نشست‌های اول و دوم سمپوزیوم تخصصی «نسبت شبه‌مدرنیته با معماری معاصر ایران» روز یکم دی‌ماه ۱۴۰۴، همزمان با هفته پژوهش، به همت گروه معماری دانشکده معماری و شهرسازی و با همکاری معاونت پژوهشی دانشگاه بین‌المللی سوره برگزار شد.

در این دو نشست، دکتر عبدالحمید نقره‌کار، دکتر مهدی حمزه‌نژاد، دکتر غلامرضا اسلامی و دکتر مسعود ملک‌زاده به‌عنوان سخنران حضور داشتند و دبیری علمی سمپوزیوم را دکتر لیلا مقیمی بر عهده داشت.

آغاز این سمپوزیوم با سخنرانی دکتر عبدالحمید نقره‌کار و طرح نسبت فناوری و تکنولوژی با معماری معاصر همراه بود. وی با طرح این پرسش بنیادین که «فناوری ابزار است یا هدف؟» تأکید کرد همان‌گونه که علم و عالم می‌توانند ابزار باشند، در صورت قرار گرفتن در خدمت سلطه و ستم، به سازوکارهای امپریالیستی بدل می‌شوند. نقره‌کار فرهنگ را زیربنای اصلی پژوهش دانست و با تشریح دوگانه‌های بنیادین در تبیین‌های هستی‌شناختی و انسان‌شناختی، به تبیین مفاهیمی چون آزادی انسان پرداخت و آن را مهم‌ترین ویژگی انسان در جهان معاصر عنوان کرد.

در ادامه، دکتر مسعود ملک‌زاده با همراهی یکی از دانشجویان، ارائه‌ای با محوریت «مدرنیته، سنت و سردرگمی» ارائه داد. وی با تأکید بر اینکه معماری همواره تابع قدرت است، تصریح کرد: معماری مدرن لزوماً به معنای شفافیت نیست و در پایان به پرسش‌های دانشجویان پاسخ داد.

دکتر غلامرضا اسلامی در بخش دیگری از این سمپوزیوم، معاصریت را محور اصلی سخنان خود قرار داد و با طرح مباحثی همچون منطق کوانتوم، مفهوم زمان در معماری و تاریخ معماری، بر ضرورت عبور پژوهشگر از چارچوب‌های صرفاً نظری و حرکت به سوی افق‌های فراتر تأکید کرد.

در تکمیل مباحث مطرح‌شده، دکتر مهدی حمزه‌نژاد به همراه یکی از دانشجویان دانشگاه علم و صنعت، ارائه‌ای با عنوان «شبه‌مدرنیته چیست؟» ارائه دادند. در این بخش، موضوعاتی چون مدرنیته در ایران، آسیب‌های شبه‌مدرنیته، مبانی نظری، معماری مدرن و پیشامدرن در ایران بررسی و روند تاریخی حرکت معماری ایران به‌سوی مدرنیته مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفت.

این دو نشست تخصصی، بستری برای گفت‌وگوی علمی و انتقادی درباره نسبت شبه‌مدرنیته با معماری معاصر ایران فراهم کرد و با استقبال استادان و دانشجویان به کار خود پایان داد.