به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، نشست «سینمای ایران از نگاه بین المللی» از سلسله نشست ها و کارگاه های دانشگاهی سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر با حضور رضا اویلوم نویسنده و پژوهشگر حوزه فیلم و سینما در ترکیه در سالن سینمای شهید حسین فهیمی دانشگاه سوره برگزار شد.
اویلوم با بیان اینکه کار من پژوهش روی سینماهای خارج از کشور ترکیه و بطور کل سینمای ملل است گفت: در حال تعریف و توصیف سینماهای کشورهای در حال توسعه هستم.
وی به جدیدترین تالیف خود با عنوان «سینمای ایران» اشاره کرد و گفت: این کتاب چهار بخش شامل تاریخ سینمای ایران و انقلاب، مضامین، کارگردانان و تحلیل سینمای ایران دارد که در بخش تاریخ به سینمای قبل و بعد از انقلاب و در بخش مضامین به سینمای دفاع مقدس، سینمای کارگردانان زن، سینمای ترکی، جشنواره ها و فیلم های کوتاه و فیلمسازان خارج از ایران پرداخته شده است. در بخش دیگر به کارگردانان مطرح ایرانی مانند عباس کیارستمی و رخشان بنی اعتماد پرداخته ام و در بخش تحلیل سینما نیز 10 فیلم ایرانی را مورد بررسی قرار داده و برای هر یک تحلیلی ارائه داده ام.
این پژوهشگر سینما با بیان این مطلب که برای معرفی سینمای ایران در ترکیه تلاش کردم و این پنجمین جلسه معرفی کتاب در جهان و البته اولین جلسه در ایران است افزود: توجه به سینمای ایران در ترکیه رو به رشد است و می توان گفت آشنایی جامعه ترکیه با سینمای ایران در حال افزایش است. در ایران کارگردانان متعدد و البته فرهنگ غنی ای وجود دارد و من همواره در سفرها با کارگردان های جدیدی آشنا می شوم.
وی در پاسخ به این سوال که چه چیزی سینمای ایران را از سینمای دیگر کشورها متمایز می کند گفت: سینمای ایران نسبت به ترکیه بیشتر جنبه نمادین دارد و این از ادبیات غنی ایران حاصل می شود. سینمای ایران با توجه به محدودیت هایی که دارد توانسته آن زبان سمبلیک را به خوبی رشد دهد و باید گفت یکی دیگر از ویژگی های سینمای ایران استفاده از کودکان در سینما و پرداختن به سینمای کودک است.
اویلوم در پاسخ به سوالی در این ارتباط که در کشور ترکیه تا چه اندازه درباره سینمای ایران کار شده و آیا کتابی در این باره وجود دارد گفت: در ارتباط با سینمای ایران ۴ کتاب در ترکیه وجود دارد و کتاب بنده پنجمین کتاب در این عرصه است. این کتاب ها 10 سال پیش چاپ شده و از آن به بعد بجز کتاب بنده کتابی در ارتباط با سینمای ایران چاپ نشد.
نویسنده کتاب «سینمای ایران» ادامه داد: سینمای ایران و ترکیه یکدیگر را تحت تاثیر قرار داده اند؛ از جمله می توان به تاثیر آثار عباس کیارستمی بر سینماگران ترکیه اشاره کرد.
وی با بیان اینکه سریال های ترک نیز در برخی کشورها ازجمله ایران بیننده دارد افزود: سینمای هنری ایران در ترکیه بسیار مورد توجه است.
نویسنده و پژوهشگر حوزه فیلم و سینمای ملل در بخش دیگری از سخنان خود به سینمای دفاع مقدس ایران اشاره کرد و گفت: در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران، مقاله ای در ترکیه منتشر کردم در ارتباط با سینمای دفاع مقدس، این در حالی است که این سینما به دلیل آنکه در جشنواره های بین المللی نمایش داده نشده اصلا شناخته شده نیست اما بعد از این مقاله، فرهنگ مقاومت که در سینمای دفاع مقدس است مورد توجه مردم و سینماگران ترکیه قرار گرفت.
وی در پاسخ به سوالی در ارتباط با تفاوت بین سینمای ایران قبل و بعد از انقلاب اسلامی از نگاه یک پژوهشگر خارجی گفت: تفاوت بسیار آشکار است، فیلم های دهه هفتاد سینمای ایران با فیلم های دهه هفتاد ترکیه شبیه هم است. موضوعاتی مانند مهاجرت از روستا به شهر، عشق و... . دهه هشتاد در سینمای ترکیه بیشتر محوریت با زنان بود و سینمای موزیکال رشد کرد، آن دوره در ایران به دنبال رسیدن به سینمای اسلامی بودند و وجه تمایز اینجا شروع شد. انسان محوری، فضیلت های اخلاقی از جمله موضوعاتی بود که مخاطب تُرک را جذب کرد.
اویلوم افزود: فرهنگ فیلم کوتاه و وجود یک مرکزی برای تولید فیلم کوتاه مزیتی برای سینمای ایران است که در ترکیه وجود ندارد و این باعث تربیت روزانه کارگردانان و فیلم سازان ایرانی می شود.
وی ادامه داد: در سینمای ترکیه نمی شود از یک مضمون واحدی صحبت کرد، اما در سینمای ایران از عباس کیارستمی که یک فضای روستایی را ترسیم کرد تا اصغر فرهادی که شهر را به نمایش کشید می توان یک سیری را مشاهده کرد.
نویسنده و پژوهشگر حوزه فیلم و سینمای ملل ادامه داد: در سینمای تجاری فیلم های وحشتناک و دلهره آور مورد توجه مردم ترکیه بوده و مضامین فرامادی ازجمله جن و پری نیز مورد توجه است اما در بخش سینمای هنری یک موضوع خاصی را نمی توان گفت اما روستا و موضوع طبیعت و تنهایی انسان روستایی مورد توجه است.
وی با انتقاد از سریال های ترکیه ای و با بیان اینکه سریال ها ما را برای شناخت جوامع به اشتباه می اندازد گفت: یک دنیای خیالی که وجود خارجی ندارد را ما در سریال های ترکیه ای می بینیم، دلیل پر طرفدار بودن این سریال ها نیز همین خیالی بودن فضای فیلم هاست. جالب است بدانید برخی از توریست های عرب که به ترکیه می آیند دنبال همان شخصیت های خیالی سریال ها هستند! گرایش غرب گرایانه که متعلق به ما نیست در این فیلم ها دیده می شود و من عمدتا مخالف اینگونه روابط در سریال ها هستم.
این پژوهشگر حوزه فیلم و سینما در ترکیه درباره اشتراک ها و تفاوت های بین ایران و ترکیه گفت: به نظرم تفاوت های ایران و ترکیه آنقدر نیست که صحبتش می شود، من در تاکسی که به این مراسم می آمدم عکس حضرت علی(ع) را روی ماشین راننده دیدم که شبیه این عکس در خانه من هم وجود دارد. بیشتر اختلافات اقتصادی است و در تاریخ سینمای دو کشور زمینه خیلی متفاوتی نمی بینم. البته باید گفت بیننده ترک خیلی علاقه به همه آن چیزی که در ایران پخش می شود ندارد اما در زمینه های هنری شرایط متفاوت است. به نظر من اگر یک کارگردان ایرانی با یک هنرپیشه مطرح ترک کار کند می شود نتیجه ای گرفت.
انتهای پیام/
نظر خود را بنویسید