نشست تخصصی «حق بر فراموشی با نگرش فقهی» در دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه بین المللی سوره برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه بین المللی سوره به مناسبت ماه پژوهش و باهمت دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه بین‌المللی سوره و با همکاری معاونت پژوهشی نشست «حق بر فراموشی با نگرش فقهی» برگزار شد.

در ابتدای این نشست دکتر قشقایی به دو موضوع اصلی در مورد حفاظت از داده‌ها و اهمیت حقوق فردی در فضای سایبری پرداخت و در این چارچوب، موضوع «حق بر فراموشی» را مطرح کرد. وی بیان کرد: این حق به این پرسش می‌پردازد که آیا فردی که اطلاعاتی مرتبط با او در فضای دیجیتال وجود دارد، حق حذف آن اطلاعات را دارد یا خیر.

وی در پاسخ به این سؤال به موضوع لزوم وجود اطلاعات در فضای سایبری پرداخت و عنوان کرد: حق بر فراموشی به دو دلیل ممکن است رد شود: اولین دلیل، آزادی بیان است یعنی همه باید بتوانند اطلاعات و داده‌های جمع‌آوری‌شده را ارائه دهند، مانند عکس‌ها و اطلاعات مربوط به اشخاص که پیشتر در فضای مجازی قرارگرفته است ازجمله داده‌هایی محسوب می شود که ‌می‌توان به‌عنوان آزادی بیان آن‌ها را به دیگران ارائه داد و با بارگذاری آن در فضای مجازی از جهت حریم خصوصی نیز ممنوعیت آن منتفی شده است. در حقیقت حفظ اطلاعات به‌عنوان بخشی از آزادی بیان است.

قشقایی افزود: دومین دلیل، آزادی اطلاعات است یعنی افراد باید بتوانند به‌راحتی به اطلاعات مختلف دسترسی داشته باشند و درواقع دسترسی به اطلاعات حق عمومی است و  همه باید از این آزادی مطلق در کسب اطلاعات بهره‌مند شوند. این گروه از افراد، مخالفین قاعده حق بر فراموشی نام دارند.

استادیار دانشکده فرهنگ و ارتباطات ادامه داد: هر فردی حق حذف اطلاعات شخصی خود را از گوگل دارد و سه دلیل مهم برای تائید این حق وجود دارد: اولین دلیل، حق مالکیت است برخی بر این عقیده‌اند که هر شخص مالک اطلاعات شخصی خود است و حق دارد در مورد مدیریت و حذف آن‌ها تصمیم‌گیری کند. دومین دلیل، حق خودمختاری است یعنی انسان‌ها باوجود عقل باید حق انتخاب داشته باشند که چه کسانی می‌توانند به اطلاعات شخصی آن‌ها دسترسی داشته باشند. سومین دلیل، حق خلوت‌گزینی است یعنی انسان‌ حق دارد بخشی از زندگی‌اش را خصوصی نگه‌دارد و نمی‌خواهد با اطلاعات شخصی‌ درز شده از او خلوت‌گزینی‌اش از بین برود. این گروه از افراد، موافقین قاعده حق بر فراموشی نام دارند.

قشقایی در پایان سخنان خود، تأکید کرد که تمام اطلاعات مربوط به افراد، چه مثبت و چه منفی زمانی که در فضای مجازی و سایبری وجود داشته باشد افراد جدیدی به آن‌ها دست پیدا می‌کنند و نسبت به این افراد شخص اختیار دارد که آگاه بشوند یا نشوند، ازاین‌رو باید با رضایت آن‌ها در دسترس عموم مردم باشد؛ چراکه این موضوع به حریم خصوصی آن‌ها مربوط است و این نشست فرصتی برای بررسی ابعاد حقوقی و اخلاقی موضوع «حق بر فراموشی» بود و نشان داد که تحقق این حق مستلزم تلاش همه‌جانبه در زمینه شفافیت، امنیت و احترام به حریم خصوصی افراد است.