به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، به نقل از معاونت پژوهشی دانشگاه_ همایش «ایمان در آینه فرهنگ، هنر و معماری»،  به کوشش معاونت پژوهشی دانشگاه سوره با همکاری سه دانشکده هنر، فرهنگ و ارتباطات، و معماری و شهرسازی در تاریخ ۱۸ دی‌ماه ۱۴۰۰، از ساعت 8:45 الی 17:00 به‌صورت مجازی در سامانه سیباد دانشگاه سوره برگزار شد.

در آغاز جلسه، بعد از پخش آیاتی از کلام‌الله مجید و سپس سرود جمهوری اسلامی؛ دکتر زکیه السادات طباطبایی، معاون پژوهشی دانشگاه سوره، در خصوص انتخاب عنوان این همایش اذعان کرد: همایش «ایمان در آینه فرهنگ، هنر و معماری» با تکیه بر عنصر ایمان به‌عنوان یکی از شاخصه‌های اصلی شخصیت شهید والامقام سردار قاسم سلیمانی، به بررسی چگونگی بازتاب ایمان در هنر، فرهنگ و معماری می‌پردازد. امسال در دومین سالگرد این شهید والامقام، به اینکه چطور می‌توانیم عنصر ایمان را در بستر هنر، معماری و ارتباطات و رسانه دریک محفل علمی بازتاب دهیم، می‌پردازیم.

در ادامه آقای دکتر امیرمسعود دباغ، دبیر نشست دانشکده معماری ادامه جلسه را به آقای محمد علی‌آبادی برای ایراد سخنان خود واگذار کرد. دکتر علی‌آبادی موضوع سخنان خود را با موضوع «رابطه ایمان و تقوا در صنعت، هنر و معماری» معرفی و بیان کرد: متأسفانه امروز ایمان به شکل واقعی مطرح نیست و ظلم بزرگی به قرآن و خدا و ائمه شده است. ایمان به‌طور صرف در قالب شکل ظاهری نمایان شده است. وی ادامه داد که باید بدانیم که خدا و خلق یکی است و درک خود را از کلمه‌الله بالا ببریم.

علی‌آبادی از قول امام صادق اذعان کرد: در حقیقت همه هستی مانند مخروطی از نور است که از منبعی نقطه‌گون شکل گرفته و هیچ انفصالی تا قاعده وجود ندارد و جزء و کل همان صورت گسترش یافته جوهره هستی است. علم نیز یک نقطه است و بقیه علوم صورت‌های مختلف همان علوم هستند.

سپس دکتر محمدحسین ساعی، رئیس دانشگاه سوره از عوامل سه دانشکده هنر، فرهنگ و ارتباطات، و معماری و شهرسازی و همچنین از معاونت پژوهشی در راستای برگزاری این همایش تشکر کرد و گفت: ایمان در بستر هنر، معماری و رسانه، در دوران علم موضوع قابل‌تأملی است. وی ادامه داد که ایمان و دین‌داری از دیدگاه آگوست کنت مربوط به دوره طفولیت است و دوره روشنگری و قرن بیستم نیازی به ایمان ندارد.

رئیس دانشگاه سوره در خصوص ارتباط علم و ایمان اذعان کرد که اساساً تکیه به علم همان ایمان است. حتی کسی که به لایه‌های عمیق فلسفه معتقد است در اصل به علم ایمان دارد. یعنی در اصل صرفاً یک درک استنتاجی نیست. بلکه درکی مبتنی بر ایمان است. علی رغم تمام تلاش‌ها در حوزه علوم شناخی، نکته مهمی که وجود دارد اینکه درنهایت انسان اگر تصمیم‌های بزرگی می‌گیرد بر اساس یک استدلال صرف نیست بلکه مبتنی بر یک ایمانی است که فرد حاضر است عمر خود را صرف باور علمی خود کند.

دکتر ساعی در پایان افزود که متأسفانه ما بحران ایمان و معنویت داریم و باید بتوانیم از مسیر هنر، معماری و رسانه این معضل را در دنیای امروزی حل کنیم.

سپس مبینا میرزابیگی دبیر نشست دانشکده فرهنگ و ارتباطات از دکتر منوچهر اکبری دعوت کرد تا سخنان خود را با موضوع «ایمان در آیینه فرهنگ» ایراد کند. اکبری ایمان و تقوا را دو روی سکه دانست که خدابینی را در پی خواهد داشت. یعنی هرچه را غایت و نشانه خدا بدانی که همان جهان‌بینی توحیدی است. وی افزود که انسان به بینایی عقاب و حس بویایی سگ نخواهد رسید و عامل برتری انسان بر دیگر موجودات، عقل اوست.

