به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره_ ژوژمانی به منظور ارائه پروژه پایان ترم دانشجویان رشته طراحی صحنه برای واحد درسی دوخت لباس تئاتر، با حضور استادان و دانشجویان؛ روز شنبه و یکشنبه، مورخ 9 و 10 بهمنماه 1400 در نگارخانه آیه دانشگاه سوره برگزار و آثار دانشجویان به نمایش و قضاوت گذاشته شد.
راضیه ابراهیمیان مدرس درس دوخت لباس تئاتر، در گفتوگو با روابط عمومی دانشگاه سوره، ضمن ابراز رضایتمندی از نمایشگاه برگزارشده و عملکرد دانشجویان رشته طراحی صحنه، در این زمینه گفت: به لحاظ اینکه دانشجویان از پایه آموزش دوخت را آغاز کرده بودند؛ تلاش شد که از سیلوئتهای ساده استفاده شود و ساختارهای ساده لباس را آموزش دادیم و در کنار آن نیز به طراحیهای مفهومی پرداختیم. در حقیقت لباسهای موجود در نمایشگاه از خلاقیتهای دانشجویان سرچشمه گرفته و از بخش خلاقیت بسیار رضایت داشتم.
وی اضافه کرد: باعث خرسندی و خوشحالی بود که این تجربه شیرین را در کنار دانشجویان عزیز سپری کردم. در این میان، تلاش شد تا از متریالهای متفاوتی استفاده شود و تکنیکهای مختلف دوخت، به دانشجویان آموزش داده شد. خوشبختانه جریان هیجانانگیزی شکل گرفت و دانشجویان لباسهای دوختهشده را به تن پوشیدند و لباسهای کاربردی در کنار لباسهای مفهومی وجود داشت.
راضیه ابراهیمیان درباره مدت زمان صرف شده برای دوخت لباسها عنوان کرد: در واقع دوخت لباسها در طول یک ترم تحصیلی انجام شد. به شکلی که از ابتدای ترم دانشجویان با تکنیکهای دوخت آشنا شدند و بخشی از زمان به پارچهشناسی گذشت. همچنین، انواع الگوهای لباس را آموزش دیدند و سپس با سلیقه و انتخاب خودشان به سمت طراحی و دوخت لباسی مناسب با صحنه تئاتر رفتند. شخصیت دانشجویان و مبانی رنگ در طرحهای پایانی به کار گرفته شد که حدوداً فرآیند یک ترم بود. در واقع از ایدهپردازی آغاز و به نمایش لباس منتهی شد.
وی در پاسخ به این پرسش که، با توجه به شرایط و محدودیتهای کرونا ارتباط مستقیم دانشجویان با استادان مربوطه چگونه است گفت: این واحد درسی به گونهای است که تکنیکهای عملی دارد و نیاز است دانشجویان بیشتر به صورت حضوری در کلاسها شرکت کنند. خوشبختانه با وجود آنکه بیشتر کلاسها به صورت مجازی برگزار میشد اما دانشجویان در این زمینه بسیار همراهی کردند و هر چهار جلسه، یک جلسه کلاس حضوری برای رفع اشکال و مسائلی که دانشجویان در یادگیری برخی تکنیکها داشتند، برگزار کردیم.
ابراهیمیان ادامه داد: برای نمایشگاه تعدادی از دانشجویان حضور نداشتند. اما هرکدام از آنها کارهای بسیار خوب و خلاقانهای انجام داده بودند. در هر حال ویدئوها و تصاویری از آثار این دانشجویان نیز موجود و قابلنمایش است. همچنین، تمامی کارها با خلاقیت، با استفاده از تکنیکهای مختلف و مخصوصاً سعی کردم بهرهمندی از عناصر سنتی ایرانی و دنبال کردن مفاهیم فرهنگ ایران را در کلاسها به دانشجویان منتقل کنم، که خروجی خیلی خوبی داشت و رضایتبخش بود.
در ادامه، نگار بانیمهجور دانشجوی مقطع کارشناسی ورودی ۹۶ رشته طراحی صحنه دانشگاه سوره در پی برگزاری این ژوژمان گفت: برای این ترم، واحد دوخت لباس تئاتر را داشتیم و فعالیتها مربوط به این واحد بود. در طول دوره کارشناسی واحد جذابی بود و با وجود اینکه پیشینه خیاطی نداشتم، اما به این واسطه کار خیاطی را تجربه کردم.
