپس با توجه به این موارد، گشودن یک زاویه دید جدید نسبت به اخلاق را در آثار ادبی و سینمایی جهان، هدف این کتاب معرفی کرد. 

رامتین شهبازی پس از صحبت‌های ایشان، با طرح مبحث نسبی‌گرایی اخلاقی یعنی تفاوت ما در شناخت اخلاق و عمل به آن، مهر تأییدی روی نادرستی شیوه تربیتی آن زد. 

امیررضا نوری پرتو بانام بردن واژه کنجکاو برانگیز بودن برای عنوان این کتاب، نقد خود را آغاز کرد. سپس به مبحث ارتباط بین تم‌های دراماتیک و کهن‌الگوها با توجه به این نکته که تم‌ها، سازنده کهن‌الگوها هستند پرداخت. وی برای شرح بیشتر این مسئله از داستان‌های الهی که همواره به دلیل وجود کشمش بین دو نیرو، ساختار نمایشی دارند سخن گفت. امیررضا نوری پرتو پس از طرح این موارد، چند ایراد از فصل‌های کتاب گرفت که عبارتند از: ۱- نبودن یک طرح مشخص در مقدمه برای ارائه مباحث و انتخاب آثار بررسی‌شده ۲- نرسیدن به یک پیشنهاد در انتهای فصول برای استفاده از تم‌های عنوان‌شده برای یک دانشجو سینما ۳- انتخاب آثاری برای تحلیل که صرفاً ظرفیت نمایشی دارند اما درام نیستند.

سپس نصرت‌الله تابش در پاسخ به ایرادات مطرح‌شده، توضیحاتی در مورد عموم مخاطبان خود که دانشجویان غیرهنری هستند و از طریق خوانش کتاب ارتباطی با سینما پیدا می‌کنند ارائه کرد. همچنین وی کتاب خود را مقدمه‌ای برای تولید فیلم و ایجاد یک اثر اخلاقی عنوان کرد. 

امیررضا نوری پرتو پس از پاسخ ایشان، نکته مطرح نشدن رویکرد کتاب در مقدمه را بازگو کرد. سپس در مورد نسبت نداشتن آثار تحلیل‌شده با یکدیگر نقص ‌دیگری را عنوان و در انتها نیز دو پیشنهاد مطرح کرد: ۱- بررسی فیلم‌هایی با سبک کلاسیک ۲- بازنگری فصول

رامتین شهبازی نکته فقدان یک روش تحقیقی را که توسط امیررضا نوری پرتو عنوان شد، بار دیگر مطرح کرد. وی در انتها به شرح کامل‌تر دو مسئله پرداخت: ۱- مبنای انتخاب فیلم‌ها ۲- مخاطب

نصرت‌الله تابش در انتهای جلسه پس از صحبت‌های آن‌ها، ایرادات مطرح‌شده را اتفاق خوبی دانست و دلیل آن‌ را باز شدن دریچه جدیدی برای هرکدام از مباحث کامل نشده مطرح کرد. 

گزارش از مستانه کریمی