به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، به همت انجمن علمی سینما و کانون فیلم دانشگاه با همکاری معاونت دانشجویی و فرهنگی سوره، وبیناری تحت عنوان "ریویو نویسی و معیار نقد مکتوب" با حضور حسین معززینیا، منتقد سینما، روز پنجشنبه ۲ اردیبشهتماه ۱۴۰۰ بهصورت مجازی در دانشگاه سوره برگزار شد.
در این وبینار، حسین معززینیا در مورد دگرگونیهای عرصهی نقد فیلم و رسانه گفت: نقد فیلم در ابتدای پیدایش، به شکل انتشارش وابستگی جدی داشته است. تقریباً در سراسر قرن بیستم، انتشار نقد مکتوب، نیازمند جلب موافقت صاحب یک نشریه بوده است.
معززینیا در ادامه، ریویو و نقد آکادمیک را تعریف کرد؛
ریویو، نقدی کوتاه و بدون مقدمهچینی مفصل، مناسب برای هر نوع تماشاگر سینما که به خواندن در مورد فیلمها علاقهمند است. ریویو معمولاً قضاوت و ارزیابی صریح دارد و ستاره دادن به فیلم هم در ریویو نویسی رایج است.
نقد آکادمیک از نظریههای رایج در نقد فیلم استفاده میکند تا بر مبنای آنها، وجود نکته یا نکاتی را در یک فیلم مشخص، به خواننده اثبات کند. نقد اکادمیک میتواند به نوشتهی بلندی تبدیل شود.
وی در ادامه بیان کرد؛ شتاب برای اظهار نظر دربارهی فیلمی که میبینیم، مانع سازماندهی به مکانیسم اندیشیدن است.
اظهار نظر درمورد فیلمها، همان نقد فیلم نیست؛ تفاوت بزرگی وجود دارد!
یک منتقد نیاز به ورزیدگی در هرسه شاخهی تاریخ سینما، نظریه فیلم و روش نقد دارد. رفت و برگشت میان این سه عرصه است که به بعضی پرسشهای پایانناپذیر پاسخ میدهد.
معززینیا در آخر در مورد نظریههای نقد فیلم تصریح کرد: نزدیک به ۲۰ نظریه، ۲۰ روش معتبر برای نقد فیلم سراغ داریم. خواستگاه این نظریات متفاوت است: علم تجربی، فلسفه، علوم اجتماعی، علوم اقتصادی، مباحث هنری، نقد ادبی یا صرفاً مطالعات سینمایی.
وی به تعریف فرمالیسم و نئوفرمالیسم پرداخت و افزود: فرمالیسم اصالت دادن به شکل در تحلیل آثار هنری و ترجیح فرم بر محتوا است. نئوفرمالیسم از همین تعریف آغاز می کند، اما آن را ارتقا می دهد؛ در واقع محتوا هم جزئی از فرم است.
در انتهای جلسه نیز سوالات دانشجویان و حضار مطرح، و به تمامی آنها پاسخ داد شد.
نظر خود را بنویسید