به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره_ دومین وبینار از سلسله نشست‌ها و کارگاه‌های آموزشی و پژوهشی سینما با عنوان «جشنوارههای سینمایی با فیلمسازها چه می‌کنند؟» با همت گروه سینما دانشکده هنر دانشگاه سوره و همکاری انجمن علمی سینما و کانون فیلم سوره مورخ سه‌شنبه 27 مهرماه 1400 ساعت 19 الی 21 به صورت مجازی در سامانه سیباد دانشگاه برگزار شد. در این نشست حسین عیدی زاده منتقد، فیلم ساز و دبیر اسبق بخش سینمای جوان روزنامه شرق به عنوان سخنران و محمدحسین یاوری به عنوان دبیر نشست حضور داشتند.
در ابتدای جلسه محمد حسین یاوری ضمن عرض خوش‌آمد به حاضران در جلسه به معرفی حسین عیدی زاده پرداخت و مقدمه‌ای در باب موضوع این جلسه ارائه کرد. سپس عیدی زاده شروع به ارائه مبحث جشنواره‌ها کرد.
حسین عیدی زاده در ابتدا درباره ساختار جشنوارههای سینمایی بین‌الملی توضیحاتی ارائه کرد. وی در باب ساختار جشنواره‌ها گفت: در جشنوارههای خارجی و بزرگ، همانند کن یا برلین، یک تیم که عموماً ثابت هستند کار اجرای جشنواره را بر عهده دارند. در واقع جشنواره‌ها شاید بودجه کمی از دولت بگیرند و بخش اعظم هزینه‌های آن را اسپانسر‌ها می‌دهند. وی با اشاره به انواع جشنواره‌ها بر اساس ژانر‌ها گفت: جشنواره‌ها بعضاً بر اساس ژانر‌ها تقسیم می‌شوند و فیلم‌ها را بر اساس ژانر پذیرش می‌کنند. اعتبار و رتبه‌بندی جشنواره‌ها بر اساس فیلم‌هایی که پذیرش می‌شوند شناخته می‌شود. وی درباره ساختار مدیریتی جشنواره‌ها گفت: جشنوارههای بزرگ در واقع توسط یک تیم مدیریتی ثابت و قدر اداره می‌شوند که از تدارکات یک جشنواره تا بخش داوری آن را در بر می‌گیرد که مدیریت بخش هنری در واقع مهم‌ترین قسمت یک جشنواره است که به انتخاب فیلم‌ها می‌پردازد.
عیدی زاده در بخش دیگری از سخنان خود درباره وضعیت سینمای ایران و جشنواره‌ها با اشاره به سه دوره‌ی سینمایی قبل انقلاب، سینمای زمان جنگ و سینمای بعد از جنگ گفت: سینمای قبل از انقلاب به دلیل تجاری بودن و عدم رویکردهای جشنواره‌ای در آن سال‌ها اقبال چندانی برای حضور نداشتند. با پیروزی انقلاب اسلامی و تغییر در ساختار‌های سینمای ملی دنیا مایل شد چهره ایران را بعد از انقلاب در قالب فیلم‌های بعد از انقلاب ببیند و از آنجا بود که فیلم‌هایی با نگرش جشنواره‌ای ساخته شد. در سال‌های بعد از جنگ، کارگردان‌هایی مثل کیارستمی، جعفر پناهی، مخملباف و مجیدی توانستند فیلم‌هایی واقع‌گرا و به اصطلاح جشنواره‌ای را بسازند و هم سینمای ایران را وارد فاز جدیدی کنند.
وی در میانه صحبت‌های خود اندکی به بیان تجربیاتی پرداخت که کمتر توسط کسی در این عرصه بیان می‌شود. عیدی زاده در خصوص نحوه ارسال کارها و انتخاب جشنواره‌ها توسط فیلمسازها مهم‌ترین چاشنی را شانس دانست. تمرکز و انتخاب درست در ارسال به موقع اثر به جشنواره و اینکه کارمان با کدام جشنواره تناسب دارد، از مهم‌ترین نکاتی است که باید به آن توجه ویژه‌ای داشت. وی همچنین بر این اعتقاد تأکید کرد که الزاماً فیلم‌هایی بزرگ و معتبری در تاریخ سینما وجود دارند که در هیچ جشنواره‌ای حضور نداشتند ولی هر کدام به دلیل ساختار، محتوا، اقبال تماشاگر و استقبال منتقدین مورد توجه ویژه قرار گرفتند.
عیدی زاده در پایان صبحت‌های خود با اشاره به نقش مهم جشنواره‌ها در سینما به این جمله بسنده کرد که دیده شدن زوایای تاریک سینمای کشورهای دنیا از مهم‌ترین مواردی است که باید درباره اهمیت برگزاری جشنوارههای سینمایی نام برد. وی همچنین پیرامون عدم موفقیت جشنواره فیلم فجر در سطح بین‌الملی با اشاره به تغییر مدیریت چهل ساله این جشنواره گفت: متأسفانه دید و نگاه به جشنوراه فجر، دید ثابتی نبوده و حتی این جشنوراه ژانر خاصی را دنبال نمی‌کند و این به خاطر عدم مدیریت ثابت و تغییر مداوم قوانین و دستورالعمل‌های جشنواره است. وی در نتیجه‌گیری نهایی داشتن استراتژی در پخش آثار بین پخش‌کنندگان، اولویت در انتخاب جشنواره‌ها توسط فیلم‌ساز ، نقش مدیریت فرهنگی در حمایت از تولیدات سینمایی کشور ،ثبات در مدیریت جشنواره‌ها را از نکات مهمی دانست که می‌تواند گره‌گشای بسیاری از موارد باشد.
نظر خود را بنویسید