لینک خبر در جام جم
حضور بیش از 40 میلیون ایرانی در شبکه های مختلف اجتماعی و گردش حجم عظیمی از اطلاعات که به طور بالقوه در نظارت و کنترل صاحبان این شبکه ها و در خارج از کشور است، موضوعی است که معاون دادستان بر ضرورت کنترل آن تاکید می کند و البته فیلتر کردن شبکه های تهدیدکننده را لازم می داند.
از سوی دیگر وزیر ارتباطات از فرصت های شبکه های اجتماعی سخن به میان می آورد و معتقد است محدودیت روزانه شبکه ها و کانال های متعدد، باعث نگرانی جامعه می شود. نکته مسلم این است که هم مردم و هم مسئولان، خواهان فضایی سالم و ایمن برای کاربران ایرانی در فضای مجازی هستند؛ اما راه حل هایی که ارائه می شود، اغلب راه حل هایی کوتاه مدت به حساب می آیند و مهم ترین مساله ای که اغلب در میان آنها دیده نمی شود، نقش کاربران در فضای مجازی است؛ کاربرانی که بخش عمده شان با کمبود سواد رسانه ای وارد فضای دیجیتال می شوند و نتیجه اش این است که به روایت رئیس پلیس فتا، در چهار ماه اول امسال شاهد رشد 45 درصدی جرایم سایبری در کشور هستیم!
به نظر می رسد بیشترین تهدیدات سایبری در بافت و زمینه نبود سواد رسانه ای شکل می گیرد، از این رو یکی از مهم ترین راه حل ها، افزایش سطح سواد رسانه ای کاربران ایرانی بویژه جوانان است، زیرا بیشترین کاربران اینترنتی در ایران متشکل از سنین جوان و نوجوان هستند؛ هرچند وزارت آموزش و پرورش اخیرا در اقدامی پسندیده کتابی با نام «سواد رسانه ای» را برای دوره دبیرستان تالیف کرده است و از سال گذشته با وجود کمبودهایش در مدارس کشور تدریس می شود، اما گسترش سواد رسانه ای بیش از هر چیز به همکاری و همیاری خانواده ها، دولت، نهادهای عمومی و خصوصی و بویژه رسانه ملی، مطبوعات و خبرگزاری ها احتیاج دارد.
در میان مباحث مطرح شده، نکته مهمی که به این موضوع مربوط می شود، اشاره وزیر ارتباطات به عدم استقبال کاربران از شبکه های اجتماعی بومی است! این شبکه ها که با ابتکار و توانمندی جوانان مستعد ایرانی چندسالی هست که با صرف هزینه های فراوان راه اندازی شده اند، قاعدتا باید به عنوان یک فضای امن و بومی مورد استقبال کاربران ایرانی واقع شوند، ولیکن شاهدیم که در عمل با استقبال عمومی روبه رو نشدند. بی گمان اگر کاربران ایرانی از سواد رسانه ای مناسب برخوردار بودند، شبکه های خارجی را رها کرده و از امکانات ملی خود بیشتر بهره برداری می کردند. البته متاسفانه درباره معرفی این امکانات، آموزش و تبلیغ لازم صورت نگرفته و بسیاری از افراد چون صاحب همین قلم، خیلی زود نام این شبکه ها را به دست نسیان سپردند.
شبکه های اجتماعی هم فرصت هستند و هم تهدید. اگر می خواهیم از این شبکه ها استفاده کنیم، بهتر است به جای «دوئل رسانه ای» به مردم تکیه داشته باشیم و با ارتقای سواد رسانه ای، آنها را از تهدیدها محافظت کنیم.
حضور بیش از 40 میلیون ایرانی در شبکه های مختلف اجتماعی و گردش حجم عظیمی از اطلاعات که به طور بالقوه در نظارت و کنترل صاحبان این شبکه ها و در خارج از کشور است، موضوعی است که معاون دادستان بر ضرورت کنترل آن تاکید می کند و البته فیلتر کردن شبکه های تهدیدکننده را لازم می داند.
از سوی دیگر وزیر ارتباطات از فرصت های شبکه های اجتماعی سخن به میان می آورد و معتقد است محدودیت روزانه شبکه ها و کانال های متعدد، باعث نگرانی جامعه می شود. نکته مسلم این است که هم مردم و هم مسئولان، خواهان فضایی سالم و ایمن برای کاربران ایرانی در فضای مجازی هستند؛ اما راه حل هایی که ارائه می شود، اغلب راه حل هایی کوتاه مدت به حساب می آیند و مهم ترین مساله ای که اغلب در میان آنها دیده نمی شود، نقش کاربران در فضای مجازی است؛ کاربرانی که بخش عمده شان با کمبود سواد رسانه ای وارد فضای دیجیتال می شوند و نتیجه اش این است که به روایت رئیس پلیس فتا، در چهار ماه اول امسال شاهد رشد 45 درصدی جرایم سایبری در کشور هستیم!
به نظر می رسد بیشترین تهدیدات سایبری در بافت و زمینه نبود سواد رسانه ای شکل می گیرد، از این رو یکی از مهم ترین راه حل ها، افزایش سطح سواد رسانه ای کاربران ایرانی بویژه جوانان است، زیرا بیشترین کاربران اینترنتی در ایران متشکل از سنین جوان و نوجوان هستند؛ هرچند وزارت آموزش و پرورش اخیرا در اقدامی پسندیده کتابی با نام «سواد رسانه ای» را برای دوره دبیرستان تالیف کرده است و از سال گذشته با وجود کمبودهایش در مدارس کشور تدریس می شود، اما گسترش سواد رسانه ای بیش از هر چیز به همکاری و همیاری خانواده ها، دولت، نهادهای عمومی و خصوصی و بویژه رسانه ملی، مطبوعات و خبرگزاری ها احتیاج دارد.
در میان مباحث مطرح شده، نکته مهمی که به این موضوع مربوط می شود، اشاره وزیر ارتباطات به عدم استقبال کاربران از شبکه های اجتماعی بومی است! این شبکه ها که با ابتکار و توانمندی جوانان مستعد ایرانی چندسالی هست که با صرف هزینه های فراوان راه اندازی شده اند، قاعدتا باید به عنوان یک فضای امن و بومی مورد استقبال کاربران ایرانی واقع شوند، ولیکن شاهدیم که در عمل با استقبال عمومی روبه رو نشدند. بی گمان اگر کاربران ایرانی از سواد رسانه ای مناسب برخوردار بودند، شبکه های خارجی را رها کرده و از امکانات ملی خود بیشتر بهره برداری می کردند. البته متاسفانه درباره معرفی این امکانات، آموزش و تبلیغ لازم صورت نگرفته و بسیاری از افراد چون صاحب همین قلم، خیلی زود نام این شبکه ها را به دست نسیان سپردند.
شبکه های اجتماعی هم فرصت هستند و هم تهدید. اگر می خواهیم از این شبکه ها استفاده کنیم، بهتر است به جای «دوئل رسانه ای» به مردم تکیه داشته باشیم و با ارتقای سواد رسانه ای، آنها را از تهدیدها محافظت کنیم.
نظر خود را بنویسید