اکبری در ارتباط با عنوان همایش افزود: آیینه چیست؟ آیینه یک فرصت و تکراری برای تجلی است. ما در آینه خود را کنترل و تنظیم می‌کنیم و ما باید از کسانی که آینه روزگار بودند مانند سردار سلیمانی، بهره ببریم.

وی در انتها در وصف خصایص سردار قاسم سلیمانی شعری را سرود که عزت‌نفس، تواضع، شجاعت، هوش سازمانی، تقوا، فداکاری و فرماندهی را از زمره مشخصات ایشان دانست و بیان کرد که سردار قاسم سلیمانی رابطه قلبی با مردم داشت و خود دارای مکتبی در ایران است.

سپس دباغ، دبیر نشست دانشکده معماری و شهرسازی از دکتر مهدی حجت خواست تا سخنان خود را با موضوع «ایمان، هنر و معماری» آغاز کند. دکتر حجت در رابطه باایمان و عمل صالح اذعان کرد که عمل صالحی نیست که مزین به ایمان نباشد و باید ایمان باشد تا عمل صالح داشته باشیم. همچنین ایمان مراتبی دارد که می‌توان به مرتبه بالاتر رسید. همان‌طور که در قرآن هست یا ایها الذین آمنوا، آمنوا...

حجت گفت که مهم‌ترین نکته آن است که ایمان تمام نیروهای انسان را یک‌جهت می‌کند و از تکثر نیرو جلوگیری می‌کند. افرادی که موفق هستند تمام نیروهای خود را در یک‌جهت هماهنگ ‌می‌کنند. اگر انسان ایمان داشت باشد می‌تواند کوه را جابجا کند.

وی در رابطه با موفقیت یک هنرمند اذعان کرد که یک معمار یا یک هنرمند باید تمام قوای خود را متمرکز کند تا عملش صالح شود. ایمان عملی را به وجود می‌آورد که صالح است و عمل صالح شرط آن ایمان است. یک معمار نیز باید در اثر خودش بایسته و شایسته عمل کند و حقیقت زندگی را بفهمد و با ساختمانی که خلق می‌کند، زندگی و رفاه را برای مردم به وجود آورد.

وی ادامه داد که یک معمار باید برای عمل صالح، حقیقت زندگی را بفهمد و برای این کار باید قوای خود را متمرکز کند. و از الهه‌ها صرف‌نظر کند. که برای این، نیاز به ایمان است و این همان لا اله الا الله است.

وی در آخر افزود که متأسفانه امروزه معماری به دست نفسانیت افتاده و وحدانیت کنار گذاشته شده است تا بتوانند عمل صالحی داشته و در کار خود با مسئولیت عمل کنند.

سپس دکتر دباغ، دبیر نشست دانشکده معماری و شهرسازی، از دکتر یدالله احمدی دعوت کرد تا سخنان خود را با موضوع «ایمان، عمل و بازبینی آن در آفرینش هنر معماری»  بیان کند.

احمدی این‌گونه آغاز کرد که ما از هستی جدا نیستیم و ایمان به غیب برمی‌گردد که ایمان (پندار) و عمل (کردار) با برپایی نماز به یکدیگر مرتبط می‌شوند و ایمان با نماز پدیدار می‌شود. و معمار تلاش می‌کند که جهان‌بینی را در اثر خود نمایان کند.

وی در خصوص سلام کردن به یکدیگر و سفارش آن در اسلام بیان کرد که با استفاده از تئوری آشوب هر انسانی در جایگاه خود اگر نباشد، عالم به هم می‌ریزد و باید برقرار باشد. با سلام کردن نشان می‌دهیم که ما اعضای یک پیکر هستیم و در امنیت یکدیگریم. البته نه‌تنها انسان‌ها بلکه کل هستی جایگاه خود را دارد و انسان قابلیت دارد که اسما خدا را می‌تواند ظاهر کند و به خاطر آن این جایگاه ویژه را دارد.

احمدی در خصوص تعریف «بنده» گفت که  بنده بودن یعنی به خدا بند بودن و اگر پاره شود همه عوامل فاسد در ما اثر خواهد کرد مانند یک گیلاسی که از شاخه جدا شود.

وی در انتها دیدگاه‌های سنتی اسلامی، سنتی شرقی و غربی را در ارتباط با رابطه انسان و طبیعت توضیح داد و افزود در دیدگاه سنتی اسلامی چیزی خارج از خداوند وجود ندارد. یعنی معماری، طبیعت، انسان و خداوند به ترتیب در دل یکدیگر هستند.

همان‌طور که خداوند انسان را از طبیعت برگرفت، ما نیز می‌توانیم از طبیعت بهره برده و خلق کنیم. حکمت در معماری یعنی آمیزش اندیشه و خاک. همان‌طور که مولوی گفته: صورت دیدار و سقف هر مکان        سایه اندیشه معمار دان