منتظر باشید تا صفحه کامل بارگذاری شود
غیرفعال کردن حالت بارگذاری
×

مشاهده خبر

به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره،  به نقل از معاونت پژوهشی دانشگاه_ وبینار تخصصی «بازکاوی معنی واژه عبدالله و بازبینی آن در مهندسی معماری اسلامی»، به همت دانشکده معماری و شهرسازی و همکاری معاونت پژوهشی دانشگاه سوره امروز شنبه 27 آذرماه از ساعت 16:00 تا 17:30 برگزار شد.

امیرمسعود دباغ، مدیر گروه معماری اسلامی دانشگاه سوره، دبیر نشست و دکتر یدالله احمدی دیسفانی، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی و عضو شورای تخصصی گروه معماری اسلامی دانشگاه سوره، سخنران این نشست بودند. در ابتدای نشست دباغ به عنوان دبیر نشست مقدمه‌ای از مشکلات تربیت یک معمار اسلامی و تربیت سنتی معماران اسلامی بیان نمود سپس ادامه داد که در ابتدا هدف خلقت و بالاترین مقامی که انسان می‌تواند در زمین کسب کند را مقام عبدالله‌ای عنوان کرد و هدف خلقت انسان و جن را عبداللهیت بیان کرد. احمدی در ادامه گفت : در قرآن می‌بینیم که اگر عبدالهیت اتفاق بیفتد انسان حتی می‌تواند به جایگاه خلق و آفرینش هم برسد حال، این سوال مطرح می شود که انسان چطور می‌تواند وظیفه خلیفه الله‌ای خود را انجام دهد. آیا ابزار این کار به او داده شده و اخلاق آن در انسان وجود دارد؟ احمدی برای پاسخ گویی به این سوال وارد مبحث واژه شناسی شد و گفت برای تفهیم موضوع به بیان مثال می‌پردازیم. وی به بیان اعتقاد دانشمند اسلامی حسام بیطار در حوزه واژه شناسی پرداخت و گفت حسام بیطار معتقد است که ریشه کلمات عربی دو حرفی یا سه حرفی هستند و زمانی که ریشه‌های دو حرفی را برعکس کنیم معنای ریشه و عکس آن باهم در تضاد هستند. وی ادامه داد کلمه عبد از ریشه دو حرفی عب است و اگر آن را عکس کنیم ریشه بع ایجاد میشود و عب  یعنی نزدیک و بع یعنی دور. استاد احمدی بیان نمود کلمه الله اسم و واژه ای عبری است و ترکیب این دو واژه یعنی عبدالله به معنای کسی است که می‌خواهد به خداوند نزدیک شود و به قرب و نزدیکی الله برسد. وی ادامه داد: انسان بر پایه وظیفه‎‌ای که دارد و جایگاه خلافه الله‌ای باید به آبادی و عمران زمین بپردازد و اگر خداوند این جایگاه را به او داده باید دست به آفرینش بزند و همان شخص کسی است که می‌توانیم او را عبدالله بدانیم. این استاد دانشگاه در ادامه به بیان ابن عربی از وظیفه انسان پرداخت و گقت : ابن عربی معتقد است انسان وظیفه دارد اوصاف خداوند را به بهترین نحو انجام دهد. وی ادامه داد عبودیت قرب به خداوند است و  موجب سعادت انسان می‌شود. ما هرچه از صفات خداوند استفاده کنیم شامل عب می‌شویم و هرچه استفاده نکنیم از خداوند و خالق دور می‌شویم. احمدی ادامه داد که انسان می‌تواند یک سری از صفات خداوند را اجرا کند و اگر بخواهد که یک معمار مسلمان شود باید خود را شبیه خداوند سازد. وی در ادامه به شرح معنای " اسم " پرداخت و گفت : اسم از ریشه دو حرفی سم و به معنای ابتحال است. ابتحال یعنی با نامیدن شی‌ای شامل بعد و تعریف خاصی می‌گردد چرا که چیزی که بعد ندارد قابل تعریف نیست. وی با بیان مثالی گفت : به طور مثل نقطه بعد ندارد و قابل تعریف نیست ولی خط قابل تعریف است  چرا که شامل بعد است.  پس اسم دو مرحله دارد، مرحله ای که قابل تعریف نیست و ناپیدا است و  مرحله ای که شامل معنا است یعنی زمانی‌که در قالب شی می‌آید و محدود می شود. وی ادامه داد : الله و الرحیم اسم هستند و یک مرحله پایین تر از خود وجود و ذات خداوند است پس الله ذات خدا نیست اسم خداست و شی است البته شیی اسمانی و لطیف. احمدی در ادامه به وظیفه انسان سنتی پرداخت و گفت : عبد الله یا انسان وظیفه انشا کردن دارد و انشا کردن یعنی ایجاد کردن مثل خداوند که انسان را از خاک انشا و ایجاد کرد انسان هم چون خلیفه الله است می تواند به همین طریق مانند الله اشیا مختلف را ایجاد کند ولی برای انشا و ایجاد کردن نیاز به علم دارد و هرچه علم او بیشتر باشد بهتر می‌تواند انشا و ایجاد کند. استاد احمدی در ادامه به مسئول بودن انسان در قبال زمین اشاره کرد و گفت انسان وظیفه آبادانی زمین را دارد ولی در قبال طبیعت هم مسئول است و نباید به هر شکلی از آن استفاده کند. وی گفت انسان با بهره گیری و جست و جو در طبیعت می‌تواند به علم و نظام موجود در خلقت دست یابد و با استفاده از آن آفرینش کند. وی در ادامه به بیان معنای صنع الله پرداخت و آن را از منظر قرآن چیزی که حکیمانه طراحی و مهندسی شده باشد معرفی کرد و بیان این معانی را برای کمک به بیان مطلب اصلی عنوان کرد. وی معنای مهندس معمار را کسی که قابل به زایش پدیده‌هاست و آن‌ها را از نیستی ایجاد می‌کند عنوان کرد.

