به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، به نقل از عطنا - متاورس را می‌توان جهانی دانست که توسط برخی از قدرتمندترین موسسات و چهره های اینترنتی ایجاد شده و در آن واقعیت مجازی، ارزهای دیجیتال و صنعت بازی نقش کلیدی را ایفا می کنند. لذا در متاورس می توان واقعیاتی را تصور کرد که حتی از فانتزی های علمی تخیلی هم فراتر می رود. این پدیده که اولین بار در سال 1992 ظاهر شد، اخیراً محبوبیت زیادی پیدا کرده و مواردی مانند ارزهای دیجیتال، NFT و... در سبک زندگی بشر امروزی ورود پیدا کرده است. برای بررسی این موضوع خبرنگار عطنا با دکتر امیدعلی مسعودی، دانشیار علوم ارتباطات دانشگاه سوره گفتگو کرده است که در زیر می خوانید.
دکتر مسعودی در پاسخ به چیستی متاورس با اشاره به این نکته که این مفهوم هنوز تعریف خاصی ندارد و از واژگان ترکیبی " Meta"به معنی «فرا» و "verse" جهان تشکیل شده، گفت: ما هم‌اکنون در جهانی هستیم که به طور واقعی در آن زندگی می‌کنیم، امور معیشتی در عالم واقع روی می‌دهد و امور امروزی در جهان واقعی انجام می‌پذیرد. متاورس فناوری است که به وسیله آن اعمالی که در جهان واقعی انجام می‌دهیم را به جهان دیگری بنام جهان فراواقعی منتقل می کنیم که بدلی از افراد روزمرگی آنها را انجام می‌دهند.
وی با اظهار این موضوع که متاورس ترکیبی از دو واقعیت است، توضیح داد: یکی از آنها واقعیت مجازی یا«Virtual Reality» نام دارد که با شکل‌گیری اینترنت از راه رسید و پس از آن در دوره‌ای قرار گرفتیم که واقعیت افزوده «Augmented reality» به وجود آمد. لذا علاوه بر اینکه با واقعیت رو به رو هستیم همچنین اطلاعات بیشتری به افراد داده می شود که واقعیت افزوده نام دارد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در متاورس با تلفیق این دو واقعیت، یک واقعیت گسترده یا «Extended Reality» پدیدار می‌شود، یعنی با ترکیب جهان آنلاین بازی‌های سه بعدی و متن دوبعدی در ارتباطات آنلاین یک جهان گسترده‌تر یا مولتی ورس شکل می‌گیرد. به عنوان نمونه در متاورس می توان بازی آنلاین فورتناینت را در نظر گرفت که بعداً پلتفرمی از آن ایجاد شد که در آن می‌توان کنسرت برگزار کرد. این پدیده فراجهان با جهان واقعی ما متفاوت است. اما چیزی که می‌توان مدنظر داشت یک فناوری جدید است که در آینده مورد استقبال بیشتری قرار خواهد گرفت و بسیاری از نکات آن برای ما مبهم است. فناوری در جهان دیجیتال یک ابر واقعیت مجازی است که کاربران در آن قادر خواهند بود در سراسر جهان به آن متصل شوند و بسیاری از کارهای روزمره خود را در آن انجام دهند؛ مانند خرید ملک، زمین، لباس، انجام بازی، شرکت در مسابقات فوتبال به عنوان تماشاگر یا بازیکن.
وی گفت: در حوزه آموزش، بدل شما با عنوان آواتار در کلاس مجازی شرکت می کند که با آن امکان ورود به شرکت‌ها و پلتفرمی‌هایی را خواهید داشت که عکس و فیلم خودتان را در آن بارگذاری کرده و چهره نمایش داده شده و حتی نوع لباس‌تان را انتخاب می کنید. در واقع یک نسخه بدلی از شما به نام آواتار که از یک فیلم سینمایی الهام گرفته شده نمایش داده می شود که در آن افرادی که نسخه بدلی خود را ساخته اند در حال تعامل هستند. ضمن اینکه در رمان «دنیای قشنگ نو» از آلدوس هاکسلی اشاره شده است که بشر توانایی ساخت انسان‌های مصنوعی را خواهد داشت. اگرچه در متاورس انسان‌های مصنوعی که مثل انسان‌ها کالبد بدنی داشته و توانایی و امکان لمس آنها را داشته باشیم، وجود ندارد. اما بسیاری از امور انسانی در جریان است. در واقع متاورس یک جهان مجازی است که کاربران شخصیت خودشان را داشته و هر کاری را که در دنیای واقعی انجام می‌دهند به صورت مجازی انجام می‌دهند. در این محیط دیجیتالی کاربران می‌توانند آواتاری از خودشان بسازند و در قالب آواتار با یکدیگر تعامل داشته باشند. بنابراین تعاملات آنها در دنیای مجازی مانند دنیای واقعی خواهد بود.