نگار بانیمهجور در خصوص اثری که در نمایشگاه ارائه داده بود اظهار داشت: سه اثر ارائه کردم که یک اثر کاملاً مدرن بود و حالت مانتو داشت. اثر دیگر شامل یک شومیز، شلوار و یک روسری میشد. چیزی که در نظرم بود برای یکی از شخصیتهای نمایشنامه کلفتها و مادام، به شکلی در ذهنم طراحی کردم که هم مدرن و هم سنتی باشد. وی درمورد زمان صرف شده برای طراحی و دوخت لباسها و همچنین نظر استادان درباره آثار گفت: از آغاز ترم تا یک روز پیش از برگزاری ژوژمان، مشغول دوخت لباسها بودم. در مورد نظر استادان، استاد ابراهیمیان نسبت به ما دانشجویان لطف داشتند و از آثار راضی بودند و درمورد خلاقیتها نظر مثبتی داشتند. علاوه بر آن، نقاط قوت را بیان کرده و نکاتی نیز جهت ارتقاء و پیشرفت کار در آینده متذکر شدند.
بانیمهجور در خصوص بازگشت به فضای دانشگاه بیان کرد: حضور در دانشگاه پس از دو سال، یک حس توصیف نشدنی است و البته یک احساس افسوس نیز وجود دارد. به این دلیل که دوره کارشناسی در حال اتمام است. وی در آخر افزود: امروز فضای بسیار خوبی در نگارخانه آیه دانشگاه سوره شکل گرفت و امیدوارم در ترمهای آینده نیز برای دانشجویان دیگر این اتفاق رقم بخورد.
سپس، کیمیا توکلنیا دانشجوی طراحی صحنه ورودی ۹۷ در این باره خاطرنشان کرد: قرار شده بود زیر نظر خانم ابراهیمیان ژوژمانی برگزار کنیم و این ژوژمان را پیش بردیم تا به نمایشگاه تبدیل شد. طبق نظر و پیشنهاد استاد ابراهیمیان، تصمیم بر این شد که پرفورمنسی که داریم در پروژهها بگنجانیم و بعضی از دانشجویان نیز اجرای موسیقی، پرفورمنس و... داشتند.
توکلنیا درمورد زمان صرف شده جهت آمادهسازی لباسها اذعان کرد: بعضی از لباسها در طول ترم و کلاسها دوخته شد و برخی دیگر صرفاً به صورت ایده ارائه داده شد و دانشجویان روی آن کار کردند. وی اضافه کرد: خودم دوخت دو عدد پیژامه را انجام دادم که در روایت داستان نقش داشت و دوخت هر پیژامه حدوداً یک هفته زمان برد.
کیمیا توکلنیا در خصوص میزان ارتباط مستقیم استادان و دانشجویان در دوران محدودیتهای کرونایی گفت: خانم ابراهیمیان جزء استادانی بود که با وجود کرونا تمام ترم تحصیلی را حضور پیدا کردند و با حفظ شیوهنامههای بهداشتی کلاسها برگزار شد که چنین نتیجهای داشت. همچنین، کار خودم از یک ایده نشأت گرفت. با این تفکر که کار خلاقانه شاید زمان و هزینه بیشتری صرف کند. اما خانم ابراهیمیان معتقد بود که همین ویژگیها میتواند هدف مورد نظر را تحقق بخشد.
وی در پاسخ به این پرسش که نظرتان راجع به این نمایشگاه چیست و چهقدر در روحیه شما تأثیرگذار بود گفت: به هر حال نمیتوان انتظار زیادی داشت. با توجه به دو سال دوری، دانشگاه از حال و هوای همیشگی خود دور شده و شاید بتوان گفت ما در این زمینه به نوعی آغازگر هستیم. همچنین، توکلنیا درباره میزان رضایت خود از برگزاری ژوژمان گفت: اتفاق خوب و ارزشمندی بود. اما عدم وجود برخی امکانات گاهی اذیت کننده و شاید خستهکننده است. در هر صورت، نمیتوان از حرکت ایستاد و در واقع راه دیگری جز حرکت رو به جلو وجود ندارد.
نظر خود را بنویسید