به مناسب ماه پژوهش و باهمت دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه بین‌المللی سوره و با همکاری معاونت پژوهشی نشست «بهره‌برداری از شیوه‌های مدل‌سازی فکری برای انجام پژوهش‌های راهبردی» برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه بین‌المللی سوره نشست‌ «بهره‌برداری از شیوه‌های مدل‌سازی فکری برای انجام پژوهش‌های راهبردی» با ارائه‌ای از دکتر سید غلامرضا اسلامی در هفتم آذرماه سال  1403 به‌صورت حضوری در سالن اجتماعات دانشکده معماری و شهرسازی و برخط برگزار شد.

 در ابتدای این جلسه دکتر سید غلامرضا اسلامی بیان کرد: هدف اصلی این نشست بحث و بررسی مدل‌سازی فکری و مفاهیم مرتبط با آن برای انجام پژوهش‌های راهبردی است و قصد این است که اطلاعاتی برای افرادی که با این مفاهیم آشنا نیستند، ارائه شود. وی همچنین اشاره کرد که مدل‌‌سازی فکری می‌تواند تأثیر زیادی بر آینده‌پژوهی در همه حوزه‌های دینی و اقتصاد ، سیاست... داشته باشد.

عضو هیأت علمی دانشکده معماری و شهرسازی عنوان کرد: مدل‌سازی فکری در پژوهش‌های راهبردی به‌عنوان یک رویکرد مهم موردبحث است و لازم است به این موضوع پرداخته شود که مدل‌سازی فکری چرا اهمیت دارد و چگونه می‌تواند به درک بهتر و عمیق‌تر از مسائل و چالش‌های موجود و بهبود فرآیندهای تصمیم‌گیری کمک کند.

استاد دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه بین‌المللی سوره با اشاره به اهمیت اصول علمی و روش‌های مختلف مدل‌سازی فکری بیان کرد: مدل‌سازی فکری می‌تواند به تحلیل عمیق‌تر و درک بهتر از پدیده‌ها و انجام پژوهش‌های‌ راهبردی کمک کند. این اصول شامل اصول پنهان و نامرئی هستند که ممکن است کمتر موردتوجه قرار گیرند و حتی دیده نشوند، اما در تحلیل‌های عمیق‌تر اهمیت زیادی دارند.

در ادامه این نشست، دکتر اسلامی با ذکر مثال‌هایی از چالش‌های روزمره و راه‌حل‌های خلاقانه که نشان‌دهنده اهمیت تفکر افقی در حل مسائل است به تأثیرات مثبت و منفی تحولاتی همچون هوش مصنوعی بر آینده جوامع انسانی، بررسی مدل‌های توسعه ازجمله توسعه از بالا به پایین و از پایین به بالا تأکید کردند.

دکتر سید غلامرضا اسلامی در پایان نشست «بهره‌برداری از شیوه‌های مدل‌سازی فکری برای انجام پژوهش‌های راهبردی» خاطرنشان کرد: توسعه واقعی باید از خود ملت آغاز شود و هیچ  دولتی ملت خودش را توسعه نمی‌دهد، دولت‌ها فقط زمینه‌ساز توسعه ملت‌ها هستند و با نقد از راهبردهای مدیریتی و توسعه‌ای کشورهای مختلف و چشم‌اندازهای آن‌ها به اهمیت خودسازی و توانمندسازی جوامع و ضرورت ترسیم چشم‌اندازهای روشن برای آینده می‌پردازند.