دانشجویان امیدآفرین! استادان محترم! و همکاران گرامی‌ام!
اعضای مهربان خانواده بزرگ و مستحکم دانشگاه سوره
سلام بر همه شما
آخرین شب یلدای قرن حاضر خورشیدی، در حالی فرا رسیده که جهان انسانی به بلای عالم‌سوزی گرفتار شده است؛ امسال در حالی، در قالب خانواده‌های کوچک خود، دور هم جمع می‌شویم که به دلیل این بحران عجیب، بیش از همیشه دور از هم هستیم؛ دور از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، دور از عموها و عمه‌ها و دور از خاله‌ها و دائی‌ها، دور از بسیاری از کسانی که دوست‌شان داریم و نمی‌توانیم به خاطر این ویروس منحوس، با آنها دورهمی بگیریم؛ و باز متأسفانه در این بلا، کم‌تر خانواده‌ای را می‌توان یافت که عزیزی را از دست نداده باشد، آن هم به‌گونه‌ای که حتی داغ یک سوگواری ساده را هم برای‌شان، بر دل خود داریم.
اما در میان همه این دشواری‌ها و کاستی‌ها، در میان همه دلخوری‌ها و اندوه‌ها، در شب یلدای امسال، ما باید بیش از همیشه از سنت نیکویی که فرهنگ الهی تاریخی ایرانی برای ما به ارمغان آورده است، الهام و یاری بگیریم؛ پدران ما، وقتی به بزرگ‌ترین شب سال می‌نگریستند، به جای آنکه در آن وحشت و ناامیدی و اندوه ببینند، چشم خود را در دورهمی‌های خانوادگی خویش، به طلوع زیبای خورشید فردا می‌دوختند؛ در حقیقت حتی اسم این شب نیز، اشاره به فردا دارد؛ شب یلدا یعنی شب تولد خورشید؛ «یلدا»ی فارسی که ریشه در زبان سریانی دارد، با ولد و تولد و میلاد عربی هم‌ریشه است؛ و چه چیزی امیدآفرین‌تر و زندگی‌بخش‌تر از چنین نگاهی؛ «خورشید برآید از شب یلدا»
این نظرگاه است که می‌تواند یک جامعه را در سخت‌ترین و دشوارترین ایام، از گردنه‌های خطرناک، عبور دهد و آینده‌ای روشن، از پس دریاهای طوفانی، بیافریند؛ و در چنین شبی، در کنار خانواده و در محضر قرآن و دیوان حافظ و شاهنامه فردوسی، می‌توان، همه شب را به این جمله زیبای شهید چمران اندیشید «ممکن است که نتوانم تاریکی فراگیر این جهان را از بین ببرم، ولی می‌توانم، به اندازه خودم، با یک روشنایی ولو کوچک، در حد شعله یک شمع، فرق ظلمت و نور و حق و باطل را نشان دهم.» کاری که حداقل وظیفه همه ما در چنین احوال و روزگاری است.

با شب یلدا در آویزم چو شمع
جلوه را افزودم و خود کاستم

نکته حکمت‌آموز این شب یلدای امسال که آن را در تقارن و تناظر با وضعیت پاندمی کورونا قرار داده است، همزمانی آن با میلاد مسرت‌بخش حضرت زینب کبری (سلام‌الله‌علیها) و روز پرستار است؛ درست در راستای آن چیزی که فلسفه این شب بوده؛ شبی تاریک و طولانی که با طلوع دل‌انگیز و امیدآفرین به پایان می‌رسد؛ امید که این همگرایی خوش‌یمن، آغازی بر پایان این بلای عالمگیر باشد.
إن‌شاءالله دعاهای خیر شب یلدای امسال قلب پاک ایرانیان و همت و انگیزه جدیدی که از پس آن آفریده خواهد شد، سرآغاز دوره جدیدی از زندگی جمعی همه ما باشد؛ زندگی‌ای که از میان نیّت‌های خوب، گفتارهای امیدآفرین و رفتارهای مؤمنانه همه ما، به برکت عنایت الهی، زاده خواهد شد.
به امید آن روز ...