چهارمین نشست از دوره پنجم «معماریخوانی» روز دوشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۴ با حضور جمعی از استادان، پژوهشگران و دانشجویان، در کتابخانه دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه بینالمللی سوره برگزار شد.
به گزارش روابطعمومی دانشگاه بینالمللی سوره، این نشست با دبیری و روایتگری آناهیتا سماوات و با حضور مسعود فلاح بهعنوان مهمان سخنران، دکتر محمدرضا اکبریان، دکتر زکیه سادات طباطبایی معاون پژوهشی دانشگاه و جمعی از استادان و دانشجویان دانشگاه بینالمللی سوره و دیگر دانشگاهها برگزار شد.
سماوات جلسه را با روایتی داستانگونه از تجربه حضور در مسجد جامع اصفهان آغاز کرد. وی با تحلیل عناصر معماری این بنا، به پیوند میان زمان، هویت، دگرگونی و پایداری در معماری ایرانی پرداخت و نشان داد که بناهای تاریخی چگونه همزمان حامل تغییر و تداوماند.
در ادامه، دکتر طباطبایی با تأکید بر پویایی معماری سنتی ایران، ماندگاری را صرفاً به معنای بقای کالبدی ندانست و بر نقش معنا و زیست انسانی در زندهبودن بناها تأکید کرد. همچنین چالش معماری معاصر در مواجهه با آیندهای غیرقابل پیشبینی و سرعت بالای تحولات اجتماعی مطرح شد.
مسعود فلاح با تمرکز بر تفاوت «حقیقت» و «واقعیت» در ادراک معماری، به نقش حافظه تاریخی و تجربه فرهنگی انسان در فهم فضا اشاره کرد و هشدار داد که گسست ناگهانی از عناصر آشنا میتواند موجب بیگانگی انسان با معماری معاصر شود.
دکتر محمدرضا اکبریان نیز با تحلیل رویکرد فلسفی متن مورد بحث، تأکید کرد که ارزش معماری بیش از دوام مادی، در معنا، تجربه انسانی و تأثیرگذاری آن نهفته است. وی جاودانگی را نه در استمرار بیپایان، بلکه در لحظههای معناداری دانست که در حافظه جمعی ثبت میشوند.
در بخش پایانی، استادان حاضر از جمله محمدصادق خاجی و افسانه لاریجانی بر ضرورت نگاه انتقادی، زمانمند و معناگرا در آموزش و practice معماری تأکید کردند. این نشست با گفتوگوی علمی و تأکید بر اهمیت خوانش انتقادی متون نظری در تربیت معماران به کار خود پایان داد.
نظر خود را بنویسید