به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره_ نهمین نشست و میزگرد تخصصی «کارتون انقلابی و انقلاب کارتون» و بررسی سیر تطور کارتون انقلاب و جنگ تحمیلی در ایران از سال 1356 تا 1360 و ارائه کارتونهای انقلاب، با حضور دکتر حبیب الله صادقی نقاش، منتقد هنری وکاریکاتوریست، احمد عربانی کاریکاتوریست، پویانما، نویسنده و کارگردان، جواد علیزاده کاریکاتوریست، محسن نوری نجفی نقاش و کاریکاتوریست و کیارش زندی مدیر گروه انیمیشن دانشگاه سوره به عنوان دبیر این نشست روز یکشنبه ۲2 فروردینماه ۱۴۰۰ از ساعت19 الی 21 به صورت مجازی در دانشگاه سوره برگزار شد.
در ابتدای جلسه، کیارش زندی پس از خوش آمد گویی و تشکر از حضور علاقهمندان در این جلسه روند نشست را توضیح داد و به جهت آشنایی بیشتر حاضران با میهمانان جلسه، آنها و دستاوردهایشان را معرفی کرد.
سپس احمد عربانی در رابطه با کاریکاتور در دوران انقلاب گفت: اوضاع کاریکاتور تا سال 56 خوب بوده و افرادی در این زمینه مشغول به کار بودند، اما بعد از زمستان سال 1356 و سخرانی گوته، ده شب شعر برگزار شد و همین اتفاق فضای هنر را به فضای سیاسی تغییر داد.
وی در ادامه افزود: کتابهایی که تا آن زمان در لیست ممنوعه قرار داشت، به چاپ میرسید و در دسترس عموم قرار میگرفت ولیکن در سال 57 به شکلهای مختلف تغییرات احساس میشد و رفتهرفته این تغییرات محسوستر شد.
جواد علیزاده نیز در تکمیل این بحث عنوان کرد: روزنامه کیهان در آن زمان بسیار مطرح بود، و بسیاری از کاریکاتوریستهای تازهکار خواهان چاپ آثار خود درآن روزنامه بودند.
عربانی در پاسخ به این سوال که آیا وظیفه کاریکاتوریست همراهی با جریان مردم و جامعه است؛گفت: وظیفه اصلی یک کارتون این است که همراه با مردم باشد و با خواستههای مردم در هر شرایط و زمانی کنجکاو شود و باید چراغ و راهنمای مردم باشد یک کاریکاتوریست فقط خط نمیکشد بلکه وظیفه دارد آگاهی بدهد و یک قدم جلوتر حرکت کند. او باید وظایف را گوشزد کند زیرا این از وظایف یک کاریکاتوریست است.
علیزاده در ادامه صبحتهای عربانی اضافه کرد: کارتونهای آن زمان گویندهی اتفاق آن زمان است و مانند اسناد تاریخی عمل میکند و بهترین دوران برای کاریکاتور، زمان انقلاب بود که حرف دل مردم بود و تأثیر متقابل داشت.
در ادامهی این نشست تخصصی حبیب الله صادقی نیز، با بیان اینکه با گذشت 43 سال از انقلاب، هنوز حوزه جدی در هنر اسلامی نداریم؛ خاطر نشان کرد: بخش تخصصی کاریکاتور نیازمند این است که نشانهشناسی کنیم؛ رابطه ادبیات، تصویرگری، تمثیل و روایاتی که تکتک این کاریکاتوریستهای فداکار ما روایت کردند، باید در کتابهایمان ثبت شود. این آثار باید جایگزین کتابهای بتمن و غربی بشوند.
در انتهای این جلسه نیز، به تمامی سوالات علاقهمندان در این حوزه پاسخ داده شد.
نظر خود را بنویسید