به گزارش روابط عمومی دانشکده فرهنگ وارتباطات دانشگاه سوره_ کتاب «صحنه گردان عاشورا» با محوریت بررسی نقش خداوند متعال در واقعه عاشورا نوشته حجت الاسلام محمدهادی مصلحی به تازگی و همزمان با ایام ماه محرم، توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر و راهی بازار نشر شده است.
تاکنون درخصوص حادثه عاشورا و تحلیل آن سخنان گوناگونی شنیده ایم؛ درباره روند شکل گیری این حادثه پس از رحلت پیامبر اعظم (ص)، نقش معاویه و فعالیت های او، نقش یزید. درباره ابن زیاد و عمر سعد، مال حرام و دنیاخواهی و آرزوی حکومت ری، قیام توابّین و مختار و زهیر و حبیب و حُرّ بارها شنیده ایم. درباره، حضرت علی اکبر (ع)، ادب و باوفای اباالفضل العباس (ع)، نقش بی بدیل و صبوری حضرت زینب (س)، حتی درباره حضور لشکریانی از فرشتگان و جنّیان که درخواست یاری حضرت را داشتند، بارها شنیده ایم؛ اما معمولاً نقش یک وجود تأثیرگذار در حادثه عاشورا که اساسی ترین نقش را ایفا می کند، کمتر شنیده ایم. آری، نقش خداوند متعال در حادثه عاشورا. کتاب «صحنه گردان عاشورا» تلاش خود را در راستای نشان دادن این نقش تأثیرگذار معطوف کرده است.
نویسنده این کتاب بر این باور است سخن از عاشورا و عاشوراییان بدون بررسی نقش مدیر و مدبّر عالم نگاهی بس ناقص است. همین نگاه ناقص بستر ایجاد پرسش ها و شبهات در ذهن بدخواهان و حتّی شیفتگان ارباب بی کفن را فراهم کرده است. همین نگاه ناقص همراهان خود را از استفاده حداکثری ظرفیت های پر شمار و تأثیرگذار مجالس عزای اباعبدالله الحسین (ع) محروم کرده است. همین نگاه ناقص منجر شده که برخی به این گمان برسند که رسیدن به قله های سعادت اخروی، دو مسیر دارد. «دستگاه خداوند متعال» و «دستگاه امام حسین (ع)». یک مسیر، راه قرآن و ادعیه و تهذیب نفس و عمل به رساله و انجام واجبات و ترک محرّمات است و مسیر دیگر، راه اشک و خدمت و نوکری در مجالس اهل بیت (ع)؛ یکی سخت و صعب العبور است و دیگری سهل و آسان.
پرسش کلیدی ای که ذهن نویسنده این کتاب را به خود مشغول کرده و خاستگاه تولید کتاب پیش رو شده، در قسمتی از کتاب، به این ترتیب بیان شده است:
«صحنه گردان عاشورا، همان خدای ابراهیم خلیل (ع) است و آتش نمرود. همان خدای موسای کلیم (ع) است و رود نیل. همان خدای کعبه است و سپاه پرندگان. همان خدای پیامبر اکرم (ص) است و غار ثور، خدایی که در بزنگاه حادثه، نصرت خود را از اولیائش دریغ نمی کرد. اما در عاشورا، عزیزترین بنده او تنهاست! نه خدا معجزه کرد و نه حسین بن علی (ع) یاری فرشتگان و اجنه را پذیرفت تا تلخ ترین و حزن انگیزترین جنایت تاریخ رقم خورد. به راستی چرا خدا رحمی نکرد؟ چرا پروردگار عالم می خواست حسین بن علی (ع) را کشته ببیند و اهل بیتش را اسیر؟!»
در این کتاب با استفاده از آیات قرآن کریم، روایات، ادعیه و زیارات اهل بیت (ع)، نقش صحنه گردان عاشورا به نمایش گذاشته شده است. در این کتاب نگاه های جزیره ای به وقایع عالم به سوی نگرشی یکپارچه رهنمون شده است؛ نگرشی که در همه چیز و هر حادثه ، توجه به حضور پررنگ خداوند متعال دارد؛ یعنی نگاه به حوادث عالم از دریچه تقدیرها و نقشه ها و مدیریت های الهی. در آن هنگام که حوادث عالم را از دریچه نظام مُقدّرات الهی به نظاره بنشینیم، به این نتیجه می رسیم که صحنه گردان همه حوادث عالم، یکی است.
آن زمان که عاشورا را از دریچه صحنه گردانی خداوند متعال ببینیم، تازه خواهیم فهمید که پیش از این، بیشتر ندانستن بود، تا دانستن. گویا عاشورا تازه برای ما عاشورا می شود. آن زمان است که دیگر هیچ تقابلی بین «دستگاه خدا» و «دستگاه امام حسین (ع)» نخواهیم دید. بررسی نقش خداوند متعال در حادثه عاشورا بنایی است که بر شالوده نگاه صحیح به نحوه قضا و قدر الهی پابرجا می شود. از این رو در این کتاب، با کمک آیاتی از سوره های آل عمران و انفال که به بازخوانی جعبه سیاه حوادث جنگ احد و بدر پرداخته اند، سبک های مختلف صحنه گردانی پروردگار عالم در حوادث مورد بررسی قرار گرفته است. البته پیش نیاز ورود به بحث قضا و قدر، مباحثی چون هدف خلقت و نحوه نقش آفرینی دیگر موجودات مختار، همچون انسان های مؤمن و کافر و شیاطین و فرشتگان و دیگر عوامل است.
انتهای پیام/
نظر خود را بنویسید