رفتی و رفتن تو آتش نهاد بردل        از کاروان چه ماند جز آتشی به منزل

نامش همچو آثار ماندگارش در دل‌های دوستداران مانا خواهد بود. «استاد احمد خلیلی فرد» هنرمندی که گویی دست قدرت خداوند بود در دل و دستانش، امروز پس از واپسین ملاقاتش در دانشکده هنر دانشگاه سوره، با بدرقه همکاران، استادان، دانشجویان، بستگان و دوستانش، در قطعه هنرمندان بهشت‌زهرا (س) آرام گرفت.

روابط‌عمومی دانشگاه سوره- استاد خلیلی فرد هنرمند نقاش و عضو هیأت علمی دانشکده هنر دانشگاه سوره، صبح روز شنبه شانزدهم اردیبهشت‌ماه درحالی‌که با همکاران دانشگاهی خود وداع می‌کرد، دانشگاه سوره را به‌سوی آرامگاه ابدی خود ترک کرد.

استاد خلیلی ­فرد شخصیت بزرگ و دوست‌داشتنی بود که به گواه دوستان و همکارانش سرشار از هنر، اخلاق، امید، تعهد، و عشق به آموزگاری داشت. آثارش برخوردار از تنوع رنگی بسیار و نشانه‌های بومی و فرهنگی فراوان بود. اسب، ماهی، پرنده، ساز، درختان سر به فلک کشیده  و تودرتو و زنانی بالباس‌های رنگارنگ محلی همواره نشانه­­‌های اصلی آثار این هنرمند عاشق و عارف بودند. در آخرین کار بسیار بزرگ خود « ظهر عاشورا »  که حدود دو سال پیش ساعت‌ها و روزهای بسیاری را در نگارخانه آیه دانشگاه سوره به آفرینش آن سپری کرد، اثری معنوی و ماندنی از خود به یادگار گذاشت که هم‌اکنون در ضلع جنوبی ایستگاه مترو شادمان تهران نصب‌شده است.

در این مراسم «محمدحسین نیرومند» مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در امور هنری و سینمایی، «علی تن» مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در امور ایثارگران، «عبدالرضا سهرابی» مدیرکل، «سیدمصطفی زراوندیان» معاون اداره کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، «محمود شالویی» رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، «محمدحسین ساعی» رئیس دانشگاه سوره، «کاظم نظری» مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدرس و رئیس دانشکده هنر دانشگاه سوره، روسای دانشکده های سوره، مدیران آموزشی و ستادی و جمعی از هنرمندان  و استادان هنرهای تجسمی همچون مصطفی گودرزی، خسروخسروی، رضا هدایت، کوروش پارسانژاد، محمد خزایی، حسین عصمتی، محسن ناصریان و .... و جمعی از دانشجویان، همکاران، خانواده مرحوم خلیلی‌فرد و مهمانان و هنرمندانی از شهر سنندج در دانشگاه سوره برگزار شد.
در ابتدای مراسم بدرقه استاد که در محوطه ساختمان مرکزی دانشگاه سوره انجام شد، ابتدا قاری قرآن آیاتی چند از کلام‌الله مجید را قرائت کردند و پس از مداحی سخنرانان مراسم هریک از خصوصیات استاد خلیلی فرد نکاتی را بیان داشتند.

 دکتر ساعی رئیس دانشگاه سوره، در ابتدا ضمن عرض تسلیت به خانواده مرحوم خلیلی فرد، و دوستدارانش یاد و خاطره ‌این هنرمند متعهد را گرامی داشت. اوبا اشاره به آثار متعدد استاد خلیلی فرد که همگی دارای روح، عشق و تعهد به ارزش‌ها بود، افزود: تابلو «ظهر عاشورا» یکی از آثار شاخص مرحوم خلیلی فرد بود و آن را بیعت خود با حضرت امام حسین (ع) می‌دانست. این اثر ماندگار (ظهر عاشورا) روایتگر عشق و تعهد آن مرحوم به امام حسین (ع) و معصومین بود.

وی همچنین از روحیه بالا و قوی استاد خلیلی فرد به‌عنوان مصداق بارز امیدبخشی یادکرد و افزود: مرحوم خلیلی فرد نه‌تنها هرگز از بیماری شکایتی نداشت و گله نمی‌کرد، بلکه زبان شکرگزاری نیز داشت و این نکته برای خود من بسیار درس‌آموز بود.

همچنین در این مراسم دکتر محمود شالویی، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در سخنانی ضمن تسلیت به خانواده، همکاران و دانشجویان و همگی دوستان آن مرحوم گفت: همان‌طور که آقای دکتر ساعی اشاره کردند، مرحوم خلیلی فرد هیچ‌گاه گله‌ای از وضعیت بیماری خود نداشت و همواره شکرگزار بود و امیدبخش. وی افزود: ما برای فنا  خلق نشده­‌ایم؛ اما در صیرورتی که حاصل می‌شود از حالتی به حالت دیگر درمی‌آییم و «احمد» بدان حالت پر کشیده است.

