سومین نشست از دوره‌ی پنجم سلسله‌جلسات «معماری‌خوانی» روز دوشنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۴ با حضور استادان و دانشجویان در کتابخانه دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه بین‌المللی سوره برگزار شد.
به گزارش روابط‌عمومی دانشگاه، این نشست با روایت و دبیری مهندس آناهیتا سماوات و با حضور دکتر لیلا مقیمی و دکتر زکیه‌سادات طباطبایی به‌عنوان سخنرانان مهمان برگزار شد.
در این جلسه، سماوات با طرح روایت‌هایی درباره روندهای نادرست معماری معاصر، بر فاصله‌ گرفتن پروژه‌های بلندمرتبه از تجربه انسانی و محیط طبیعی تأکید کرد و «بازگشت به زمین» را محور اصلی شکل‌گیری فضاهای معنادار دانست.
دکتر مقیمی با مروری تاریخی بر معماری غرب، ریشه‌های گرایش افراطی به ارتفاع را تحلیل کرده و توضیح داد: بلندمرتبه‌سازی نه‌تنها شاخصی برای «پیشرفت» نیست، بلکه می‌تواند سبب دور شدن انسان از روابط اجتماعی و هویت‌ساز شود. او نقش معمار را پیوند دادن انسان با معنا، طبیعت و خاستگاه وجودی معرفی کرد.
در ادامه، دکتر طباطبایی با اشاره به دیدگاه‌های مطرح‌شده در مقاله «سقوط معمار» و نمونه‌های معماری بومی ایران، فاصله گرفتن از زمین را عاملی برای گسست هویتی دانست. وی بیان کرد: معماری ایرانی–اسلامی بر پیوند با بستر طبیعی و «افقی‌گرایی» استوار است و این پیوند، نشانی‌پذیری، تعلق و هویت فضا را شکل می‌دهد.
این نشست با پرسش و گفت‌وگو درباره نسبت معماری امروز با طبیعت، نقش ارتفاع در هویت فضا و تجربه زیسته انسان ادامه یافت و با جمع‌بندی مباحث توسط سخنرانان به پایان رسید.
گفتنی است دوره پنجم «معماری‌خوانی» در چهار جلسه و به‌صورت هفتگی، روزهای دوشنبه از ساعت ۱۳ تا ۱۵ در دانشکده معماری و شهرسازی برگزار می‌شود.
گزارش: سبا سمیعی