مشاهده خبر: عروسک هایی بر اساس فرهنگ و سنت اصیل ایرانی دانشگاه سوره

11:0
1397/04/23

عروسک هایی بر اساس فرهنگ و سنت اصیل ایرانی

0 645

عروسکها دوست داشتنی اند، فرقی ندارد کودک باشی یا زن سی ساله، وقتی چشمت به یک عروسکِ دلبر میافتد ذوق زده میشوی، انگار عروسک حرفهایت را میشنود، انگار سنگ صبور توست، شخصیت دارد، هویت دارد و میتواند رفیقی باشد برای لحظه های سخت. حالا فکر کن یک عروسک داشته باشی که شبیه عروسک های دیگر نباشد، شبیهمدلهای خارجی و باربیهای کمرباریک. فکر کن عروسک شبیه مادربزرگت باشد، همان که همیشه برگه زردآلو ونخودچی کشمش توی جیبت میریخت، فکر کن شبیه یک مادر مهربان باشد، با همهی خصوصیت های که فقط و فقط برای مادرهاست. حرف از عروسک هایست که هرکدام برای خود قصهای دارند دور و دراز، خالقشان عروسکها را نشانم میدهد و میگوید: «این ننه زائر است. بقچه اش را نمی بینی زده زیر بغل! دارد می رود زیارت، این یکی همان است که قِدیم نِدیما می گفتن کوکب خانوم زن باسِلیقه ایست. این همون کوکب خانوم خودمونه، آبجی بنده خدا صد سال تو کتاب فارسی کار می کرد دیگه برکنارش کردن...»

تمامِ اینها را الهامِ سوادکوه تعریف میکند، یک بانوی متولد 70 که با دستانِ هنرمندش اقتصاد مقاومتی را معنا کرده و همه ی تلاشش را به کار بسته تا با خلاقیت و تلاش عروسک های باربی را از خانه ها بیرون کند، او می خواهد زنهای اصیل و واقعی با قصه های هزار رنگشان مهمانِ خانه هایمان باشند.

یک پدربزرگ ایرانگرد، یک نوه هنرمند

عشق به سنت، روستا و اصالت ریشه در جان خانم سواد کوهی دارد او میگوید پدربزرگش ایرانگرد بوده و نام خانوادگیشان هم ارمغان همین گردشهایی همیشگی پدربزرگ است.« جد بنده ایرانگرد بودند و وقتی به شهرستان سوادکوه می رسن از اونجا خوششون می آد و فامیلیه ما می شه سوادکوه» او در دانشگاه سوره، نقاشی خوانده است. اما آشنا شدن با هنر و ماندن در این وادی برایش آسان نبوده، الهام در همان دوران نوجوانی به عنوان دانشآموزی باهوش و درسخوان شناخته میشد پس همهی خانواده خصوصا پدر و مادر اصرار داشتند دخترکشان ریاضی یا تجربی بخواند و یک خانم مهندس یا دکتر موفق شود. ولی الهام نقشهای دیگری برای زندگیاش میریزد. او از همان دوران هنرستان وقتی رشته گرافیک را انتخاب میکند سعی دارد بیکار نماند و هرآنچه میتواند یاد بگیرد. همین میشود که از روزهای نوجوانی شروع میکند به کار کردن، به فروختن و عرضه کارهای دستساز خودش.« توی دوران هنرستان تونستیم توی فرهنگسرای متروی بهشتی با دختر داییم غرفه بگیریم و کار کنیم. چاپ روی پارچه وکارهای هنری دیگه انجام می دادیم. بعد از اوندر دوره دانشجویی تابلو میکشیدم و یه سری وسایل تزیینی و کاربردی درست میکردم و به فروشگاهها میفروختم.بعد هم که آموزش و فروش انواع گلدوزی و شماره دوزی رو داشتم.» همهی اینها نشان میدهد الهام آدم یکجا نشستن نیست.

اولین عروسک با زیرپوش همسر

با روی کارآمدن شبکهای اجتماعی الهام میان کانالهای رنگارنگ تلگرامی به دنبالِ هدفش میگردد، او میخواهد هرطور شده هنری به هنرهایش اضافه کند، انگار یاد گرفتن هنر و دیدن کارهای دستی انگیزهاش را برای زیستن بیشتر میکند و از آنجایی که دنبال هرچه باشی آن را میابی الهام به طور اتفاقی با یک گروه عروسک سازی در فضای مجازی آشنا میشود، گروهی که رایگان صفر تا صد عروسک دوختن را آموزش میدهند.« دلم میخواست مفید باشم و مستقل و لااقل از هنرم بهره ببرم.عروسک سازی رو از یه گروه تو تلگرام یادگرفتم.به صورت رایگان. اولین عروسک رو با زیرپوش همسرم ساختم» بعد از آشنایی با گروه فکر میکند بد نیست عروسک سازی را هم بلد باشد، کم کم ذوق دوختن عروسک به سراغش میآید، پارچه مناسب در خانه ندارد پس با اولین پارچهای که به نظرش مناسب است شروع میکند به کار، سرآخر زیرپوش همسرش عروسکی میشود دوست داشتنی و نمکی، عکسش را برای همسرش میفرستد و منتظر بازخورد میماند.« اولین عروسکی که خودم طراحی کردم و ساختم شبیه همه مامانم شد.همه عاشقش شدن»

این مطالعه با هدف شناخت سن بازی کودک از دیدگاه اسلام و روان شناسی در سه فصل تنظیم گردیده و روش جمع آوری مطالب به شیوه توصیفی، کتابخانه ای در صدد پاسخ به این سؤال است که سن بازی کودک از نظر اسلام و روان شناسی چیست؟

از مهم ترین نتایج این مطالعه این است که اسلام و روان شناسی هر دو به اهمیت بازی در 7 سال اول زندگی کودک تأکید کرده و بازی کودک را از مؤثر ترین رفتارهای تربیتی دانسته اند.اسلام نیز دوره های کودکی را به سه دوره ی هفت ساله تقسیم کرده و هفت سال اول زندگی کودک را دوره ی سیدی و آقایی کودک دانسته و این دوره را دوره ی بازی کودک می داند و نیز براین باور است که یکی از اصلی ترین پیام های بازی محبت است و کودکان به کسانی که بیش تر با آنان بازی می کنند علاقه دارند.اهل بیت )علیهم السلام( علاوه بر این که توصیه به بازی با کودکان نموده اند، خود نیز با آنان بازی می کردند. روان شناسان نیز بر تربیت کودک به صورت غیر مستقیم و از طریق بازی در این دوره تاکید دارند. به طور کلی نظر روان شناسان درمورد سن بازی موافق با نظر اسلام بوده، که همان هفت سال اول زندگی کودک است. اما هر روان شناسی با توجه به نظریه های ارائه شده دوره ی کودکی را تقسیم کرده و هر دوره را نام گذاری نموده و بازی های کودک در هر سن و هر دوره را بیان نموده اند که گاهی این تقسیمات دوره ی کودکی از سن هفت سالگی فراتر می رود.

نشریه های دانشگاه

دانشجویی، فرهنگی

اداری و مالی

دانشجویی