به گزارش روابط عمومی دانشگاه سوره_ به مناسبت هفته پژوهش؛ نشست تخصصی با محوریت «خوانش نگارگری ایرانی بر اساس صورت سمبلیک اسطوره» به همت دانشکده هنر دانشگاه سوره و با همکاری معاونت پژوهشی دانشگاه، با ارائه و سخنرانی دکتر رضا میرمبین مدرس دانشگاه سوره، محقق و پژوهشگر هنرهای سنتی و حضور دکتر مهدی محمدی به عنوان دبیر نشست؛ روز یکشنبه مورخ 21 آذرماه 1400 ساعت 16:00 الی 17:30 در سامانه آموزش مجازی دانشگاه سوره برگزار شد.
در ابتدای جلسه، مهدی محمدی در جایگاه دبیر نشست، مقدمهای در باب موضوع ارائه داد و به معرفی سوابق حرفهای رضا میرمبین پرداخت. سپس، رضا میرمبین در ارتباط با فلسفه صورتهای سمبلیک گفت: برای ورود به فلسفه صورتهای سمبلیک، باید از فلسفه کانت آگاهی پیدا کنیم. وی افزود: کانت معتقد است که آنچه ما میشناسیم در حقیقت ساختهی خود ماست و بر اساس دیدگاه حسی، سپس فاهمه و در نهایت دستگاه ایدهآل جهان اطراف را میشناسیم.
رضا میرمبین خاطر نشان کرد: آنچه که میبینیم آن چیزی است که بر ما پدیدار میشود. بین ما و آنچه که در عالم بیرون است، توسط دیواری به نام ذهنیت غیر قابل شناخت میشود. در واقع کانت میگوید: تمام اذهان یکسان نیستند.
رضا میرمبین با اشاره به نظریه ارنست کاسیرر گفت: آنچه که ما میفهمیم جهان سمبلیک بوده و جهان واقعی نیست. بنابراین، ادعا میکند که جهان من جهان سمبلیک است. همچنین، فرمها و صورتهای سمبلیک است که جهان سمبلیک را میسازد.
میرمبین در این باره اذعان کرد: نخستین صورت سمبلیک، اسطورهای بوده که در دیگر اذهان خزیده و وارد شده است. لازم به ذکر است که ذهن ما علیت را دنبال میکند. هر ذهنی یک صورت سمبلیک و فرمهای ادراکی خاص خود را دارد.
در ادامه جلسه، رضا میرمبین به طرح سه مقوله ریشههای اندیشه اسطورهای پرداخت و گفت: این سه مقوله شامل کمیت، کیفیت و تشابه است. توضیح آنکه کمیت در اینجا به معنای جز عین کل است. چون در اندیشه اسطورهای جز و کل یکی است. در مورد کیفیت نیز میتوان گفت؛ هر چیزی یک خاصیت داشته و این خاصیت قابلیت جابجایی دارد.
رضا میرمبین در خصوص نگارگری عنوان کرد: نگارگری با ورود قوم مغول آغاز نشد. وی برای نگارگری چند ویژگی کلی در نظر گرفت و افزود: در نگارگری، نگاه تجریدی وجود دارد که به معنای زدودن زواید فردی و رسیدن به سادهترین فرم ممکن است. این دید تجریدی مبتنی بر تخیل و خیال است که به نوعی تیپسازی را به وجود میآورد. منظور از تیپسازی این است که همه مانند یکدیگر هستند.
میرمبین ادامه داد: صورت سمبولیک اسطوره به واقعیت و ادراک کاری نداشته و انسان هرگز در تمام طول تاریخ از صورت سمبلیک اسطوره صرف نظر نمیکند. وی افزود: آنچه مهم است این است که قدما در نگارگری، آب را به رنگ نقرهای میکشیدند و آب را عنصری از ماه میدانستند به همین جهت آن را به رنگ نقرهای تصویر میکردند.
رضا میرمبین در پایان سخنان خود یادآور شد: در گذشته ادبیات، پشتیبان هنر بود. در حال حاضر نیز باید بر ادبیات معاصر تمرکز شود تا به مثابه آن هنر معاصر خلق شود. همچنین، نیازمندی صورت سمبلیک؛ فلسفه و علم است.
در انتهای جلسه نیز، به تمامی سؤالات علاقهمندان در این حوزه پاسخ داده شد.
نظر خود را بنویسید