هوالحفیظ

این روزهای فروردین ماه ۱۳۹۹، تقارن میلاد منجی عالم، حضرت موعود (عج) با آخرین روزهای هفته ی هنرِ انقلاب اسلامی، معنای انتظار را از صدای قلمِ شهید سیدمرتضی آوینی به گوش می رساند. او که باور داشت "عالم درگیر حادثه ی عظیمِ تحولی است که همه چیز را دگرگون خواهد کرد" تحولی که نه به سبب تکنولوژی بلکه برخاسته از " عمقِ روحِ مجردِ انسان" خواهد بود و این انقلاب اسلامی ایران است که "آغاز عصر فرهنگی جدیدی در عالم و سرمنشاء تحولی فرهنگی است" آنچنان که در آینده "طرحی نو در خواهد افکند".

سیدمرتضی هنرمندی است که سال ها طبیب وار، جریان پر تب و تاب هنر و فرهنگ جهانی را به مثابه نبض جانِ بشریت از منظر گذراند و از این رهگذر تردیدی نداشت که مدت هاست "روح زمین، عصر تازه ای را انتظار می برده است" که به تبع تحولات ناشی از انقلاب معنوی اسلام، این "کیفیت حضور انسان در عالم وجود" است که دیگرگون خواهد شد. آوینی یقین داشت که:

"انقلاب اسلامی طلیعه ی فردایی دیگر است"

این روزها روایتگر فتح شورانگیز او بر قله شهادت است. روایتی از اوج داستانِ زندگی مردی، که دردمندِ جانِ تب آلود هنر بود و درانقلاب اسلامی، راهی دید رو به روشنایی.

سید مرتضی آوینی منظومه ای از مقالات تحلیلی به میراث گذاشت، تا تنها "کلمه"، مسیری باشد که به اندیشه ی او و درک هنرِانقلاب اسلامی راه می بَرَد.

به احترام سید مرتضی آوینی که راه خرد را دلیرانه پیمود.