شالویی در انتها با قرائت شعر «من ملک بودم و فردوس برین جایم بود؛ آدم آورد در این دیر خراب‌آبادم؛ سایه طوبی و دلجویی حور و لب حوض، به هوای سر کوی تو برفت از یادم» درباره آخرت انسان که جایگاه اصلی او است از خداوند بزرگ برای این عزیز طلب رحمت واسعه کرد و به برادران و خواهران و همشهری‌های کُرد او تسلیت گفت و برای وابستگان و دل‌بستگانش آرزوی صبر کرد.

دکتر کاظم نظری رئیس دانشکده هنر سوره  نیز خطاب به مرحوم خلیلی فرد گفت: استاد خلیلی فرد! ما منتظر بودیم از شما در روز معلم تجلیل کنیم، اما حالا باید اینجا این‌طور با شما وداع کنیم؟

او در خصوص فعالیت‌هایی که مرحوم خلیلی فرد در دانشگاه انجام می‌داد گفت: هنوز انگار صدایش در دانشگاه می‌پیچد؛ او همیشه همه‌جا  و در هر برنامه فرهنگی که از او درخواست می­‌شد مشارکت فعال داشت حتی در زمان بیماری.

دکتر نظری با ذکر خاطره‌ای از دورانی که استاد خلیلی فرد درحالی‌که کشیدن تابلوی ظهر عاشورا بود گفت: گاهی به نگارخانه می‌رفتم و می‌دیدم مرحوم چگونه  غرق در نقاشی کشیدن و بازی بارنگ‌ها است، و تنها می‌توانستم  به او خدا قوت بگویم.  

استاد خسرو خسروی عضو هیأت علمی دانشکده هنر دانشگاه سوره نیز دیگر سخنرانانی بود که درباره دوران همکاری خود با مرحوم خلیلی فرد گفت: من و احمد از ابتدا هم‌دوره بودیم و درواقع باهم شروع کردیم؛ اما امروز در حال وداع با این عزیز هستیم.

خسروی گفت: متأسفانه در ماه‌های اخیر چندین استاد را ازدست‌داده‌ایم و این بسیار تأسف‌بار است؛ من برای یکایک همکاران گرامی خود خصوصاً برای استاد خلیلی فرد عزیز از خداوند آرامش و مغفرت طلب می‌کنم.

 استاد رضا هدایت عضو هیأت علمی دانشکده هنر دانشگاه سوره در ابتدای سخنانش با اشاره به آیه شریفه «و بشر الصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبه قالو انا لله و انا الیه راجعون» گفت: ضمن عرض تسلیت به خانواده‌دوست و همکار عزیزمان باید بگویم که احمد از وقتی‌که خودش را شناخت، می‌دانست که باید عاشق باشد. به قول شاعر: عاشق شو ار نه روزی، کار جهان سرآید. او می‌دانست که متعلق به این دنیا نیست، احمد عاشق بود و همواره نزد ما زنده است. مرده آن است که نامش به نکویی نبرند.  

استاد هدایت افزود: من با احمد دوستی زیاد داشتم باهم سفرها رفتیم و زندگی­ ها کردیم. طنز احمد زبانزد بود؛ شوخ دل‌نشین بود. دوستانی اینجا هستند که از قدیم با او بودند و گواه این خصلت او هستند.

وی افزود: واقعیت این است که برای ما بسیار سخت  است. اما پذیرفتن اینکه یک نفر در این دنیا نیست تنها با صبر و شکیبایی قابل‌پذیرش خواهد بود و ما می‌دانیم که احمد باخوشرویی و نیک‌سیرتی همیشه در دل ما جای دارد. او در این دنیا چیزی بدهکار نیست. برای خانواده عزیزش و همه بازماندگان آرزوی صبر و شکیبایی دارم.

در این مراسم که دوستان و بستگان استاد از سنندج نیز حضور داشتند، آقای ولد بیگی یکی از دوستان و آشنایان آن مرحوم بودند در سخنانی ضمن تشکر از همه حاضران که در این مراسم  شرکت کردند گفت: احمد خلیلی فرد هنرمندی است که هنرش در تارک سرزمین کردستان برای همیشه جاری‌شده است. کسی که سالیان سال است برای حرفه و هنرش تلاش کرد. ازجمله آثار مرحوم در جای‌جای مناطق کردنشین باقی‌مانده است و ما کُردها و مردم سنندج  مدیون آثار این استاد برجسته و فرهیخته بوده و هستیم.

در انتهای این مراسم نماز میت به امامت حاج‌آقا رحمانی امام جماعت دانشگاه قرائت شد و سپس پیکر استاد خلیلی فرد  به‌طرف قطعه هنرمندان بهشت‌زهرا (س) منتقل شد و در آنجا آرام گرفت.

روح والای این استاد ارجمند که دانشگاه سوره وامدار زحمات او در سالیان متمادی حضور شایسته و بایسته در کسوت معلمی، مدیریت گروه و همچنین خلق آثار ارزشمند هنری، معنوی و دینی بوده است  قرین رحمت واسعه الهی باد و یاد خاطراتش همواره در یادها مانا باد.