استاد احمدی در ادامه وارد دو مثال برای استدلال بحث خود شد و در باب مثال اول گفت: اسب سال‌ها ارابه و وسیله حمل و نقل انسان بوده و در شرایط سخت از آن استفاده می‌کرده و با گذشت زمان انسان قادر به ساخت موتور گردید و آن را جایگزین اسب کرد و توان آن را بر اساس اسب بخار سنجید. وی ادامه داد : انسان این موتور را ارتقا داد و با بهره گیری از علوم، خودروهایی تولید کرد  که قابل بازیافتند یا از نور خورشید به عنوان سوخت استفاده می‌کنند. انسان در واقع در محصولات جدید خود از علوم طبیعت بهره گرفت و به سمت خلق بهتر رفت تا از آسیب به محیط زیست هم جلوگیری کند

وی تشریح کرد: انسان اگرچه با علم ساخت و تولید کرد ولی روز به روز به معزل ساخته‌های بشری اضافه شد و به طور مثال ماشین به عنوان تولید انسان هیچ وقت به طور کامل قابل بازیافت نیست ولی اسب یا حیوانات دیگربه عنوان خلقت خدا هیچ وقت به مشکل تولید یا حذف از چرخه طبیعت بر نخوردند. وی اظهار داشت انسان در عرصه چرخه تولید با وجود پیشرفت روز به روز به معضلات خود افزوده است.

احمدی با ورود به مبحث معماری، از شهرسازی و معماری ساختمان‌ها در طبس و بم سخن گفت و ادامه داد:  به علت ساخته شدن خانه‌ها از گل در زلزله بم ما با مشکل آوار و زباله های ساختمانی بعد از زلزله رو به رو نبودیم و گل به عنوان ترکیبی از خاک و آب به طبیعت برگشت و خرابی ایجاد نکرد. وی ادامه داد : ولی اگر چنین رخدادی در تهران اتفاق بیفتند با خیل عظیمی از زباله‌های ساختمانی و خرابی گسترده رو به رو خواهیم بود. وی این نکته را بیان کرد که به همین دلیل معماری سنتی ما حکیمانه بوده است. وی ادامه داد انسان اگر در خلق و تولیداتش مثل خداوند عمل می‌کرد به این مشکل بزرگ زیست محیطی و از بین رفتن نظام طبیعت بر نمی‌خورد.

دکتر احمدی با بیان مثال دیگری ادامه داد : انسان با توجه به اینکه 70 درصد بدنش از آب تشکیل شده است ، نیاز همیشگی به آب دارد. خداوند با خلقت دریاچه‌ها و چشمه‌ها به این نیاز انسان پاسخ داد. وی ادامه داد با این وجود انسان برای همگانی کردن آب و رساندن آن به دست همه جوامع به فکر محفظه و بطری برای آن افتاد و در ادامه تنوع طلبی‌اش به شیرین کردن و طمع دار کردن این آب رسید. وی گفت: این روند خود از 5 طریق آسیب زننده شد. آسیب اول آن شیمیایی و مصنوعی بودن آن است. آسیب دوم ایجاد زباله است. آسیب سوم وجود تاریخ مصرف و امکان دستکاری کردن است و در نتیجه این می تواند برای بدن مضر باشد.آسیب چهارم ایجاد آلودگی توسط کارخانه‌های تولید این مواد است. وی ادامه داد : حل کردن این مشکل با استفاده از علم الهی و تبدیل کردن ظروف و بطری‌ها به مواد قابل خوردن است.

ایشان در ادامه ویدیویی با موضوع آسیب رسانی انسان پخش کرد و اختلالاتی که انسان در طبیعت به وجود آورده را به نمایش گذاشت.

پس از این استاد احمدی به وظیفه معمار سنتی پرداخت و گفت: معمار سنتی باید انسان روزگار خودش باشد و تولیدات از بین رفتنی و مرگ پذیر ایجاد کند تا آسیبی به محیط خود نزند. ایشان ادامه داد : معماری معمار سنتی، باید برای زمان خویش باشد و شرایط را برای خلق آثار آیندگان باز بگذارد. ایشان اضافه کرد انسان اگر هوشمندانه از طبیعت استفاده نکند مشکلاتی به وجود می‌آورد که غیرقابل حل است.

ایشان در آخر بیان کرد: زمین عبادتگاه معمار است و طبیعت به واسطه علم رام انسان می‌شود . وی ادامه داد همانطور که خداوند به واسطه طبیعت انسان را آفرید، انسان نیز می‌تواند با استفاده از علم آفرینش کند و بداند این آفرینش عبادت است و عبداللهیت انسان در این بستر اتفاق میفتد چرا که هرچه آفرینش او به آفرینش خالقش نزدیک‌تر باشد قرب او نیز به خدا بیشتر می‌شود. ایشان تصریح کرد زمین عبادتگاه معمار است چرا که کنشش برگرفته از علم الهی است  و از راه آفرینش یک بنا، خدا را عبادت می‌کند.

ایشان در پایان به سوالات مطرح شده نیز پاسخ دادند.

اشتراک در:

کلمات کلیدی: وبینار « بازکاوی معنی واژه عبدالله و بازبینی آن در مهندسی معماری اسلامی»، هفته پژوهش، دانشکده معماری و شهرسازی، معاونت پژوهشی، دانشگاه سوره

نظر خود را بنویسید