دکتر مسعودی با تشریح این مطلب که در دنیای مجازی متاورس بدون الزام به حضور فیزیکی افراد، رویاهای فیلم های تخیلی و داستان‌های ژول ورن، مانند سفر به دور دنیا و زیر دریاها عملیاتی می شود، گفت: با ایجاد پلتفرم‌ها و ساخت شخصیت و نسخه بدل می‌توان به زبان‌های مختلف ارتباط کلامی برقرار کرد و با تولید تصاویر ارتباط برقرار می‌کنیم یا بدون ترک خانه به هر کجای کره زمین سفر می کنیم. البته هم اکنون پلتفرم‌های موجود از حواس پنج گانه صرفاً توان شنیدن و دیدن را دارا هستند ولی در مورد حس لامسه در حال ساخت و تولید دستکش‌هایی برای انتقال این حس هم هستند. همچنین انتقال بقیه حواس انسانی نیز در آینده امکان پذیر می شود.
این پژوهشگر ارتباطات بیان کرد: اصطلاح متاورس اولین بار در سال 1992 توسط نیل استفنسون، نویسنده رمان‌های تخیلی، در رمانی به نام تصادفی در برف «Snow Crash» به کار برده شد. با ظهور متاورس تحولات شگفتی در علم پزشکی و جراحی و همانطور در مسابقات ورزشی رخ داده شده است. متاورس مفهوم امروزی فضای مجازی، اینترنت و واقعیت افزوده است که ما را برای برقراری ارتباطات و گسترش فرهنگ در جهان دیجیتال آماده می‌کند. علاوه بر این، جهان متا، مشابه با دنیای بازی‌های رایانه‌ای کودکان نیز هست که برای داخل شدن در آن الزام به عینک زدن مانند استفاده از گوگل گلس و یا گذاشتن سربند و کلاه واقعیت مجازی است. هم اکنون ابعاد این عینک‌ها در حال کاهش بوده و ضخامت آنها به پنج میلی متر رسیده که امکان نمایش هولوگرام را فراهم می‌کند.
وی ادامه داد: تحول دیگر، خرید زمین و ملک در دنیای متاورس به وسیله توکن غیر مثلثی یا (NFT) است. این کلمه، مخفف کلمه «Non Fungible Token» است که مانند اسکانس در پلتفرم‌های معیّن عمل کرده و خرید و فروش را ممکن می کند. این نوع ارز، غیرقابل جایگزین و تبدیل است و امکان تعویض با نمونه‌های دیگر آن نیست؛ ولی فرصت خرید و فروش در متاورس ایجاد می‌شود. بیت کوین یک ارز قابل جایگزین است اما (NFT) یک ارز منحصر به فرد و ارزشمند است که با این تحولات حتی شیوه‌های استفاده از ارزهای دیجیتال و بانکداری تغییر پیدا خواهد کرد و نقل و انتقال در متاورس با ارزهای دیجیتال که همان توکن‌ها است، انجام می‌شود. بحث مهم در دنیای متاورس احراز هویت است. در واقع با یک هویت دیجیتالی وارد می‌شوید و یکی از نکات بسیار مهم در ارتباط با این مفهوم است که با یک هویت دیجیتالی وارد خواهیم شد. یکی از موارد اساسی این است که هیچ نهاد دولتی یا حکومتی نمی‌تواند آنها را احراز کند و این پدیده مانند ارزهای دیجیتال بر پایه تمرکزگریزی نهادینه شده است.
او گفت: برای اثبات هویت در دنیایی که در آن احراز هویت صورت نمی‌گیرد باید راهکار‌های خلاقانه‌تری موجود باشد. به دلیل اینکه کاربران دارای شخصیت و هویت هستند و قرار نیست که افراد در متاورس گمنام باشند. لذا ارزهای دیجیتال بر پایۀ شبکه بلاکچین بنا شده‌اند و البته در بلاکچین محدودیت و تعین افراد وجود دارد و هر کاربری حتی خود نهاد دولت‌ها به آسانی نمی‌توانند بدون اجازه به آن ورود کنند. بنابراین در دنیای متاورس شاهد یک دنیای تعاملی هستیم، نقل و انتقالات مالی صورت می‌گیرد، اما طبیعتاً قادر نخواهیم بود با ارزهای رایج بین‌المللی معامله کنیم. بر این اساس اقتصاد متاورس صرفاً مبتنی بر ارزهای دیجیتال است.
وی در پایان گفت‌وگو، دو نکته را در مورد محدودیت و مشکلات متاورس مطرح کرد: اولین مورد از بین رفتن لذت‌های فیزیکی و تثبیت عقلانیت ابزاری طبق نظریه ماکس وبر است. در تئوری عقلانیت ابزاری ناظر بر این مطلب هستیم که همانند نظام سرمایه‌داری و بازار برای سود بیشتر به ساخت کارخانه و ابراز روی آورده می شود و بدین لحاظ تمام عقلانیت افراد مبتنی بر ابزار است. همین نکته باعث پیشروی ابراز و ارتقای فناوری خواهد گردید. نکته بعدی عدم سازگاری برخی از انسان‌ها با دنیای متاورس است که این پدیده کاملاً ممکن خواهد بود.
نظر خود را بنویسید