به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره، به نقل از معاونت پژوهشی دانشگاه_ همایش ملی آینده پژوهی، آموزش عالی و توسعه پایدار، هفتمین پیش نشست تخصصی خود را تحت عنوان «شیوه‌های آموزش معماری و شهرسازی؛ گذشته، حال و آینده »، به همت دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه سوره و با همکاری معاونت پژوهشی روز چهارشنبه ۱۹ آبان 1400 از ساعت ۱۶ الی ۱۸ به صورت مجازی در سامانه سیباد دانشگاه سوره برگزار کرد.
در این نشست دکتر مهدی خاتمی عضو هیأت علمی گروه شهرسازی دانشگاه تربیت مدرس، به عنوان سخنران و دکتر نجمه دشتکی به عنوان دبیر نشست حضور داشتند.
در ابتدای جلسه دکتر دشتکی ضمن خوش آمدگویی به حاضرین در جلسه به معرفی دکتر خاتمی پرداخت و مقدمه‌ای در باب جلسه و موضوعاتی که مطرح می‌شود ارائه کرد. صحبت‌های دکتر خاتمی با تبیین سطوح شهرسازی شروع شد. سطح اول آموزش شهرسازی به شیوه سنتی که مربوط به گذشته است؛ با این رویکرد که دروس به صورت تئوریک و در محیط کلاس و دانشگاه به دانشجو آموزش داده می‌شود. متاسفانه عمدتاً دانشکده‌های شهرسازی ایران هنوز به همین شیوه عمل می‌کنند.
خاتمی برای شناساندن دوره‌ی بعد از سنتی که در زمان حال مورد توجه است به بررسی دانشگاه‌های تراز اول دنیا از نظر شهرسازی پرداخت و سر فصل‌های آموزشی را تشریح کرد. در بیشتر دانشگاه‌های دنیا شهرسازی یک رشته جدا نیست و به عنوان یک دوره و مدرک مکمل طی یک تا دو سال گذرانده می‌شود.
وی در ادامه شیوه‌ی آموزش در روش سنتی و مدرن را اینطور مقایسه کرد که در روش سنتی که قبلا مورد توجه بود شهرسازی یک برنامه میان گروهی و کل‌نگر است، در حالی که آموزش شهرسازی مدرن به صورت بین رشته‌ای است. از واحدهای کلیدی آن کارگاه‌های طراحی شهری است که تعداد یونیت‌های آن برای مثال در دانشگاه بروکلین بیشتر هستند.
دکتر خاتمی سه شیوه یادگیری مورد توجه در دانشگاه‌ها را اینطور توضیح دادند:
یادگیری پروژه محور: که یک پروژه را به عنوان واحد یادگیری و آموزش در نظر می‌گیرند و طی انجام و پیشرفت پروژه آنچه مورد نیاز هست را فرا می‌گیرند. اساتید مختلف در کنار دانشجویان هستند و تجارب خود را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند. از ویژگی‌های مهم این شیوه یادگیری عملی در کنار یادگیری تئوری، احساس مسئولیت دانشجو نسبت به پروژه، دیدن نتیجه محسوس فعالیت‌ها و ارتقای ویژگی‌های انگیزشی دانشجو هستند.
یادگیری خدمات محور: در این روش دانشجو وارد مسائل واقعی و تجربی می‌شود و فرصتی برای ارتباط مستقیم با ارائه خدمت و حل مشکلات دارد. مفاهیم در محیط عملی یادگیری می‌شود. دانشجو با مردم و کار گروهی نحوه ارائه خدمت و حس مسئولیت اجتماعی آشنا می‌شود پیوندی است میان مطالعات دانشگاهی و تجربه‌ی عملی و مشارکت مدنی.
آموزش پایدار: هدف آموزش پایدار این است که علاوه بر کسب علم، دغدغه‌ی آینده و شرایطی که در آینده به وجود خواهد آمد را داشته باشند. رویکرد سنتی در تمام دنیا کم کم در حال کنار گذاشته شدن و روش‌های مدرن در حال جایگزین شدن هستند. از عوامل پیشرفت روش پایدار می‌توان به افزایش درک و آگاهی عمومی، فراهم کردن زمینه آموزش تمام نیرو‌های کار و بازنگری برنامه آموزش اشاره کرد.
دکتر مهدی خاتمی در خصوص آموزش شهرسازی در آینده ابتدا سه شیوه برای دانشگاه ها قائل شد: دانشگاه آموزش محور – دانشگاه‌های پژوهش محور _ دانشگاه‌های کارآفرین. نسل چهارم دانشگاه‌هایی با مسئولیت اجتماعی هستند. این دانشگاه‌ها رویکرد دغدغه‌مند نسبت به جامعه دارند. هنوز این مقوله در دانشگاه‌های ما وارد نشده که برای تحقق، این امر نیاز به تلاش و توجه دارد.
در بخش پایانی جلسه به سوالات دانشجویان پاسخ داده شد.
نظر خود را بنویسید