کانونِ فیلمِ دانشگاه سوره که درعملکردهای اجرائیِ خود اکرانِ فیلم های کوتاه دانشجویی سراسر کشور ونحوه فرایندِ تولید فیلم و تبادلِ اطلاعاتِ بین عوامل تولید را در برنامه ریزی خود داشت، آخرین فعالیت هنریِ خود در پایانِ سالِ جاری را در روز دوشنبه ٢۱ اسفند ماه ٩۶ با اکرانِ ٧ فیلمِ کوتاهِ منتخب انجمن سینمای جوانان ایران ـ دفتر اصفهان ، به پایان رسانید .
این فیلم ها با حضور آقای امیررضا نوری پرتو استادِ دانشگاه ، نظریه پرداز و منتقد سینمای کشور ، بهنام تاج میر مسئولِ پاتوق فیلم سازان اصفهان ، عبدالحسین شفقی دبیرِ کانون فیلمِ سوره ، کارگردانان فیلم ها و جمعی از دانشجویان و مهمانان علاقمند به سینمای فیلم کوتاه ـ پس از نمایش ، به مدت ٢ ساعت مورد نقد و بررسی قرار گرفتند. در این برنامه آقای مجید برزگر از کارگردانان نامیِ کشورمان دعوت بودند که بعلت مراسم خاکسپاری هنرمندِ مرحوم لوون هفتوان ( بازیگر اصلیِ فیلمِ پرویز ) نتوانستند در این اکران حضور یابند.
آقای نوری پرتو گفتند: کارگردانی این فیلم ها بسیار تحسین برانگیز و امیدوار کننده هست اما همانند دیگر آثارِ موجود در کشور به مقوله فیلمنامه نویسی کمتر اهمیت داده شده و دارای کمبودهایی می باشد. بعضی از فیلمسازان کوتاه بر این باورند که لزوماً فیلمها باید با غافل گیری همراه باشد اما این اشتباه است ، البته اگر باشد اشکال ندارد ولی الزامی نیست.
فیلم های کوتاه لزوماً ساختار های داستانی فیلم های بلند را ندارند. بیشتر موقعیت محور ، شخصیت محور ، ایده محور و تِم محور می باشند. بنابراین وقتی گفته می شود که باید انتظار پاسخ داده شود ، به این معناست که چیزی که در روایت آن فیلم کوتاه اتفاق می افتد ناخودآگاه در مخاطب انتظاری را به وجود می آورد و باید به آن انتظار به هر شکلی که بر اساس جهانِ آن فیلم و مناسبات داستانی و روائیِ آن فیلم هست پاسخ داده شود و می تواند با غافلگیری باشد یا نباشد اما در بعضی فیلم ها مشاهده شد که به آن انتظار بر اساسِ روایت های اول و دوم پاسخ داده نشده است . اگر ما در موقعیتِ ابتدای فیلمنامه هستیم به این معنی نیست که تماشاگر چیزی را از پایانِ فیلم متوجه نشد ، بلکه کارگردان ها آن را با هوشمندی مدیریت کرده اند.
نکته ای که خیلی قابل توجه بوده وجای بسی خوشحالی ست ، این هست که در این فیلم های کوتاه موسیقی بسیار خوب است و نیز به عناصر شنیداری ، جزئیات و عناصر دیداری توجه خوبی شده است. والبته این را هم بگویم که خیلی از سینماگران سرسخت و سینه فیلم ها بر این باورند که سینما یعنی فیلمی که بیشتر به تصویر مُتکٌی باشد تا موسیقی و صدا ، ولی اینقدر این فرمول به خورد مان داده شد که داشتیم یکسری از اِلِمان های خوبِ سینمایی را فراموش می کردیم و لزوما منظور این نیست که فیلم حتما باید موسیقی و صدا داشته باشد اما در اینجا توجه آرتیستیک به صدا ، موسیقی و فیلمبرداریِ بصری در فیلم های کوتاه پیشرفت های چشم گیری نموده است.
بهنام تاج میر که مسئولیت اداره جلسه را بعهده داشت به نمایندگی از کارگردان ها در پاسخ یکی از مخاطبین در مورد وجود لهجه اصفهانی در کاراکتر ها که چرا بیشتر هم سعی شده بود از آن خودداری گردد گفت : زبانِ ما اصفهانی ها در فیلم ها یک پیشینه طنزی داشت که خیلی هم توسط هنرمندان قبلی پررنگ بوده و اینکه فیلمسازان جدید وجوان بخواهند از لهجه محلی منطقه خود استفاده کنند به ناچار روی مرزی در حال حرکت اند که باید به مرور اصلاح و شکسته شود که در این فیلم ها این اتفاق افتاد و امیدوارم که در آینده نیز توسط فیلمنامه نویسان و کار گردانان این اتفاق بیافتد .
عبدالحسین شفقی دبیر کانون فیلم سوره با ابراز رضایت از این برنامه گفت: با توجه به وجود فضاهای مختلفِ حاشیه ای در چند سالِ اخیرِ جشنواره های رسمی کشور ، به نظرم برگزاری چنین اکران های دوستانه، صمیمی و با هزینه مالی پایین که همراه با نقد و بررسیِ کامل ، آکادمیک و غیر مغرضانه که موجب انتقال تجارب فیلمسازان جوانِ کشور به یکدیگر می باشد، نتیجه بخش بوده و بایستی به طورِ برنامه ریزی شده و مکرر اتفاق بیافتد زیرا رقابت نکردن برای جایزه و نبود حواشی غیر ضروری ، موجبات تقویت فکری و ارادی کارگردان های پراستعداد کشور را فراهم خواهد نمود و در این راستا کانون فیلمِ دانشگاه با امید به پروردگار یکتا مصمم است از شروع اولین وظایف هنری خود در سال جدید که ٢۱ فروردین ٩٧ می باشد ، اولویتِ برنامه های خود را به دیگر استان ها نیز اختصاص دهد.
نظر خود را بنویسید