به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، دومین وبینار آموزشی از ویژه‌ برنامه‌های بهشت بقیع به مناسبت سالروز تخریب حرم مطهر ائمه بقیع علیهم‌السلام تحت عنوان «لزوم مرمت آثار تاریخی» با ارائه و سخنرانی مهندس داوود اسدالله وش، به همت دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه سوره با همکاری معاونت پژوهشی و معاونت دانشجویی و فرهنگی، روز پنج‌شنبه مورخ 30 اردیبهشت‌ماه 1400 ساعت 16 الی 18 به صورت مجازی در دانشگاه سوره برگزار شد.

در ابتدای جلسه، مهندس داوود اسدالله وش به بیان مقدمه‌ای در باب موضوع پرداخت و به ارزش و اعتبار آثار تاریخی اشاره کرد. وی همچنین محتوای سخنان خود را بر موضوع معماری مقابر، خاستگاه‌ها و الگوها متمرکز کرد.

اسدالله وش اظهار داشت: خوشبختانه مبانی معماری و هنر ایران در دانشکده‌های هنر تدریس و به آن پرداخته می‌شود. اما آنچه لازم است این است که، باید نگاه خودمان را به معماری گسترش دهیم و ابعاد متفاوتی از آن را بررسی کنیم. بعلاوه به ریشه‌ی معماری و منشأ آن نیز باید توجه شود، زیرا معماری ما به مثابه یک دستور زبان است.

داوود اسدالله وش به طرح ماندالا به عنوان مؤثرترین و کهن‌ترین الگوی معماری جهان اشاره کرد و افزود: ماندالا نقشمایه‌ای به قدمت تاریخ و خاطره‌ی ازلی بشر است، که قسمت دایره شکل، نشانه ملکوت و قسمت مربع شکل آن نشانه‌ی زمین و ناسوت است.

اسدالله وش به بیان توصیف و توضیحاتی از باب الگوی ماندالا پرداخت و گفت: تأثیرات طرح ماندالا در معماری قابل شناسایی بوده و ترسیم این نقشمایه نیز در کشور هند به عنوان یک آیین مقدس شمرده می‌شود. وی اضافه کرد: چهار ضلعی بودن و مرکز داشتن، از جزئیات این طرح است.

داوود اسدالله وش خاطر نشان کرد: تأثیر این نقشمایه در معماری ایرانی به خصوص در آتشکده‌ها نمایان شده که نوعی معماری آیینی است. اجراء و نمایش این طرح در آیین ازلی بشری یعنی حج و طواف به دور مرکزی به نام کعبه به خوبی قابل مشاهده است. در این قسمت آنچه مهم است، چگونگی تبدیل طرح دو بعدی ماندالا به شکل و نقش و حجم سه بعدی است.

در ادامه جلسه نیز: داوود اسدالله وش ضمن اشاره به اهمیت درخت سرو و وجود نمادین این درخت در شکل‌دهی معماری ایرانی به ارائه توضیحاتی از این حیث پرداخت و گفت: درخت سرو در فرهنگ ایرانی به معنای درخت زندگی است و ویژگی مهم آن؛ بی‌خزانی و جاودانه بودن آن است. چنین امری‌ست که آن‌را واجد احترام می‌کند. شکل و صورت‌بندی درخت سرو به معماری مقابر و آرامگاه‌ها جهت داده و آن‌ها را متأثر از خود کرده است.

اسدالله وش عنوان کرد: در دوره‌ی سامانیان در مقبره‌ای شباهت اصولی و الگویی وجود دارد اما شباهتی در اندازه و ابعاد وجود ندارد. وی افزود: تقدس عدد 8 در نقش ماندالا وجود داشته که به مرور زمان در معماری ما نیز منعکس شده است. همچنین این فرم یک فرم جهانی است که با دقت در آثار تاریخی، فرهنگی، هنری و مذهبی می‌توان بروز و ظهور آن را تشخیص داد.

داوود اسدالله وش تصریح کرد: معماری برج‌ مقبره‌های ما بازنمای آن نماد سرو بوده و در نهایت تقدس را انتقال می‌دهد. وی ادامه داد: مطالعه روی مقابر به ‌گونه‌ای است که براساس الگوی معماری قاعده‌مند می‌شود، که این امر نشانه‌ی فکری و هنری در تمدن ایرانی- اسلامی است.

اسدالله وش به عنوان جمع‌بندی درباره ارزش آثار تاریخی خاطر نشان کرد: هر اثر تاریخی حاوی مطالب، معانی و ارزش‌هایی است که ما براساس آن‌ها، می‌توانیم آن‌را یک اثر تاریخی بنامیم. معنایی که در کالبد است و کالبدی که آن معنای خاص را منتقل می‌کند؛ مقوله‌ای است که در بازسازی و مرمت اثر تاریخی تأثیرگذار و تعیین کننده است.

*در انتهای جلسه نیز، به تمامی سؤالات علاقه‌مندان در این حوزه پاسخ داده شد.