این نشست به میزبانی دانشکده هنر و با همکاری معاونت پژوهشی دانشگاه سوره در روز چهارشنبه 23 خرداد، از ساعت 14 الی 16 در سالن کنفرانس دانشگاه واقع در ساختمان مرکزی به‌صورت حضوری و مجازی برگزار شد. «محمدحسین ناصر بخت» به‌عنوان دبیر نشست، «حمیدرضا اردلان»، «محمدرضا گلپایگانی»، «بهزاد آقا جمالی» و «رامتین شهبازی» به‌عنوان سخنرانان، در این نشست حضور داشتند.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، پس از سلام و خوش‌آمد گویی دبیر نشست، حمیدرضا اردلان با عنوان موضوع مقاله، ارائه خود را آغاز کرد: تغییر مفاهیم متافیزیک آیین و مدرنیته در هنرهای نمایشی ایران معاصر؛ وی در ابتدا متافیزیک را در پرسش از موجود تعریف کرد سپس به موقعیت زبان در دورانی که تنها از طریق اسم، معنابخشی اتفاق افتاده پرداخت. او با تشریح ریشه واژه وجود، راه خروج از متافیزیک با وجد شدن را بیان کرد و پس‌ازآن، شبیه‌سازی و عمل کردن به آیین را راه‌حلی برای انجام این کار دانست. او در مورد چگونگی تکرار بشر توسط خودش در یک آیین جمعی، توضیحاتی کامل ارائه داد. محمدرضا اردلان در انتهای صحبت‌هایش، بازگشت به گذشته را به‌عنوان توصیه پست‌مدرنیست‌ها برای نگاه به تئاتر جهان مطرح کرد و نتیجه مثبت آن را بالا رفتن ارزش و اهمیت ابژه در تئاتر معاصر عنوان کرد.
محمدرضا گلپایگانی پس از پخش یک فیلم در گردهمایی، به موضوع مقاله خود یعنی بازنمایی فرهنگ و ادب ایرانی اسلامی در انیمیشن ایران پرداخت. ابتدا درباره دوره‌ای از تاریخ انیمیشن ایران که تصویرگران بدون آشنایی کافی، به ساخت انیمیشن می‌پرداختند صحبت کرد. او دو ویژگی را به آثار ساخته‌شده در این دوره تاریخی نسبت داد: 1- ساخت تصاویری با زیبایی بصری 2- خلق داستانی ضعیف، پس‌ازآن به تأثیرگذاری عواملی نظیر خانواده، جامعه و فرهنگ روی ساخت هویت ملی در فیلم‌ها پرداخت؛ وی با بررسی دوران پس‌ازآنقلاب، ادغام هویت فرهنگ اسلامی با ایرانی را پدیده‌ای انکارناپذیر تلقی کرد و تأثیر فیلم‌های تولیدشده با این نگاه را چندین برابر دانست. علت موفق دانستن این‌گونه تولیدات را عمل به‌شرط لازم برای بین‌المللی شدن یعنی بومی شدن عنوان کرد. در انتها محمدرضا گلپایگانی به‌عنوان تهیه‌کننده انیمیشن پهلوانان، دو نکته در مورد چگونگی بروز هویت ایرانی در این فیلم مطرح کرد: 1- اقتباس از مفاهیمی نظیر جوانمردی، فداکاری، سخاوتمندی و ... 2- نشان ندادن صحنه‌های خشونت‌بار مثل جنگ یا زخم شدن و جاری شدن خون، با توجه به مخاطب فیلم.
بهزاد آقا جمالی مقاله خود را با موضوع جدال تکیه دولت باسیاست هویت در آغاز سده چهاردهم خورشیدی ارائه کرد. از دو دوره در تاریخ تئاتر ایران، تفاوت‌ها و تأثیر آن‌ها روی درام فارسی صحبت کرد: 1- دوره پهلوی اول 2- دوره مشروطه؛ او در مورد یک دگردیسی در دوره پهلوی اول و مسئله هویت در نمایشنامه‌ها که نتیجه این اتفاق بود صحبت کرد. سپس مؤلفه‌هایی برای این تغییر چشمگیر عنوان کرد: 1- وجود مکانی که مصداق بارزی ندارد 2- اهمیت سرگرمی به‌عنوان یکی از اهداف مهم اثر 3- شکل گرفتن صنفی برای تئاتر و ارائه تعریف برای کارکرد آن. پس از طرح این نکات، روی تکیه دولت به‌عنوان نماد یک اتوپیا سیال و تخت جمشید به‌عنوان شکل‌دهنده هویت یکپارچه تأکید کرد. او تناقض اصلی این دو مکان را در کارکرد آن‌ها دید. همچنین با توضیح در مورد عوامل سیال شمردن تکیه دولت، ارائه خود را به پایان رساند.
رامتین شهبازی، آخرین سخنران گردهمایی، موضوع مقاله خود و دلیل انتخاب آن را تشریح کرد: معرفت‌شناسی اخلاق اسلامی در سینمای ایران بعد از انقلاب؛ سپس صحبت‌های خود را بر اساس نظریات آیت‌الله مطهری عنوان کرد. ابتدا اخلاق را به دو دسته دستوری و فرا اخلاق طبقه‌بندی کرد و در ادامه به سه نظریه در حوزه فرا اخلاق پرداخت: 1- طبیعت‌گرایی 2- شهودگرایی 3-غیر شناختی
او در مورد هرکدام از دسته‌ها‌‌‌ها توضیح کاملی ارائه داد و سپس به بررسی این موارد داخل فیلم‌های سینمایی پرداخت. وی در انتها برای درک بیشتر موضوع، اخلاق را در یک فیلم سینمایی ایرانی بر اساس نکات گفته‌شده به همراه طرح‌واره‌های آیت‌الله مطهری تشریح کرد.
گزارش از مستانه کریمی
نظر خود را بنویسید